نگاهی به یک عادت رایج بیندازید؛ در روز چقدر صورت خود را لمس می کنیم؟

ویروس کرونا باعث شده مردم نسبت به سلامتی خود حساس تر شوند. با این حال، هنوز چیزهای زیادی در مورد سلامت شخصی وجود دارد که کمتر به آنها توجه کرده ایم.

به عنوان مثال، طبق گفته فوربس، هر چقدر صورت خود را لمس کنیم، اکنون به یک عمل بهداشتی تبدیل شده است. دست زدن به صورت فعالیتی است که بسیار فراتر از تصور ماست.

ما معمولاً ناخودآگاه چشمان خود را لمس می کنیم، بینی خود را می خارانیم یا به دنبال ناخن های خود می گردیم. این فعالیت های ناخودآگاه اکنون به عادت های ناسالمی تبدیل شده اند که می توانند منجر به انتقال بیماری شوند. وقتی سطح آلوده به ویروس را لمس می کنیم و سپس صورت خود را لمس می کنیم، ویروس را در بدن خود داریم.

یک فعالیت معمولی روزانه

یک مطالعه در سال 2015 در استرالیا، تعداد دفعات لمس صورت را اندازه‌گیری کرد. به همین دلیل مجموعه فیلم های سخنرانی دانشجویان پزشکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان می دهد که لمس صورت بیشتر است. جالب اینجاست که این رفتار در دانشجویان پزشکی که از سایرین سالم‌تر هستند، اندازه‌گیری شده است، اما نتایج نشان می‌دهد که دست زدن به صورت بیش از حد انتظار است.

در 4 ساعت 26 دانش آموز 2346 بار صورت خود را لمس کردند که به این معنی است که به طور متوسط ​​هر فرد در یک ساعت 23 بار صورت خود را لمس می کند. از این تعداد، 44 درصد مربوط به غشاهای مخاطی مانند چشم و بینی و 56 درصد مربوط به سایر قسمت های صورت (گوش، چانه، گونه ها و پیشانی) بود. دست زدن به غشاهای مخاطی خطر ابتلا به ویروس را به شدت افزایش می دهد (در صورت آلوده شدن دست)، بنابراین کنترل این رفتار برای سلامتی بسیار مهم است.

اما مطالعه در مورد دانشجویان پزشکی بود. این نتایج برای افراد عادی بسیار متفاوت است. محققان دانشگاه اوکلند در نیوزلند دریافتند که افراد به طور متوسط ​​بیش از 40 بار در ساعت صورت خود را لمس می کنند. این تقریبا دو برابر دانشجویان پزشکی است.

محققان بر روی 9000 موضوع مختلف در این زمینه کار کردند و سعی کردند نتایج متفاوتی را از مطالعات مختلف در مورد لمس صورت به دست آورند. از 10 مطالعه باقی مانده، 6 مورد در ایالات متحده، یک مطالعه در استرالیا و بقیه در بریتانیا و ژاپن انجام شد.

نتایج نشان می‌دهد که سبک و میزان لمس صورت در فرهنگ‌های مختلف تفاوت چندانی ندارد، اما تفاوت جزئی را می‌توان مشاهده کرد. به عنوان مثال ژاپنی ها چشم و بینی را بیشتر لمس می کنند و انگلیسی ها بیشتر دهان و چشم ها را لمس می کنند. در این مطالعه، دانشمندان یک مدل مشترک از لمس قسمت های مختلف صورت ارائه کردند. در این مطالعه به جای تقسیم صورت به دو قسمت مخاطی و غیر مخاطی، صورت به قسمت های T شکل تقسیم شد که شامل دو چشم، بینی و دهان بود.

تعمیر و نگهداری منطقه TK شکل

این مدل T به این دلیل استفاده می شود که تکیه دادن به چانه باز یا مشت شده یک رفتار رایج پستانداران است، مانند میمون ها، شامپانزه ها و انسان ها. مردان هنگام لمس ریش را به سمت بالا (نزدیک دهان) می کشند، در حالی که حرکت دست از گوش به سمت غشاهای مخاطی (چشم، دهان و بینی) نادر است. بنابراین، مدل T به طور قابل توجهی حرکات دست را بر روی صورت منعکس می کند.

یک مطالعه در سال 2020 نشان داد که افراد به طور متوسط ​​​​69 بار در روز منطقه T و 50 بار دیگر قسمت های سر را لمس می کنند. تحقیقات نشان می دهد که دانستن اینکه چقدر این قسمت از روز را لمس می کنیم، میزان لمس را کاهش می دهد، اما در کل تغییر آن دشوار به نظر می رسد زیرا این یک رفتار ناخودآگاه است. بنابراین تغییر این عادت با تکنیک های روانشناسی مهم است.

یکی از مزایای ماسک ها این است که پوشاندن ناحیه وسیعی از ناحیه T، احتمال لمس این نواحی حساس را به شدت کاهش می دهد. بنابراین، ماسک‌ها نه تنها احتمال انتقال ویروس از طریق تنفس را کاهش می‌دهند، بلکه احتمال لمس صورت را نیز کاهش می‌دهند.