[ad_1]
در رفتن گروهی از کارشناسان متخصص در زمینه های مختلف نجوم اخیراً مقالاتی را در نشریات معتبر منتشر کرده اند. بین المللی مجله اختربیولوژی آنها ایده “آگاهی” را به عنوان یک ویژگی تجمعی منتشر کرده اند و آن را در مقیاس سیارات در نظر می گیرند. به عبارت دیگر، این دانشمندان با استفاده از ایده “آگاهی جمعی” یا “عقل سلیم” برای پاسخ به این سوال که آیا سیارات نیز از “آگاهی” بهره می برند؟
طبق گزارشات فرارو، مقدمه، آگاهی به عنوان یکی از ویژگیهای خاص انسان شناخته میشود، اما در تعریفی وسیعتر، از آن به عنوان توانایی «جمعی» نیز یاد میشود که آن را قادر میسازد به سایر ساختارهای زنده و حتی غیر زنده تعمیم یابد. به عنوان نمونه به پتانسیل تصمیم گیری جمعی توسط حشرات اجتماعی، ساختار حبوبات و حتی رفتار سلول های هوشمند و ویروس ها که خود مجموعه ای از عوامل شیمیایی هستند اشاره شده است. انسان ها هم باهوش هستند اما این شعور در وهله اول با سرعت جامعه از بین نمی رود. این مثال ها این واقعیت را برجسته می کند که آگاهی، به عنوان یک کل، در مقیاس های مختلف طول و زمان عمل می کند. محققان دانشگاه روچستر، موسسه علوم سیاره ای، دانشگاه ایالت آریزونا و موسسه سانتافه این ایده را به عنوان یک مطالعه جمعی توسعه داده اند و در حال بررسی مقیاس سیارات هستند.
پروفسور آدام فرانک، محقق دپارتمان فیزیک و نجوم در دانشگاه روچستر و نویسنده اصلی مقاله، گفت: پروفسور فرانک و همکارانش بر روی ایده هایی مانند فرضیه گایا – که او پیشنهاد تشدید تعامل با سیستم های زمین گرمایی غیر زنده، آب و زمین برای حفظ وضعیت قابل سکونت زمین را پیشنهاد می کند – با استفاده از توضیحی که حتی خیالی هم نیست، همکاری می کنند. باشد که آگاهی سیارات را مشخص کند. اما نکته کلیدی در اینجا این است که کنش جمعی یک سیستم زندگی ایجاد می کند که «خودکفا» باشد.
پروفسور فرانک گفت: “در اکثر موارد، مطالعات اخیر نشان داده است که ریشه درختان در یک جنگل توسط شبکه های زیرزمینی به نام شبکه های میکوریزا به هم متصل شده اند.” اگر اهدایی از جنگل نیاز به مواد مغذی داشته باشد، سایر بخشهای شبکه، از طریق میکرو سایز، مواد مغذی مورد نیاز را برای بازماندگان تحت فشار ارسال میکنند. به این ترتیب آنها حیات وحش خود را که به آن سیستم های خودمراقبتی می گویند حفظ می کنند. در حال حاضر، تمدن ما چیزی است که محققان آن را «نابالغ تکنولوژیکی» مینامند، مجموعهای از سیستمها و فناوریهای تولید شده توسط انسانها که مستقیماً بر روی سیاره تأثیر میگذارند، اما بدیهی نیستند. به عنوان مثال، بیشتر انرژی مصرفی ما شامل سوخت های فسیلی است که اقیانوس ها و زمین را نابود می کند. فناوری و انرژی که برای زنده ماندن استفاده می کنیم، سیاره ما را نابود می کند، که به نوبه خود، گناهان ما را از بین می برد.”
بنابراین برای اینکه به عنوان یک واحد زنده بمانیم، باید به طور جمعی برای بهترین منافع سیاره تلاش کنیم. پروفسور فرانک می افزاید: «ما هنوز توانایی پاسخگویی جمعی به بهترین منافع سیاره را نداریم. روی زمین آگاهی وجود دارد، اما در سیارات آگاهی وجود ندارد.” این محققان به چهار مرحله از زمینهای بالقوه گذشته و آینده (زندگی نابالغ، زندگی نابالغ، تکنو نابالغ و تکنو نابالغ) اشاره میکنند تا نشان دهند سیارات هوشمند چگونه ممکن است در آینده بلندمدت بشریت نقش داشته باشند. آنها همچنین اشاره می کنند که از آنجایی که این مراحل تکامل توسط سیارات آگاه هدایت می شوند، ممکن است یکی از ویژگی های هر سیاره در کهکشان ما تبدیل به یک زندگی و تمدن تکنولوژیکی پایدار باشد.
پروفسور فرانک گفت: “سیارات در مراحل نابالغ” و “بالغ” تکامل یافته اند و زمان آن فرا رسیده است که شما به یک سیاره بالغ رسیده اید. اما سوال اصلی این است که آیا ما هوش سیارات را از نظر منظورمان و معنای آنها درک می کنیم، زیرا هنوز نمی دانیم چگونه خود را یک “تکنوکرات بزرگسال” بنامیم. اگرچه ما هنوز دقیقاً نمی دانیم که سیارات چگونه می توانند خود را شناسایی کنند، به محققان یادآوری می شود که یک تکنسین بالغ در ساخت مجموعه ای از سیستم های فناوری در زمین از طریق شبکه کهکشان هایی که یک سیستم پیچیده را تشکیل می دهند، مشارکت دارد.
به عبارت ساده، یک سیستم پیچیده هر چیزی است که از قطعات کوچکتر تشکیل شده باشد که با یکدیگر تعامل دارند به نحوی که کل سیستم به طور کامل در آن یکپارچه شده است. نمونه هایی از این سیستم های پیچیده را می توان در جنگل ها، اینترنت، بازارهای مالی و مغز انسان یافت. به دلیل ماهیت خود، یک سیستم پیچیده از ویژگی های خاص کاملاً جدید است، حتی تا حدی که آشکار می شود. به عنوان مثال، شناسایی شخصیت یک فرد تنها با بررسی سایر بخش های مغز دشوار خواهد بود. این بدان معناست که پیشبینی دقیق ویژگیهای فردی که ممکن است یک سیاره هوشمند را شکل دهد دشوار است.
در عین حال، دانشمندان می گویند، سیستم های پیچیده، مانند سیارات هوشمند، دو عامل تعیین کننده مجزا دارند. اول اینکه سرعت دوباره ظاهر می شود و دومی باید بدیهی باشد. پروفسور فرانک می گوید: زندگی میلیاردها سال پیش، با ایجاد سیستم هایی برای حرکت نیتروژن به اطراف و انتقال کربن، مشخص شد که چگونه می توانیم به تنهایی زندگی کنیم. اکنون ما باید بدانیم که به عنوان یک فرد بالغ فنآور، چقدر میتوانیم با خودسوزی انجام دهیم.»
منبع: اخبار علمی
ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو
[ad_2]