زهرا فکور صبور درگذشت.

زهرا فکور صبور بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون درگذشت.

هنوز علت مرگ این بازیگر مشخص نشده است اما به گفته منابع آگاه این بازیگر ساعت 20 به سرعت به بیمارستان منتقل شد اما پزشکان موفق به نجات وی نشدند.

از جمله بازی هایی که وی در آن به ایفای نقش پرداخته می توان به نقش آفرینی او در سریال رزگار جوانی اشاره کرد.

باشگاه خبرنگاران رسانه وابسته به صدا و سیما نوشت: هنوز علت دقیق مرگ زهرا فکور صبور مشخص نشده است اما برخی منابع علت مرگ وی را استفاده بیش از حد از گلوله های انتحاری عنوان کرده اند.

زندگی شخصی و هنری زهرا فکور صبور به گفته خودش

زهرا فکور من صابر هستم متولد 1/1/1357 پدرم کرمانشاهی و مادرم سمنانی ولی متولد تهران هستم.

من در یک خانواده 7 نفره زندگی می کنم، 3 خواهر و 1 برادر دارم و فرزند آخر خانواده هستم و به دلیل اختلاف سنی کمی که دارم با برادرم رابطه بسیار عمیق و عمیقی دارم که حدود 1 سال سن دارم. ساله .

واقعیت این است که تنها چیزی که تا به حال به آن فکر کرده ام این بود که بازیگر شوم، به من پیشنهاد شد و پذیرفتم. بعد از این تئاتر با جمعی از هنرجویان تئاتر در یک نمایش بازی کردم که بعد از آن بازیگری برایم جدی تر شد. در زمان تئاتر دوستانم پیشنهاد دادند که گروهی دنبال بازیگری برای ساخت دو فیلم باشند و من. پر کردم و از اینجا توانستم در فیلم باغ بچه کوچولو بازی کنم و همزمان در فیلم رزگار جوانی به کارگردانی آقای شاپور قریب هم بازی کردم. وقتی آن کار تمام شد، به کلاس بازیگری آقای سمندریان رفتم و آنجا درس خواندم و اینگونه وارد این عرصه شدم.

اگر بچه داشتم قطعا نمی گذاشتم بازیگر شود.»

تنها کسی که با بازی من مخالفت کرد برادرم بود و با توجه به اینکه حدود 1 ساله بودم که پدرم فوت کرد، صحبت های برادرم نه تنها برای من بلکه به گوش همه خانواده ام رسید و پذیرفته شد، اما بعداً با تماشای این فیلم، صحبت کردم. و با ضبط کار من، آرام آرام آن را پذیرفت.

در ابتدا و در جوانی هر بازیگری دوست دارد همه شخصیت ها را تجربه کند، اما بعد از مدتی همه نقش هایی که ارائه می شود یکسان است و من آن را دوست ندارم. بعد از بازی در نقش یک نابینا و متفاوت بودن با نقش های قبلی، دوست دارم با ورزش خودم متفاوت باشم و می خواهم روی نقشی کار کنم که برای نزدیک شدن به آن کمی تحقیق کنم. البته اگر بخواهید برای نقش خاصی منتظر بمانید، نتایج خوبی خواهد داشت: اول اینکه باید مدت زیادی بیکار باشید و در نهایت جنبه مالی زندگی وجود دارد.

وقتی آدم زیاد کار نمی کند فراموش می کند و حتی در بعد کار هم موثر است. اگر فیلمنامه خوبی باشد که کاراکتری داشته باشد که برای بازیگری من بسیار مناسب باشد، وقتی کار نمی‌کنم کارگردان‌ها را هم فراموش می‌کنم و برای خودم و همه کسانی که این روش را انتخاب کرده‌ام ضرر دارد و به همین دلیل است که اخیرا ، به ویژگی های شخصیتی توجه زیادی نکرده ام و درام را راحت تر انتخاب کرده ام.

نحوه برخورد من با مردم، اگر بخواهم جواب خودم را بدهم، می توانم بگویم که آنها از من خوششان می آید، اما با چند نفر باید سر و کار داشته باشم که بگویم بین همه محبوب هستم، اما خوشبختانه تا به امروز این کار را انجام داده ام. که همه با من معامله خوبی دارند آنها با من بودند و من را دوست دارند.

مدتی بعد از ایفای یک نقش با او خیلی صمیمی هستم و با او زندگی می کنم و وارد زندگی عادی من می شود. گاهی با خودم می گویم مثلاً ای کاش آن قسمت از فیلم را جور دیگری بازی می کردم. اما با گذشت زمان، احتمالاً بهبود می یابد.

خوشبختی در پول و ثروت و … اتفاق نمی افتد و با سوال شما یاد جمله آقای اداری افتادم که می گفت خوشبختی باید در دل آدم باشد و وقتی دلت شاد باشد شادی خلق و خوی انسان است. ، که واقعاً درست است.

من زیاد خوشحال نیستم!

تا حدودی، اما نه خیلی خوشحال تر.

مثلاً در سال 2000 که شروع به کار کردم، چهره و استایل خیلی تاثیرگذار نبود و مهارت های بازیگری اهمیت بیشتری داشت، اما امروزه به این موضوع اهمیت بیشتری داده می شود و افرادی را می بینم که چهره و استایلشان خوب است اما وقتی به دل می آیند. نقاط ضعف آنها را بررسی خواهیم کرد. به نظر من استایل چهره و اندام برای یک بازیگر مهم است، اما از اصل بازیگری که استایل، لحن خوب و مسائلی از این دست است، نباید غافل شد. پس حتما باید رژیم بگیری؟

من از بچگی به شدت ورزش می کردم و وقتی وارد بازیگری شدم بخشی از وقتم را سر کار می گذراندم و کمی هم از ورزش دور شدم و این هم منجر به چاقی و اضافه وزن می شود. رژیمی ندارم که بگم هیچی نمیخورم ولی خیلی رعایت میکنم و مشکل اینه که من ذاتا گیاهخوارم و به غذاهای پخته و بخارپز و رژیمم خیلی علاقه دارم اینطور نیست فقط به خاطر غذا