انتظار می‌رود که مقامات اوپک، روسیه و سایر تولیدکنندگان نفت پس از نشست تلفنی در روز سه‌شنبه بر سر افزایش تدریجی تولید ماهانه به توافق برسند، اما تردیدها در مورد اینکه آیا آنها قادر به تحویل بشکه‌های اضافی خواهند بود یا خیر، افزایش یافته است.
عدم موفقیت مداوم در افزایش تولید به میزان توافق شده در ماه ژوئیه به بالا نگه داشتن قیمت نفت کمک کرده است، اگرچه افزایش موارد ابتلا به ویروس کرونا از نوع Omicron در خطر افزایش فعالیت اقتصادی و کاهش تقاضای نفت است.
کاهش تولید می تواند منجر به تنش با دولت بایدن شود که از تولیدکنندگان می خواهد تا در تلاش برای کاهش قیمت بنزین در ایالات متحده، نفت بیشتری تولید کنند. بر اساس گزارش اداره اطلاعات انرژی آژانس دولتی، که به افزایش تورم کمک می کند، قیمت گاز، با 3.28 گالن در هر گالن در سطح ملی، در حال حاضر حدود یک سوم بالاتر از یک سال گذشته است.
مهم این است که عربستان چه تصمیمی بگیرد. تنها راه برای برآورده کردن افزایش تولید برنامه‌ریزی‌شده این است که عربستان سعودی که اکنون بیشترین ظرفیت مازاد در جهان را دارد، موافقت خود را با تولید بیش از سهمیه‌اش اعلام کند.
از منظر صنعت نفت، عربستان سعودی، رهبر انجمن کشورهای صادرکننده نفت، در مواجهه با این همه گیری، بهتر از حد انتظار عمل کرده است. تولید عربستان به سطح 10 میلیون بشکه در روز که دولت ترجیح می دهد بازگشته است، قیمت ها نسبتاً بالا است و نفوذ ریاض بر سیاست نفت قوی است.
در ماه نوامبر، کاخ سفید قصد داشت ذخایر استراتژیک نفت را با سایر کشورها آزاد کند تا بازار را کاهش دهد، اما از آن زمان قیمت نفت خام برنت، معیار بین‌المللی، به 79 دلار در هر بشکه و 7676 دلار در هر بشکه افزایش یافت. وست تگزاس اینترمدیت، استاندارد آمریکا.
در بهار سال 2020، در روزهای اولیه همه گیری، گروه تولیدکننده نفت موسوم به اوپک پلاس، به سرعت تولید خود را به حدود 10 میلیون بشکه در روز یا حدود 10 درصد عرضه جهانی در آن زمان کاهش داد.
برای بسیاری از کشورها، از جمله نیجریه و آنگولا، ایجاد یک نسخه پشتیبان از خروجی آسان نیست.
آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش نفتی خود در دسامبر برآورد کرد که اوپک پلاس 650 هزار بشکه کمتر از هدف نوامبر خود کاهش یافته است که از 400 هزار بشکه در ماه این گروه بیشتر است.
برخی از تولیدکنندگان، از جمله عربستان سعودی و عراق، تولید خود را به صورت دستی افزایش می دهند، اما برخی دیگر از این گروه 23 نفره عقب مانده اند. مشکلات زیادی از جمله درگیری‌های سیاسی و سرمایه‌گذاری کم در حفاری آنها را متوقف کرده است.
روسیه، دومین صادرکننده بزرگ این گروه پس از عربستان سعودی، نیز به نظر می رسد که به دیوار حدود 9.9 میلیون بشکه در روز برخورد می کند که حدود 600000 بشکه کمتر از تولید نفت قبل از کاهش بزرگ در آوریل 2020 است. تحلیلگران می گویند روسیه به سیاست های مالیاتی بازنگری شده و توسعه مناطق جدید برای رشد در مقیاس بزرگ نیاز دارد.
بوشان بحری، مدیر اجرایی شرکت تحقیقاتی IHS Markets گفت: «روسیه به طور موقت به مرزهای خود نزدیک شده است.
نیجریه، بزرگترین تولیدکننده آفریقا، 360000 بشکه در روز بیشتر از سهمیه خود در ماه نوامبر تولید کرد – تقریباً برای از بین بردن 400000 بشکه در روز افزایش ماهانه مجاز برای کل گروه. آژانس بین‌المللی انرژی در گزارشی اعلام کرد که «چارچوب نظارتی بد، خرابکاری و خرابکاری در تأسیسات نفتی» مخارج ضروری در نیجریه را مختل می‌کند.
آنگولا، یکی دیگر از کشورهای آفریقایی، نیز بسیار کمتر از سهمیه خود تولید می کند، در حالی که تولید لیبی به دلیل ناآرامی های سیاسی اخیر به شدت کاهش یافته است.