(تصویر) سازه های مرموز معلق در کهکشان را کشف کنید

در رفتن اخترشناسان اخیراً توانسته اند تصویر جدیدی از قلب کهکشان راه شیری به ثبت برسانند که به طرز شگفت انگیزی ساختارهای مرموز معلق در فضا را نشان می دهد که قبلاً دیده نشده بودند.

به گفته فرارو، این تصاویر با استفاده از تلسکوپ های رادیویی فوق حساس ایجاد شده اند میرکات آنها که در آفریقای جنوبی گرفته شده اند، حدود 1000 نوار مغناطیسی را در طول 150 سال نوری در یک آرایش منظم و شگفت انگیز نشان می دهند. اگرچه این ساختارهای مرموز در دهه 1980 کشف شدند، اما از آن زمان تاکنون به خوبی شناخته نشده اند و اکنون که این تصاویر 10 برابر فرضیات قبلی ما در مورد تعداد رشته ها را نشان می دهد، افق جدیدی برای شناسایی آنها باز شده است.

فرهاد یوسف زاده، اخترفیزیکدان ایرانی در دانشگاه نورث وسترن و اولین محقق این موضوع اسرارآمیز، می‌گوید: مدت‌هاست که ما این موضوعات را مستقل و از دیدگاه‌های مختلف مورد مطالعه قرار داده‌ایم. “اما اکنون نقطه عطفی در مطالعه ما برای درک این ساختارها وجود دارد.”

اگرچه این ساختارها تنها 25000 سال نوری از ما فاصله دارند (نه چندان دور از کیهان)، اما موقعیت آنها در مرکز کهکشان مطالعه آنها را بسیار دشوار می کند زیرا منطقه با ابرهای غلیظی از غبار و گاز پوشیده شده است. برخی از طول موج های نور از جمله محدوده نور را مسدود می کند. با این حال، اکنون می‌توانیم با استفاده از فناوری رویکرد خود را نسبت به طول موج‌های نامرئی تغییر دهیم. MeerKAT که توسط رصدخانه رادیویی نجوم رادیویی آفریقای جنوبی (SARAO) پشتیبانی می‌شود، یکی از پیشرفته‌ترین تلسکوپ‌های رادیویی جهان است و از زمان راه‌اندازی آن در سال ۲۰۱۶، مجموعه‌ای بی‌سابقه از بینش‌های جدید را در مورد مرکز کهکشانی در اختیار ما قرار داده است.

آخرین تصویر این تلسکوپ مربوط به نمایشگر ‘ایست مطلق’ است. این نمایشگر از 200 ساعت داده رصدی تشکیل شده است که طی سه سال گردآوری شده است و وضوح و عمق بی نظیری را در طول موج های رادیویی به ما نشان می دهد. یوسف زاده و تیمش سپس از تکنیک های تصویربرداری پس زمینه برای تشخیص الیاف مغناطیسی پراکنده در مرکز کهکشان استفاده کردند. هنوز معلوم نیست که این رشته ها چیست و چگونه به وجود آمده اند. آنچه می دانیم این است که حاوی الکترون های پرتو کیهانی است که در الیاف میدان مغناطیسی با سرعتی نزدیک به سرعت نور حرکت می کنند. تصاویر جدید به محققان اجازه می دهد تا کمی بیشتر در مورد رشته داده یاد بگیرند و ما را یک قدم به درک آن نزدیک تر می کند.

دکتر. یوسف زاده توضیح می دهد: “شما اهل سیاره دیگری هستید و با یک فرد بسیار قد بلند روی زمین آشنا شده اید. مثلاً فکر می کنید همه افراد روی زمین قد بلندی دارند. اما اگر آمار جمعیتی روی زمین داشته باشید، می توانید میانگین قد آنها را نیز پیدا کنید. کاری است که ما می‌توانیم با این تصاویر جدید انجام دهیم.” با این الگوهای جدید می‌توانیم قدرت میدان‌های مغناطیسی، طول، جهت و طیف تابش آنها را پیدا کنیم. اکنون می‌دانیم که میدان‌های مغناطیسی در سراسر رشته‌ها گسترش یافته‌اند. داده‌های جدید نیز ناشناخته را نشان می‌دهند. بقایای ابرنواخترها. “یعنی ما می توانیم بقایای ابرنواخترها را به عنوان مولدهای بالقوه الیاف رد کنیم.”

در سال 2019، داده های قبلی MeerKAT وجود یک حباب رادیویی عظیم را در بالا و پایین صفحه کهکشانی نشان داد. رشته ها ممکن است به این حباب های رادیویی مرتبط باشند، اما نیاز به مطالعه بیشتری دارند. داده های جدید راز جدیدی را نیز فاش کرده است. به گفته محققان، رشته ها به صورت گروهی یا خوشه ای توزیع شده اند و فاصله آنها بین این خوشه ها دقیقاً یکسان است. یوسف زاده می گوید: آنها تقریباً مانند فواصل معمول در منظومه شمسی هستند. ما هنوز نمی دانیم که چرا آنها به خوشه ها می آیند یا چگونه با هم تفاوت دارند و نمی دانیم که این فاصله گذاری منظم چگونه رخ می دهد. هر بار که به یک سوال پاسخ می دهیم، سوالات بیشتری مطرح می شود. ما همچنین مکانیسم حرکت الکترون ها در میدان مغناطیسی را درک نمی کنیم. این الیاف ممکن است مربوط به میدان مغناطیسی عجیبی باشد که سال گذشته کشف شد و امواج رادیویی و اشعه ایکس از خود ساطع می‌کند.»

دکتر. یوسف زاده ادامه می دهد: ما مطمئناً یک گام به درک جامع تری از ساختار این موضوعات پیچیده و مرموز نزدیک شده ایم، اما علم یک سری پیشرفت در سطوح مختلف است و امیدواریم بتوانیم به عمق آن برسیم، اما بیشتر به صورت نظری. مشاهدات و تحلیل‌ها مورد نیاز است.” درک کامل مسائل پیچیده به زمان نیاز دارد. “به گفته Farru، این تحقیق در یک مجله معتبر است. در نامه های مجله اخترفیزیک پذیرفته شده و در دست انتشار است.

منبع: Sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو