باید دقت کنیم که روغنی که مرغ ها در آن سرخ می شوند بارها استفاده شود یا نه، استاندارد تخت و غیره چیست، در نهایت برای این غذا که ممکن است به دلیل سنگینی آن دیر از دست بدهیم، بهتر است. بیا بریم سر کار تو خونه
عناصر:
پیاز: 1 عدد
شیر: نصف لیوان
تخم مرغ: 2 عدد
لیمو ترش: 1 قاشق غذاخوری
سینه مرغ: 2 عدد
آرد گندم: به اندازه کافی.
روغن مایع: به اندازه کافی
آبجو کلاسیک: 1 لیوان
بکینگ پودر: 1 قاشق چایخوری
نمک و فلفل: به اندازه کافی.
آرد مخمر فوری: 1 قاشق غذاخوری
تهیه و تجویز:
1. ابتدا شیر را در قابلمه بریزید و روی حرارت قرار دهید تا داغ شود و سپس آرد ترش را اضافه کنید. سپس زرده ها را از سفیده جدا کرده و در کاسه های جداگانه بریزید و سفیده ها را با مخلوط خوب بپاشید تا کف کند و وقتی ظرف را برگردانید سفیده ها را تف نکنید.
سپس زرده ها را با ماءالشعیر به سفیده ها اضافه کرده و هم می زنیم تا یکدست شود و سپس شیر و آرد مایه را که مخلوط کرده بودیم به زرده ها اضافه می کنیم.
. بکینگ پودر را روی مایه بریزید و مواد را مخلوط کنید و آرد گندم را کم کم ورز دهید تا گلوله ای در مایه ایجاد نشود. آنقدر آرد گندم اضافه کنید تا خمیر غلیظی مانند ماست به دست آید.
در آخر کمی نمک و فلفل به سسمان اضافه کرده و به مدت ۱ تا ۲ ساعت در یخچال قرار می دهیم. سینه های مرغ را روی تخته آشپزخانه قرار دهید و رشته های مرغ را به عرض ۲ سانتی متر و طول ۴ سانتی متر برش دهید.
3. سپس رشته های سینه مرغ خرد شده را در کاسه های بزرگ می ریزیم و پیاز را پوست گرفته و بیرون می آوریم و روی تخته آشپزخانه ریز خرد می کنیم و روی سینه مرغ می گذاریم و سپس لیمو ترش را روی سینه مرغ می ریزیم و نمک و سیاه را اضافه می کنیم. . فلفل و مقداری روغن مایع را روی آن بریزید و با دست مواد را در سینه مرغ فرو کنید.
4. روی آن را با سلفون بپوشانید و به مدت 30 دقیقه در یخچال قرار دهید تا مزه دار شود. سس را از یخچال خارج کرده و ترجیحا داخل ماهیتابه کوچکی در ماهیتابه قرار دهید تا مرغ خرد شده در آن شناور شود و تابه را روی حرارت ملایم قرار دهید تا به مرور زمان داغ شود.
سپس مرغ را ریز خرد می کنیم و داخل سس می گذاریم تا کاملا به سس آغشته شود و سپس در روغن داغ می گذاریم تا مغز آن پخته و سرخ شود.
هنگامی که مرغ سرخ شده را از روغن خارج می کنید، آن را در یک صافی یا روی یک پارچه تمیز قرار دهید تا روغن اضافی آن گرفته شود.
