در آخرین روزهای فروردین 1293، دولت ایران اعلام کرد که برای تاجگذاری آخرین پادشاه قاجار از کشورهای خارجی وام می گیرد. روز دوشنبه 17 مرداد 1288 بود که احمد میرزا فرزند محمدعلی شاه قاجار در سیزده سالگی به پادشاهی برگزیده شد. انتقال سلطنت از محمدعلی شاه به پسرش فوق العاده بود.
چند روز پس از فتح تهران در 18 مرداد 1288 مجلس عالي مشروطه و بزرگان مشروطه كه خود را نماينده مردم مي دانستند محمدعلي شاه را كه به همراه خانواده به سفارت روس پناهنده شده بود برگزيدند. و احمدشاه را خلع کرد.
انتخاب احمد میرزا به سلطنت او را از پدر و مادرش که در شرف خروج از ایران بودند، جدا کرد. قانونگذاران نامه ای به سفارت روس و انگلیس نوشتند که چون ملت سلطان احمد میرزا را به عنوان ولیعهد ایران برگزیده است، سفرای روس و انگلیس باید به او تحویل داده شود.
محمدعلی شاه به دلیل علاقه زیاد به پسر 13 ساله اش از تسلیم شدن خود راضی نشد و گفت تا جوانی با من بمان و اگر این امکان وجود ندارد پسر دیگرم محمد حسن میرزا گفت. باید انتخاب شود اما آزادیخواهان حاضر به آموزش احمدشاه در خارج از کشور نبودند. احمدشاه نیز به پدر و مادر خود علاقه متقابل داشت و حاضر به جدایی از آنها نشد. اما مقاومت بی نتیجه ماند و در نتیجه هر دو طرف گریه کردند و با یکدیگر خداحافظی کردند. شاه سوار ماشین مخصوص شد و به دستور نماینده سفارت روسیه اشک از چشمانش پاک کرد و رفت.
لشکر ملی دور چرخ دستی چرخید و به سمت سلطان آباد حرکت کرد. چندین سفارت روسیه و انگلیس شاه را به سلطان آباد اخراج کردند. در روز دوم رجب 1327 شاه هنگام آذین بندی شهر از سلطان آباد به کاخ گلستان منتقل شد.
تاجگذاری احمدشاه یک ماه قبل از شروع جنگ جهانی اول انجام شد. بر اساس معاهدات 1907 و 1915، تلاش آنها برای بیرون راندن نیروهای انگلیس و روسیه که ایران را به دو حوزه نفوذ تقسیم می کرد، ناکام ماند. به محض وقوع انقلاب بلشویکی 1917 در روسیه، دولت آن کشور قرارداد 1915 با انگلیس را لغو کرد و نیروهای خود را از ایران خارج کرد. سپس نیروهای انگلیسی در ایران به سمت شمال پیشروی کردند و تقریباً تمام ایران را فتح کردند. پایان جنگ جهانی اول برای غرب آسیا و ایران خوب نبود. امنیت هند، طمع بازارهای محلی در منطقه، دسترسی به نفت و تهدید بلشویسم، چهار رکن فعالیت استعماری انگلیس در ایران و غرب آسیا بود. از
لرد کرزن، وزیر امور خارجه وقت انگلیس، در صدد لغو معاهده 1919 در ایران بود که پس از اجرای آن، ایران به مستعمره باز انگلیس تبدیل می شد و تمام امور مالی و گمرکی نظامی کشور را در اختیار می گرفت. اما به دلیل مخالفت مردم و روحانیت و به ویژه شخصیت هایی مانند مرحوم سید حسن مادریس و دکتر محمد مصدق، این قرارداد هرگز در مجلس شورای ملی اجرا نشد.
در سوم اسفند 1299 رضاخان میرپنج به همراه سید ضیاءالدین طباطبایی و یک افسر عالی رتبه انگلیسی به نقشه ژنرال آیرون ساید قیام کردند. این قیام با مقاومت چندانی از سوی نیروهای امنیتی تهران مواجه نشد و تنها تلفات نیروهای شورشی چند تن از نیروهای خزر بودند.
احمدشاه پس از کودتا مجبور به امضای فرمانی از نخست وزیر سیدضیاء شد. اما یک سال بعد موفق شد با کمک رضاخان میرپنج او را بیرون بیاورد.
پس از کابینه سیدضیاء، کابینه غم، مشیرالدوله، کابینه دوم غم، مصطفی الممالک و آخرین کابینه مشیرالدوله توسط احمدشاه منصوب شد، سپس احمد شاه رضاخان سپه سالار را به زور به نخست وزیری برگزید. وزیر در آبان 1302. از آن پس رضاخان مخفیانه و سپس آشکارا شاه قاجار را از فرماندهی و سلطنت قوای عمومی بیرون کرد. احمدشاه مدت کوتاهی پس از بازگشت از دومین سفر خود به اروپا که 10 ماه به طول انجامید، فرمانی به نخست وزیر سردار سپه صادر کرد و او چند روز بعد به اروپا بازگشت.
در واقع غیبت طولانی احمدشاه و غیبت او در ایران فضایی را برای هر یک از فعالیت های رضاخان به او داد و رضاخان پس از شکست طرح جمهوری خواهان عزل و نابودی قاجار را خواستار شد که سرانجام انجام داد و در کار موفق شد. .
پس از آن تلاش احمدشاه برای به دست آوردن مجدد قدرت با شکست مواجه شد. اما احمدشاه در اواخر عمر حکومت رضاخان را نامشروع می‌دانست: ربودن از قاجار. اما علیرغم مخالفت احمدشاه و برخی از درباریان، مجلس پنجم مجلس شورای ملی به لایحه الغای حکومت قاجاریه رای مثبت داد و بدین ترتیب آخرین فصل کتاب شکل گرفت و سلطنت از قاجار تغییر یافت. به پهلوی
بدین ترتیب احمدشاه در 30 نوامبر 1961 با رأی مثبت مجلس شورای ملی از سلطنت خلع شد. سپس با تشکیل مجلس مؤسسان، رضاخان به قدرت رسید و سلسله 153 ساله قاجار در ایران به پایان رسید.
احمد شاه در 30 مارس 1980 در سن 33 سالگی، چهار سال پس از برکناری از سلطنت در بیمارستانی در پاریس درگذشت.
منبع: دنیای اقتصاد
