آقای رئیس؛ دیروز گرین کارت امروز ضد آمریکایی

بسیاری از مقامات شکل و رنگ متفاوتی از رویکرد ایالات متحده دارند. گاه بر اساس شغل و سمت خود در این زمینه اعلامیه های تندی می کرد، اما گاهی رفتارش با شعار و شعار همخوانی نداشت.

به گزارش شرق، نمونه های زیادی از مسئولانی وجود دارد که علیرغم اعلامیه های تند خود علیه آمریکا، سعی می کنند فرزندان و اقوام نزدیک خود را برای تحصیل و شاید زندگی بهتر به آمریکا بفرستند. این موضوع به دلیل کمبود فضای مجازی در گذشته چندان پررنگ نبوده است، اما گسترش این فضا باعث شده که گفتار و رفتار این افراد با هم مطابقت نداشته باشد.

اگر قبلاً این مقوله در میان شخصیت‌های سیاسی وجود داشت، اکنون فراگیرتر شده و به سراغ شخصیت‌های ورزشی نیز رفته است. به خصوص افراد مطرحی که زمانی مدال آوران جهان و المپیک بودند. این مقوله نیز مانند دنیای سیاست شامل همه چهره ها نمی شود و برخی از آنها با وجود احساسات ضد آمریکایی اخیر، قبلاً برای دریافت گرین کارت کشور اقدام کرده اند.

مصداق بارز آنچه امروز در عرصه ورزش می توان گفت، رئیس فعلی فدراسیون کشتی و قهرمان نامدار دیروز علیرضا دبیر است. قهرمان المپیک سیدنی که زمانی گرین کارت آمریکا را داشت، حالا یکی از سرسخت ترین حریفان اوست.

دبیر نیز مانند بسیاری دیگر از چهره های مطرح ورزش ایران در دوران باشکوه این ورزش گرین کارت گرفت و از موقعیت استفاده کرد. آدم برای گرفتن گرین کارت چه شرایطی را باید طی کند، حالا شعارهای ضد آمریکایی می دهد. موضوع موضع گیری علیه آمریکا موضوع جدیدی نیست و به موضوعی تکراری در میان سیاستمداران برجسته و بعضاً شخصیت های ورزشی تبدیل شده است و بسیاری از این افراد واقعاً به شعارهای ضد آمریکایی اعتقاد دارند. با این حال، مواردی از تخلفات در این زمینه وجود دارد که چند سطر بالا ممکن است نمونه های کوتاهی برای آنها باشد.

ماجرای علیرضا دبیر اما امروز زمانی بر سر زبان ها افتاد که رئیس فدراسیون کشتی ایران تصمیم گرفته در دیدار تدارکاتی در آمریکا به همراه تیم ملی کشتی آزاد شرکت کند. وزیر امور خارجه اما در آستانه سفر در گفت‌وگوی تصویری گفت که شعار «مرگ بر آمریکا» کافی نیست و باید در عمل نشان داده شود. هر چقدر هم که چنین اظهارات متناقضی از سوی یک ورزشکار نت که معتقد است دنیای سیاست با دنیای ورزش متفاوت است، مطرح شود، این بیانیه سوژه فاکس نیوز در آمریکا برای حمله به رئیس کشتی ایران شد. فدراسیون. فاکس نیوز گزارش می دهد که ایالات متحده باید برای هر کسی که به طور رسمی آزادانه در ایالات متحده با شعار “مرگ بر آمریکا” سفر می کند و می خواهد فراتر از این اعلامیه باشد، ویزا صادر کند. فاکس نیوز در بخش دوم گزارش خود گزارش می دهد که وزیر این اظهارات را در حالی بیان کرده است که می گوید گرین کارت آمریکا دارد.

علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی ایران در آستانه اعزام تیم ملی کشتی آزاد به آمریکا زیر ذره بین قرار گرفته است. علیرضا دبیر اما در پاسخ گفت: گرین کارت آمریکا را دوست ندارم پس آن را پس دادم. او دیروز اعلام کرد که رسما به مقامات آمریکایی گفته است که کشورش را دوست ندارد.

اتفاقاً علیرضا دبیری که روزی تلاش کرد و گرین کارت آمریکا را گرفت، حالا تبدیل به یک ضدآمریکایی شده است که این کشور را دوست ندارد، موضوع پیچیده ای که می تواند ناشی از تغییر عقیده باشد. در عین حال در صحبت های دیروز علیرضا دبیر تناقض وجود دارد. وزیر امور خارجه می گوید که دعوت دوستانه از سوی آمریکا را پذیرفته است زیرا بهتر است کشتی گیران ایرانی به مصاف تیم ملی آمریکا بروند. وی در پاسخ به این سوال که اگر آمریکا به او ویزا ندهد چه می‌کند، گفت: او می گوید از اعزام تیم به آمریکا خودداری می کند. این پارادوکس بود.

اگر علیرضا دبیر اعتراف می کند که بازی با آمریکا در کنار کشتی گیران ایرانی است، پس چرا می گوید اگر آمریکا به او ویزا ندهد تیم را نمی فرستم؟ آیا او شخصیت را برای صلاح تیم در اولویت قرار می دهد؟ از سوی دیگر وزیر امور خارجه می گوید از آمریکا خوشم نمی آید اما سوال اینجاست که فردی که آمریکا را دوست ندارد چگونه می تواند ساعت ها در دبی در صف ویزای این کشور بایستد؟ گرفتن گرین کارت، لفاظی های ضد آمریکایی، آوردن سیاست به یک رویداد ورزشی، سخنرانی در جمع و در نهایت سخنان متناقض از سوی یکی از طرفداران خودخوانده ورزش، علیرضا دبیر را بیش از هر زمان دیگری زیر ذره بین قرار داده است.

او در روزهایی که ورزش ایران درگیر اتفاقات ریز و درشتی است که بسیاری از آنها حاصل همین اظهارات جنجالی است، با صدای بلند این اظهارات و باورها را طنین انداز می کند. ماجرای جودو، سختی‌های شطرنج و البته تشویش فزاینده فروریختن عرصه، همگی حاصل سخنان پر سر و صدای چهره‌های رسمی تریبون رسمی است. بیان این گونه اعتقادات و انتقاد از گوینده اشکالی ندارد، اما در صورتی که گفته ها با عملکرد این گونه افراد همخوانی داشته باشد و از سوی دیگر در مجامع بین المللی به گفته های خود صادق بوده و موضع خود را به صورت رسمی اعلام کنند.