موهای سفید عادل فردوسی پور

روزنامه شرق نوشت: در یکی دو روز اخیر عادل فردوسی پور دوباره به سوژه رسانه ها تبدیل شده است. این بار نه به خاطر سخنان تند و چالش برانگیز او، نه حتی به خاطر کنایه های ظریف یا میکروسکوپ هایی که همیشه در چنته دارد و به خاطر موهای سفیدش که در جنبه های مختلف مدیریت فوتبال تلاش می کند موهای ما را کنده کند. مسئله. پیر شدن عادل فردوسی پور و سفید شدن موها علامت اوست اما به قدری دور از چشم بینندگان تلویزیون و طرفدارانش است که حالا سفیدی مو به موضوعی تبدیل شده و خیلی ها پشیمان شده اند.

اما سفیدی موی صرف چیزی نیست که بتوان با تعجب نوشت. او در حال گذراندن روال عادی زندگی اش است و شاید اگر امروز سفید نمی شد در عرض چند ماه یا یکی دو سال سفید می شد. این موضوع نمی تواند یک مورد خاکستری منصفانه باشد و نباید روی اتفاقات او به عنوان خبرنگار، مجری و کارشناس فوتبال تأثیر بگذارد.

شگفتی ادل فردوسی پور موهای سفید نیست، بلکه کیفیت ادل و رویدادهای ورزشی پس از دهه 90 است. این برنامه که به پربیننده‌ترین برنامه تلویزیونی در نزدیک به دو دهه اخیر تبدیل شده است، با از دست دادن قافیه خود در سایر شبکه‌ها و برنامه‌های اینترنتی، روز دوشنبه میلیون‌ها هوادار فوتبال را به تماشای تلویزیون انداخت. البته ممکن است ادل به جای موهای سفید، از اقدامات عجیب و غریب مسئولان شبکه سه غافلگیر شود که با زشت جلوه دادن خود، پرمخاطب ترین برنامه و رادیو این شبکه را به طور کلی تعلیق کردند و در نهایت آن را لغو کردند.

شاید با خوش بینی فکر می کرد که ادل به دانش آموز سفالگری یاد داده و شاگرد اکنون می تواند راه استاد را ادامه دهد و شاید نقشی بهتر از او داشته باشد. البته برای این افراد، زمینه سازی برای خروج ادل از شبکه سه و تلویزیون، او را از فیلمبرداری منع می کند و البته با صدای شادش از ارائه گزارش های فوتبالی جلوگیری می کند.

موهای سفید عادل، خوش‌بینی کسانی که فکر می‌کنند این یک اتفاق جایگزین خواهد بود، اما نه دهه 90، و دانش‌آموز دیروز جایگزین «عادل فردوسی پور» شگفت‌انگیز است. در نهایت، این برنامه که برای 90 مخاطب کاهش یافته است، در 10 برنامه آخر یا پربیننده ترین برنامه هر ماه و در فصل تلویزیون قرار گرفته است. البته ادل فردوسی پور انسان کاملی نبوده و نیست. او همچنین با نمایش مورد علاقه اش که از کودکی آن را مطرح کرد و در 20 سالگی از دست داد، مشکلاتی داشت که به مذاق مخاطب خوش نیامد. اخلاق ادل برای هیچ مدیر، بازیکن یا متخصص دیگری خوشایند نبود، اما ادل “راه” را آموخته بود و مانند جانشینان امروزی او آماده نبود که در “مدار” یک فرد خاص زندگی کند. ادل با برنامه و موضوع جالبی که هفته آینده در راه است، می توانست اشتباه هفته گذشته را فراموش کند و مجبور به «تکرار» و نفوذ نباشد.

او البته در زمانی که عاشق نبود، پروژه تخریب را برای چهره اش طراحی کرد و سعی کرد از تریبون های مختلف تصویری ناآشنا از عادل فردوسی پور بسازد که همیشه با حمایت عجیب تماشاگران مواجه می شد؛ اما او در این مدت کوتاه می آمد. لازم به ذکر است که وی با توجه به گزارش فینال لیگ قهرمانان آسیا، دعوت مسئولان کنفدراسیون فوتبال آسیا، تلاش کرد تا عادل فردوسی پور را خائن معرفی کند و شرایط مهاجرت خود به کشورهای دیگر را به اطلاع وی برساند. عجیب است که برخی از خودی ها با فردی که به درستی یا نادرست خود را فرزند رسانه ملی معرفی کرده، سکو و میز را از او گرفته، ممنوع التصویر کرده و حتی اجازه فعالیت در رسانه های اینترنتی را به او نداده اند، عجیب است. همچنین از او انتظار می رفت که به فینال لیگ قهرمانان آسیا سفر نکند و با یک رکورد مقابل اینستاگرام AFC قرار نگیرد. شاید دغدغه او عدالت نبود، بلکه کاهش بیشتر مخاطب بود که باعث شد اعتبار اینستاگرام AFC بیشتر از تلویزیون ملی که بسیاری آن را رسانه ای «میلی» می دانند، دیده شود. غریبه ها این روزها صحبت های رئیس جدید صدا و سیما است، غریبه ها با موهای سفید عادل فردوسی پور که هر از چند گاهی می گویند عادل فردوسی پور به تلویزیون بازگشته اما حاضر نیست برای حل مشکلش قدمی بردارد. هنوز مشخص نیست که او پس از ترک این سمت چه خواهد کرد. هر چه هست، پایان بازی همانطور که از روز اول انتظار می رفت، با شکست کسانی است که ادل را به گوشه رینگ هل دادند و او را خارج از مدار توصیف کردند. ایده ادل فردوسی پور برای ایجاد یک برنامه ورزشی نیز آنقدر حساس است که سازمان های مختلف دست به دست هم دادند و از ساترا خواستند هر گونه رویدادی به نام ادل فردوسی پور را ممنوع کند.

محبوبیت یک غریبه بر موهای سفید اما آنقدر که باید در عکس ها و اخبار و سخنرانی ها دیده، شنیده و منعکس شد. موهای سفید ادل نشان از این پیام تکراری دارد که تصمیماتی که علیه چهره های تلویزیونی مانند عادل فردوسی پور گرفته می شود اشتباه است، اما کسانی که در اتاق زندگی می کنند گوش نمی دهند.