[ad_1]
روزنامه ایران نوشت: در کمال تعجب، اظهار نظر یک فیلمنامه نویس در نشست خبری فیلم در جشنواره فیلم فجر که در زمان او دیده نشده بود، ناگهان در صحبت های برخی از سخنرانان به چشم می خورد.
با توجه به اوضاع سیاسی و فرهنگی کنونی، زمینه قیام 18 تیر 1357 و تهدید متدینین از سوی سیاست های فرهنگی دولت وقت، موضوع این مناقشه قرار گرفت. جنجالی که با ظهور رهبر معظم انقلاب بالا گرفت تا ضعف قلم یک جوان در مجله 150 صفحه ای دانشجویی به موضوع اصلی کشور تبدیل نشود.
در کمال تعجب اظهارنظر یک فیلمنامه نویس در نشست خبری فیلم در جشنواره فیلم فجر که در آن زمان دیده نشد، ناگهان در صحبت های برخی از سخنرانان به چشم می خورد. نظری که به زودی توسط رئیس مجلس توضیح داده شد و رئیس مجلس از سوء تفاهم عذرخواهی کرد.
بیگانگی هنرمندان از نظام و انقلاب نقشه دشمن است و باید از دو قطبی سازی کاذب در مقابل اهالی فرهنگ و هنر پرهیز کرد تا معمای دشمن تکمیل نشود.
اینکه چرا موضوعات فرعی ناگهان به موضوع اصلی تبدیل می شود و برگزاری جشنواره ای که به گفته اکثر کارشناسان بهترین جشنواره از بین 40 جشنواره است و بی توجهی به فیلمی که مضامین جهاد و شهادت را روشن می کند، اولین دغدغه یک فیلمنامه نویس است. را می توان در نمایشگاه دید اگر نگوییم نظام اولویت بندی مسائل ملی در برخی افراد معیوب است، اما مشخص است که متاسفانه بسیاری از سخنرانان و مبلغان ما تنها به فکر موضع گیری منفی هستند.
آیت‌الله مهدوی کنی در خاطرات خود می‌گوید در سال ۱۳۷۸ روحانیون مبارز به دلیل نشریه توهین‌آمیز، دبیرکل خود را مورد خطاب قرار دادند، اما رهبری انقلاب اسلامی در خطبه‌های نماز جمعه از رئیس‌جمهور وقت دفاع کردند. او عاشقانه نقل می کند که چگونه بعد از نماز جمعه با عجله از حرم به سمت حرم امام خمینی (ره) خارج شد تا با رهبری روبرو نشود.
امام جمعه تهران حضرت آیت الله خامنه ای در آن روز سخنانی ایراد کردند که خواندن آن خالی از لطف نیست.
در جزوه و برخی از جملات متوجه شدم که «مجله دانشجویی» به این موضوع اشاره کرده است. چرا دانش آموز را شامل می کنید؟! چند دانشجو درگیر چنین چیزی بودند که حالا برخی نام دانشجو را با چنین چیزی تداعی می کنند؟! این جنایت اکنون دو دانش آموز را به جایی منتقل کرد. قابل توجه دانش آموزان نیست. مردم باید مراقب باشند. دشمن روی این ویژگی ها بسیار حساس است. برای ناامید کردن ذهن دانش‌آموزان از بدن، نام دانش‌آموز را مرتباً نام ببرید. همان وضعیت قبل از انقلاب. ایشان قبل از انقلاب به دیدار علما و بزرگان مدرسه می رفتند و از دانشگاه به عنوان مرکز مذهبی یاد می کردند. پیش از این، مدرسه به عنوان مرکز فسق و جهل معرفی می شد. دو لایه را از هم جدا کردند! نه دانشجو مثل دانشجو، مثل بازار، مثل کارگر، مثل شهر، مثل روستا. همه ایرانی هستند. هر چه در مورد ملت ایران می گوییم مال همه است. مجموعه دانشجویی ما یک گروه ممتاز، ممتاز و متدین است مثل بقیه. ببینید الحمدلله چند نشانه دین در دانشگاه ها وجود دارد.
دیگر اینکه عده ای این موضوع را به جاهای دیگر برده اند. برخی از مسئولان کشور و برخی از بزرگان کشور در این قضایا دست داشتند. این درست نیست. چرا باید به مسئولان و روسای جمهور شک کنیم؟ در حالی که این اشتباه است؟ امروز بحمدالله مسئولین کشور متدین هستند. افرادی هستند که از وجود خود برای خدمت به مردم و خدمت به اسلام استفاده می کنند…
[ad_2]
