[ad_1]
یک ساعت اتمی جدید در هر 300 میلیارد سال فقط یک ثانیه از دست می دهد و این ساعت جدیدترین و دقیق ترین ساعت اتمی تا کنون است و دانشمندان می گویند که می تواند برای تشخیص ماده تاریک یا برای تشخیص امواج گرانشی استفاده شود. جستجو می تواند کمک کند.
گروهی از فیزیکدانان یکی از کارآمدترین ساعتهای اتمی را ساختهاند.
گفته می شود این دستگاه زمان را به قدری دقیق اندازه گیری می کند که در هر 300 میلیارد سال فقط یک ثانیه از دست می دهد و این امر باعث می شود امواج گرانشی، ماده تاریک و سایر پدیده های فیزیکی دقیق تر را تشخیص دهد.
شیمون کولکوویتز، استاد فیزیک در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون و مدیر این دانشگاه، گفت: «ساعتهای اپتوالکتریک اکنون بهترین ساعتهای جهان هستند و در اینجا ما به سطحی از عملکرد رسیدهایم که هیچکس قبلاً به آن دست نیافته است.» نویسنده گفت. از مطالعه. ما در حال تلاش برای بهبود عملکرد آن و توسعه برنامه های کاربردی نوظهور هستیم که با این عملکرد بهبودیافته امکان پذیر شده است.
به طور کلی، ساعتهای اتمی ساعتهایی هستند که از شدت فرکانسهای اتمی، معمولاً اتمهای سزیم یا روبیدیم پیروی میکنند. این فرآیند به چنین ساعت هایی اجازه می دهد تا زمان را با دقت بالایی اندازه گیری کنند.
ساعتهای اتمی با ردیابی سطوح انرژی الکترونها کار میکنند. محققان می گویند وقتی یک الکترون سطوح انرژی را تغییر می دهد، نور را با فرکانس یکسان برای همه اتم های یک عنصر خاص جذب یا ساطع می کند. ساعت های اتمی از لیزرهایی استفاده می کنند که با این فرکانس برای محاسبه زمان تطبیق می یابند و برای حفظ زمان دقیق به پیشرفته ترین لیزرهای دنیا نیاز است.
این مطالعه جدید بیش از یک ساعت ایجاد کرد که اتمهای استرانسیم را در یک محفظه خلاء جدا میکرد. این تیم از لیزر ویژه ای استفاده کردند که به قول کولکاتز رکورد جهانی اندازه گیری زمان را ثبت کرد.
این تیم تلاش کرد تا تفاوت بین ساعت ها را به دقت اندازه گیری کند زیرا دو گروه از اتم ها در محیط های کمی متفاوت به دلیل تغییر در میدان های مغناطیسی یا گرانش حرکت می کنند. محققان بیش از 1000 بار برای اندازه گیری تفاوت آزمایش کردند و به مرور زمان دقیق تر شدند.
در نهایت، محققان به ساعت اتمی دست یافته اند که هر 300 میلیارد سال فقط یک ثانیه از دست می دهد.
کولکوویتز میگوید: «بهطور شگفتانگیزی، ما ساعتهای مشابهی را با استفاده از لیزرهای کممصرف انجام دادیم، که برای بسیاری از کاربردهای دنیای واقعی واقعاً مهم است.
این تحقیق در مجله Nature منتشر شده است.
[ad_2]