تغییر ساعت رسمی سلامت ما را تهدید می کند!

در رفتن در برخی از کشورهای نیمکره شمالی تغییر ساعت رسمی روز در اوایل بهار رایج است، اما برخی کارشناسان معتقدند که چنین تغییری واقعاً ضروری نیست و برخی افراد آن را تاسف برانگیز می دانند. اما اکنون که مردم در حال آماده شدن برای افزایش یک ساعت وقت رسمی خود هستند، یک مطالعه پزشکی جدید نشان می دهد که تغییر زمان می تواند برای سلامتی افراد مضر باشد.

به گفته فرارو،یکی از کشورهایی که چنین تغییر ساعت رسمی را اجرا می کند، ایالات متحده است و مطالعه جدیدی در این کشور انجام شده است. بر اساس این نظرسنجی، حدود یک سوم آمریکایی ها می گویند که دو برابر بیشتر از تغییر زمان دولت ناراضی هستند. علاوه بر این، اکثریت قریب به اتفاق 63 درصد از جمعیت این کشور به طور کلی با لغو کامل این تعویض ساعت موافق هستند. اما با کنار گذاشتن این اعتراض عمومی، کارشناسان پزشکی اکنون می گویند که تغییر ساعت عوارض جدی برای سلامتی دارد.

در یک مطالعه در سال 2020 که در مجله JAMA Neurology منتشر شد، دکتر بت آن مالو، استاد علوم اعصاب در مرکز پزشکی دانشگاه واندربیلت در نشویل، تنسی، و مدیر بخش خواب این مرکز، و همکارانش به چنین شواهدی نگاه کردند. ساعت آب و هوا افزایش سکته مغزی، مرتبط با حمله قلبی و کمبود خواب در نوجوانان. در یک جلسه استماع اخیر کنگره ایالات متحده، دانشمندان تعهد خود را نسبت به خطرات تغییر ساعت رسمی مجدداً تأیید کردند.

کمبود خواب؛ یک عارضه جدی!

دانشمندان می گویند هر نوامبر (اول پاییز) ساعت ها یک ساعت به عقب برمی گردند و زمان از ساعت تابستانی تا ساعت استاندارد اثرات منفی کمتری بر سلامتی دارد. در حالی که برخی از افراد ممکن است با این تغییر احساس ناهمواری کنند، که با چند هفته استراحت برطرف می شود، واقعیت این است که تحقیقات جدید آن را با اثرات جدی سلامتی مرتبط نکرده است. با این حال، جلو بردن ساعت باعث اختلال بیشتر در بدن می شود. دانشمندان می گویند که این به این دلیل است که بدن ما با این ساعت سازگاری کمتری دارد. به عبارت دیگر، با وجود اینکه ساعت ما می گوید ساعت 8 است، اما احساس می کند که ساعت 7 است. در واقع بدن ما ماه های زیادی را در حالتی سپری می کند که زمان را جلوتر از زمان واقعی می بیند و بر درک روز و شب تأثیر می گذارد. این امر به ویژه قابل توجه است زیرا نور صبح برای کمک به تنظیم ریتم طبیعی بدن ارزشمند است. ما را بیدار می کند و هوشیاری ما را بهبود می بخشد.

اگرچه علت دقیق آن هنوز مشخص نیست، دانشمندان می گویند ممکن است به دلیل تأثیر نور بر افزایش سطح کورتیزول، هورمونی که پاسخ استرس را تعدیل می کند، یا نور بر آمیگدال، بخشی از مغز باشد. درگیر احساسات است. در مقابل، قرار گرفتن در معرض نور بعد از ظهر ترشح ملاتونین در مغز را به تاخیر می اندازد، هورمونی که باعث خواب آلودگی می شود. این می تواند منجر به اختلالات خواب و به طور کلی محرومیت از خواب شود و این تأثیر می تواند ادامه یابد حتی زمانی که اکثر مردم به از دست دادن یک ساعت خواب در اوایل تابستان عادت کنند.

همچنین مشخص شد که این مشکل می تواند بر بلوغ افراد تأثیر بگذارد. می دانیم که در دوران بلوغ بدن شروع به ترشح هورمونی به نام ملاتونین می کند که معمولاً در اواخر شب سرعت آن افزایش می یابد. این تغییر در ملاتونین تا سن 20 سالگی به طول می انجامد. اما تغییر ساعت رسمی در نوجوانان باعث تاخیر در دریافت سیگنال های طبیعی می شود که به آنها کمک می کند به خواب بروند، زیرا آنها به دلیل نور روز از مشکلات خواب رنج می برند. همچنین ممکن است نوجوانان به دلیل مدرسه، ورزش و فعالیت های اجتماعی دچار کمبود خواب مزمن شوند. به عنوان مثال، بسیاری از کودکان مدرسه را از ساعت 8 صبح یا زودتر شروع می کنند. این بدان معناست که بسیاری از جوانان یا دیر از خواب بیدار می شوند یا در تاریکی مطلق به مدرسه می روند.

اثرات جغرافیایی تغییر ساعت رسمی

جغرافیا همچنین می تواند در تأثیر تغییرات آب و هوایی بر مردم نقش داشته باشد. یک مطالعه نشان داد که افرادی که در سمت غربی منطقه زمانی زندگی می‌کنند و صبح‌ها و بعدازظهرها دیر از خواب بیدار می‌شوند، کمتر از همتایان خود در سمت شرقی همان منطقه زمانی می‌خوابند. این مطالعه نشان داد که مردم در کرانه باختری دارای نرخ بالاتری از چاقی، دیابت، بیماری قلبی و سرطان سینه و همچنین درآمد سرانه کمتر و هزینه های مراقبت های بهداشتی بالاتری هستند. مطالعات دیگر نشان داده اند که برخی سرطان های دیگر در کرانه باختری جهان دارای نرخ بالاتری هستند.

دانشمندان معتقدند که این مشکلات سلامتی ممکن است به دلیل ترکیبی از بی خوابی مزمن و “عدم تعادل شبانه روزی” باشد. شباهت شبانه روزی نشان دهنده شباهت زمانی بین ریتم بیولوژیکی ما و دنیای خارج است. به عبارت دیگر، فعالیت های روزانه، مدرسه یا زمان خواب بر اساس ساعت است نه طلوع و غروب خورشید. این بدان معناست که وقتی از ساعت رسمی در یک محیط جغرافیایی با منطقه زمانی بزرگ استفاده می کنیم، به طور خودکار در زمان واقعی تفاوت ایجاد می کند. به عنوان مثال، در کشوری که تمام ساعت است، تفاوت شرق و غرب در واقع یک ساعت خواهد بود، در حالی که دو منطقه در یک جهت رسمی حرکت می کنند. حال اگر به این مشکل در ارتباط با تغییرات اقلیمی نگاه کنیم، به عنوان مثال متوجه خواهیم شد که مردم در غرب چقدر باید در تاریکی بیدار شوند.

تاریخچه مختصری از تغییرات آب و هوا

در طول جنگ جهانی اول، سپس جنگ جهانی دوم، و سپس در طول بحران انرژی در اوایل دهه 1970، کنگره ایالات متحده طرحی را برای حفظ انرژی تابستانی ارائه کرد. ایده این بود که استفاده از نور اضافی در یک بعد از ظهر تابستانی با کاهش نیاز به روشنایی الکتریکی باعث صرفه جویی در مصرف انرژی می شود. این ایده تا حد زیادی نادرست است، زیرا نیاز به گرمایش ممکن است در زمستان در صبح افزایش یابد، در حالی که نیاز به تهویه مطبوع ممکن است در اواخر بعد از ظهر در تابستان افزایش یابد.

یکی دیگر از استدلال های موافق این بود که میزان جرم و جنایت در طول روز و در پرتو آن کاهش می یابد. در حالی که این واقعیت ثابت شده است، این تغییر تقریباً وجود ندارد و اثرات نامطلوب آن بر سلامتی بسیار بیشتر از نرخ پایین جرم و جنایت است. پس از جنگ جهانی دوم، دولت های ایالتی تاریخ شروع و پایان تابستان را تعیین می کنند. از آنجایی که مشکلات زیادی در برنامه ریزی و ایمنی راه آهن ایجاد کرد، کنگره قانون زمان یکنواخت را در سال 1966 تصویب کرد. این قانون تاریخ های تابستان ملی را از آخرین یکشنبه ماه آوریل تا آخرین یکشنبه ماه اکتبر تعیین می کند.

در سال 2007، کنگره قانون زمان یکنواخت را برای تمدید ساعت تابستانی از دومین یکشنبه ماه مارس تا اولین یکشنبه ماه نوامبر اصلاح کرد که تاریخ آن تا به امروز باقی مانده است. با این حال، قانون به ایالت ها اجازه می دهد از تغییر ساعت خودداری کنند. به عنوان مثال، آریزونا و هاوایی، و همچنین پورتوریکو، جزایر ویرجین ایالات متحده، جزایر ماریانای شمالی، گوام، و ساموآی آمریکایی زمان‌های استاندارد دائمی هستند. بسیاری از ایالات دیگر اکنون در حال بررسی این هستند که آیا به ساعت دائمی و بدون تغییر بپیوندند یا خیر.

با این حال، آمریکایی ها در مورد ترجیح دادن زمان دائمی تابستان یا زمان استاندارد توافق ندارند. دکتر بث آن مالو و همکارانش معتقدند که علم سلامت به ایجاد یک زمان استاندارد دائمی کمک می کند. زمان استاندارد تقریباً نزدیک به نور طبیعی است و خورشید مستقیم درست بالای ظهر، درست بالای سر ما غروب می کند. در مقابل، در طول ماه های تابستان از مارس تا نوامبر، نور طبیعی پس از یک ساعت به طور چشمگیری تغییر می کند. بر اساس شواهد فراوان مبنی بر غیرمعمول و ناسالم بودن ساعت تابستانی، دانشمندان معتقدند که ما باید ساعت تابستانی را حذف کنیم و یک زمان استاندارد دائمی در نظر بگیریم.

منبع: Science Alert

ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو