راغفر: دولت راهی گفته اند که از شعارهای آنها خوشش نمی آید

حسین راغفر، استاد اقتصاد روزنامه اعتماد در هفته‌ها و ماه‌های اخیر رشد سریع قیمت‌ها در کشور متوقف نشده است، اما آخرین رکوردها در قیمت کالاهای اساسی و مایحتاج زندگی به ثبت رسیده است که فشار اقتصادی بر لایه‌های محروم کشور را افزایش داده است.

پس از حذف، از آنجایی که گوشت، ماهی، مرغ، لبنیات و … قیمت برنز و همچنین رکورد حیرت به یک سوال اساسی برای خانواده های ایرانی تبدیل شده است که چه کنند و چه بخورند. زندگي كردن؟

در این میان علی رغم اتحاد نهادهای تصمیم گیری تصمیم گیران کشور در شرایط کنونی، ناهماهنگی بین نیروهای مختلف کاملا مشهود است. یعنی علیرغم اینکه رهبران کشور از نظر سیاسی متحد به نظر می رسند، تصمیم گیری گناهی است که هیچ تصمیم گیری هماهنگ و هماهنگی در آن رعایت نمی شود.

تصور غلطی که به قوه مجریه تحمیل شده است جلوه ای از آنچه در مورد تحقق بازار آزاد مطرح می شود است.

اساساً مفهوم بازار آزاد در شرایط کنونی اقتصاد ایران پتانسیل ظهور را ندارد. همانطور که وجود دارد، انحصارات متعددی بر اقتصاد کشور مسلط هستند. در برخی مواقع تحت عناوین مختلف باید قوانین بازار آزاد وجود داشته باشد و قوه قضائیه، دولت و قوه مقننه هیچ نظارتی بر ابعاد و زوایای مختلف بازار نداشته باشند.

پیامدهای این شرایط اما برای اقشار ضعیف جامعه ویرانگر است. هجرت انواع و اقسام مختلفی دارد و در زیر پوست جامعه به شکل های مختلف خود را نشان می دهد. امروز عده ای از افراد و جریان های انحصارطلب و سوداگر به نام رمز بازار آزاد، حذف تومان، همسان سازی قیمت ها با خلیج فارس و… به قیمت فقر اکثر ملت به دنبال جیب خود هستند.

متأسفانه این دولت با وعده انصاف، عدالت و شاخص های اقتصادی، همان مشکلی را دارد که قبل از انتخابات داشت. قسمت های تکراری کلیشه ها و معانی نیز در این حالت رخ می دهد.

انتظار اینکه دولت با شعار عدالت خواهی عمل کند، قدم برداشتن همراه با شعار و وعده است، اما اینطور نیست و متأسفانه تصمیم گیری دولت نیز گناهی است که ما به آن توجه نمی کنیم.

دولت هایی که با شعار عدالت خواهی و حمایت اقشار کمتر جامعه کار می کنند، برای از بین بردن ارزش تومان تلاش می کنند. زمانی که چهره دولت اقتصادی زیر سوال می رود، پس از حذف ارز ترجیحی که راهبرد حمایت از اقشار محروم جامعه، بخشی از سکوت و بخشی از اظهارات غیرحرفه ای است، نخواهد بود. دوباره مورد بحث قرار گیرد.

گویی گذشته به این موضوع اشاره می کند که اگرچه برنامه ای برای تحقق بازار آزاد در کشور وجود ندارد، اما نامی نمادین است که انحصار طلبان و سودجویان از آن برای به جیب زدن سود خود استفاده می کنند. حالا که برنج 9000 تومان وارد راهرو شده، دور از دسترس نیست.