نقش عفونت های ویروسی در بیماری های خودایمنی

محققان دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس اخیراً بر روی موش ها مطالعه کرده اند و دریافته اند که عفونت های ویروسی می تواند منجر به بیماری های خود ایمنی شود.

شواهد نشان می دهد که عفونت های ویروسی به ظاهر بی ضرر در برخی موارد می توانند به بیماری های جدی تری تبدیل شوند. محققان دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس در یک مطالعه جدید بر روی موش ها مکانیسمی را کشف کردند که از طریق آن یک ویروس رایج دوران کودکی می تواند در ایجاد بیماری های خود ایمنی نقش داشته باشد.

ما می‌توانیم در طول زندگی خود عفونت‌های ویروسی زیادی ایجاد کنیم که بیشتر آنها بدون مشکل جدی از بین می‌روند. اما تحقیقات اخیر محققان نشان می‌دهد که بسیاری از این عفونت‌های به ظاهر غیرمعمول، همراه با سایر عوامل ژنتیکی و محیطی، می‌توانند منجر به بیماری‌هایی مانند آلزایمر، ام‌اس و بسیاری از انواع سرطان شوند. مشخص نیست که این ویروس ها چگونه این واکنش های زنجیره ای را ایجاد می کنند، اما در یک مطالعه جدید، محققان مکانیسم احتمالی را کشف کرده اند.

روزئولوویروس یک ویروس تبخال است که بیشتر افراد در چند سال اول زندگی به آن مبتلا می شوند. بیماری اولیه معمولاً خفیف است و شامل خارش و تب روی پوست است که در عرض چند روز ناپدید می شود، اما خود ویروس مادام العمر خفته باقی می ماند. اگرچه عفونت اولیه معمولاً بعد از آن هیچ بیماری ایجاد نمی کند، دانشمندان گمان می کنند که ممکن است در ایجاد بیماری های خودایمنی نقش داشته باشد.

در یک مطالعه جدید، محققان این مشکل را بررسی کردند. آنها دریافتند که ویروس می تواند تیموس را آلوده کند. تیموس یک اندام لنفاوی است که در سیستم ایمنی تخصص دارد. تنها فعالیت شناخته شده آن بلوغ لنفوسیت های T است که سلول های مهم و عملکردی سیستم ایمنی بدن هستند.

تیموس اندامی است که سلول های T در آن بالغ می شوند تا آنتی ژن های خارجی را شناسایی کنند. اما تیموس همچنین سلول‌های T را که می‌توانند به سلول‌های بدن حمله کنند، می‌کشد و این فرآیند دیگر می‌تواند توسط ویروس مختل شود. با ضعیف شدن این بخش، سلول های T آسیب دیده بیشتری در گردش هستند و خطر ابتلا به بیماری های خود ایمنی را افزایش می دهند.

محققان این روش را در آزمایش هایی که روی موش ها انجام شد کشف کردند. آنها شروع به آلوده کردن نوزادان با نسخه روزاسه کردند و دریافتند که پس از 12 هفته، همه موش‌ها به گاستریت خودایمنی (گاستریت) مبتلا شدند. اگرچه مشکلات خودایمنی در شکم موش های آلوده آشکار شد، تجزیه و تحلیل نشان داد که این مشکل گسترده تر است. محققان دریافتند که موش‌ها نه تنها آنتی‌بادی‌هایی علیه پروتئین‌های سلول‌های معده تولید می‌کنند، بلکه طیف وسیعی از پروتئین‌های دیگر را نیز در سراسر بدن تولید می‌کنند که برخی از آنها در سایر بیماری‌های خودایمنی نقش دارند.

با این حال، ذکر این نکته حائز اهمیت است که این مطالعه بر روی موش‌های مبتلا به ویروس انجام شده است و نتایج آن لزوماً مشابه آزمایش‌های انسانی نیست. اما محققان می گویند که روزاسه انسانی بسیار شبیه به آن چیزی است که در موش ها یافت می شود، بنابراین حداقل به عنوان یک علت احتمالی نیاز به بررسی بیشتر دارد.

نتایج در مجله Experimental Medicine منتشر شد.