(تصویر) بازوی مارپیچی فسیلی را در کهکشان پیدا کنید!

در رفتن دانشمندان به تازگی داده هایی را از تلسکوپ فضایی گایا جمع آوری کرده اند آواز خواند، نقشه ای ایجاد کرد که آثاری از بقایای اسرارآمیز فسیلی دست مارپیچی را نشان می دهد که توجه بسیاری را به خود جلب کرد. برخی از دانشمندان پیشنهاد کرده اند که لاشه هواپیما مربوط به دست کهکشان دیگری در نزدیکی کهکشان راه شیری ما در میلیون ها سال پیش است.

به گزارش فرارو، یک تیم بین المللی از ستاره شناسان به رهبری محققی به نام شروین لاپورته موسسه علوم کیهانی دانشگاه بارسلون (ICCUB-IEEC) از داده های ماموریت فضایی گایا برای ایجاد نقشه جدیدی از دیسک بیرونی کهکشان استفاده کرده است. قابل ذکر است که سازه های تازه کشف شده حاوی شواهدی از سلاح های مارپیچی فسیلی بودند که توجه دانشمندان را به خود جلب کرد. این تیم یافته های خود را در مقاله ای در مجله Royal Astronomical Society’s Monthly Notices: Letters منتشر کرد.

این تیم داده های حرکت تلسکوپ گایا را که از دسامبر 2020 در دسترس است، تجزیه و تحلیل کرد تا ساختارهای ثابت را شناسایی کند. نقشه آنها وجود چندین ساختار رشته ای دوار ناشناخته را در لبه دیسک نشان داد. همچنین یک نمای کلی از ساختارهای شناخته شده قبلی ارائه می دهد. شبیه‌سازی‌های عددی پیش‌بینی می‌کنند که چنین ساختارهای رشته‌ای در دیسک بیرونی ممکن است در اثر فعل و انفعالات ماهواره‌ای گذشته شکل گرفته باشند، اما بسیاری از زیرساخت‌های آشکار شده توسط این نقشه ناشناخته باقی مانده و یک راز باقی مانده است.

توضیحات تصویر:کل آسمان کهکشان متحرک را با استفاده از داده های Gaia نقشه برداری کنید. مناطق پر سرعت با رنگ مشکی/بنفش و مناطق نسبتاً کم سرعت با رنگ زرد نشان داده شده اند. تعداد زیادی ساختار دیسک رشته ای در صفحه میانی ظاهر می شود. این نقشه همچنین ابرهای ماژلانی و استخر ستاره‌ای را نشان می‌دهد که آنها را به سمت چپ متصل می‌کند، در حالی که کهکشان کوتوله Sgr که در حال حاضر از کهکشان ما جدا می‌شود، در سمت راست (جسم اصلی) دیده می‌شود.

این ساختارها چه می توانند باشند؟ یک احتمال این است که آنها بقایای جزر و مد کهکشان هایی هستند که توسط کهکشان های مختلف در زمان های مختلف تشکیل شده اند. کهکشان راه شیری ما اکنون توسط 50 عدد از این کهکشان ها احاطه شده است و در گذشته کهکشان های دیگری نیز وجود داشته اند. رایج ترین فرض در حال حاضر این است که کهکشان در گذشته دورتر خود قرار دارد که به آن مزاحمت دیگری می گویند. سوسیس گایا ارتباط برقرار می کند و اکنون بقایای خود را در حومه کهکشان پراکنده می کند.

در یک مطالعه قبلی، همین تیم نشان داد که یکی از ساختارهای ریسمانی در قرص بیرونی شامل ستارگانی است که احتمالاً بیش از 8 میلیارد سال سن دارند. این بدان معناست که آن‌ها پیرتر از آن هستند که تحت فشار کهکشان خودمان جابه‌جا شوند و تنها امکان تأثیرگذاری کهکشان دیگری، به‌ویژه گایا سوسیس باقی می‌ماند. احتمال دیگر این است که این ساختارها بازوهای مارپیچی فسیلی واقعی نیستند، بلکه تاج‌های تغییر شکل عمودی بزرگی هستند که بخشی از قرص کهکشان راه شیری هستند. لاپورت می گوید: ما معتقدیم که دیسک ها به برخورد کهکشان ها پاسخ می دهند و امواج عمودی ایجاد می کنند که مانند امواج دریاچه منتشر می شوند.

تلسکوپ فضایی گایا آژانس فضایی اروپا (ESA).

برای تمایز بین این دو ایده، تیم اکنون یک برنامه پیگیری اختصاصی با تلسکوپ ویلیام هرشل در جزایر قناری برای مطالعه ویژگی‌های جمعیت ستاره‌ای در هر زیرساخت انجام می‌دهد. مطالعات آینده به توضیح ماهیت و منشأ این ساختارهای مرموز کمک خواهد کرد. لاپورت در مورد یافته های خود می گوید: «این منطقه از کهکشان راه شیری به ندرت کاوش می شود، زیرا غباری که بیشتر سطح میانی راه شیری را پوشانده است. او می افزاید: «گرچه گرد و غبار بر روشنایی یک ستاره تأثیر می گذارد، اما تأثیری بر سرعت آن ندارد. بنابراین ما قطعا از دیدن داده های حرکتی Gia در کاوش این ساختارهای رشته ای خوشحال شدیم! اکنون چالش این است که دقیقاً بفهمیم این ساختارها چیست، چگونه به وجود آمده اند، چرا وجود دارند، و چه چیزی می توانند در مورد کهکشان، شکل گیری و تکامل آن به ما بگویند.

منبع: scitechdaily

ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو