هفت درگیری در سال 2022 پیش بینی می شود

در رفتن Comfort Arrow – رئیس گروه بین المللی بحران، فرستاده سابق سازمان ملل در لیبریا و مشاور سابق نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد. هفت سال پیش در سال 2014، پس از تعداد زیادی تلفات در سوریه، تعداد کشته ها در درگیری نظامی به طرز چشمگیری کاهش یافته است. در بیشتر موارد، جنگ‌های قرن بیست و یکم نسبت به درگیری‌ها و جنگ‌های نظامی قرن بیستم منجر به کشته‌ها و تلفات کمتری شده است.

خشونت در افغانستان کاهش یافته است، اما تحریم های غرب از زمان روی کار آمدن طالبان در ماه اوت به گرسنگی در افغانستان دامن زده است. علاوه بر این، حتی زمانی که دولت‌ها مستقیماً با یکدیگر در جنگ نیستند، از راه‌های مختلف، از انتشار اطلاعات نادرست گرفته تا مداخله در انتخابات، تحریم‌های مالی، ابزارهای مهاجرت یا حملات سایبری، رقابت شدیدی دارند. قدرت های بزرگ و منطقه ای برای نفوذ از طریق متحدان محلی خود رقابت می کنند.

درگیری‌های مربوط به قدرت‌های بزرگ به‌طور فزاینده‌ای خطرناک به نظر می‌رسند. پوتین می تواند در صورت حمله دوم به اوکراین قمار کند. بعید است که چین و ایالات متحده در سال 2022 بر سر تایوان درگیری داشته باشند. با این حال، حضور فزاینده نیروهای چینی و آمریکایی در دریای چین جنوبی و اطراف آن، احتمال درگیری بین دو کشور را افزایش می دهد.

نفوذ آمریکا همچنان رو به کاهش خواهد بود. البته این نباید اغراق باشد. ایالات متحده همچنان در سراسر جهان حضور نظامی خواهد داشت و دیپلماسی واشنگتن در آسیا نشان می دهد که هنوز هم قادر به پیشروی در این راه است.

اوکراین، تایوان و موضوع هسته ای و درگیری با ایران خطرناک ترین کانون های امروزی هستند.

هفت تنش و درگیری احتمالی بعدی در سال 2022 عبارتند از:

1. اوکراین

هنوز مشخص نیست که او پس از ترک این سمت چه خواهد کرد. با این حال، نادیده گرفتن این خطر و تلقی آن به مثابه غرغر کردن، اشتباه است.

روسیه یک نظم جدید اروپایی را پیشنهاد می کند که از گسترش ناتو به سمت شرق جلوگیری می کند و استقرار و فعالیت های نظامی آن را محدود می کند. با توجه به سابقه روسیه در حمایت از جدایی طلبان در شرق اوکراین و خصومت مسکو با اوکراین، ما نباید پتانسیل یک کودتای نظامی دیگر را دست کم بگیریم.

پوتین به یک همسایه انعطاف پذیر (اوکراین) امیدوار است، اما این یک رویا است تا زمانی که روسیه برای یک تجارت دردناک و پرهزینه آماده شود. در مورد بایدن، آن‌ها می‌خواهند روی چین تمرکز کنند، اما نمی‌توانند مسئله اوکراین را نادیده بگیرند و روسیه باید نقشی ایفا کند.

2- اتیوپی

ارتش ابی احمد، نخست وزیر اتیوپی، بیش از یک سال است که با نیروهای شورشی در شمال منطقه دجله می جنگد. ابی این جنگ را نبردی برای بقای دولت اتیوپی می داند. او رهبران شورشی ببر را خرابکاران تشنه قدرت می داند که می خواهند امکان مدرنیزه کردن کشور را از بین ببرند.

با این حال، شورشیان اصلاحات ابی را تلاشی برای تضعیف حاکمیت اتیوپی می دانند. جنگ های بیشتر باعث فجایع بیشتر می شود. هزاران نفر در درگیری ها کشته شده اند و میلیون ها اتیوپی آواره شده اند. همه طرف ها متهم شده اند.

3-افغانستان

در اواسط ماه اوت، طالبان بدون درگیری زیاد وارد کابل شدند. این پایان شگفت انگیزی برای دو دهه استقرار سیاسی توسط قدرت های غربی بود. جهان به سلطه طالبان با مسدود کردن دارایی های دولت افغانستان، تعلیق کمک های بودجه و ارائه تحریم های محدود برای اهداف بشردوستانه پاسخ داد. دولت جدید افغانستان قادر به پرداخت حقوق کارمندان خود نیست.

اقتصاد افغانستان در رکود است و رژیم جدید هیچ اقدامی برای اجرای عدالت در حق اهداکنندگان انجام نداده است. کابینه موقت طالبان فقط از اعضای طالبان، به استثنای زنان، و اکثراً پشتون تبار تشکیل شده بود. تصمیمات اولیه طالبان، به ویژه بسته شدن مدارس دخترانه در چندین ولایت، موجی از خشم بین المللی را برانگیخت.

حمایت از مراقبت های صحی، آموزش، غذا و سایر خدمات اساسی در افغانستان باید اولویت دولت بایدن و دولت های غربی باشد، حتی اگر این امر مستلزم همکاری سیاست گذاران غربی با وزارتخانه های طالبان باشد. جایگزین این است که اجازه دهیم افغان ها با میلیون ها کودک بمیرند.

4- آمریکا و چین

اندکی پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، ایالات متحده آمادگی خود را برای مقابله با چین با ایجاد اتحادهای جدید با استرالیا و بریتانیا اعلام کرد. قراردادی به نام OCUS برای کمک به استرالیا برای خرید زیردریایی هسته ای. این تصویری از تمایل واشنگتن برای تغییر تمرکز مبارزه با اسلام گرایی به سیاست ابرقدرت ها و مانع تراشی چین است. رقابت با چین در حال تبدیل شدن به یک اصل دستوری سیاست ایالات متحده است.

استراتژی بایدن در چین، اگرچه به طور دقیق بیان نشده است، حفظ سلطه ایالات متحده در منطقه هند و اقیانوس آرام است، جایی که توانایی های نظامی پکن افزایش یافته است. بایدن برتری چین را ارزشمندتر از خطر درگیری با آن کشور می داند.

به ویژه، این به معنای تقویت اتحادها و مشارکت های ایالات متحده در آسیا، و همچنین افزایش اهمیت امنیت تایوان برای منافع ایالات متحده است. دیدار مجازی بین بایدن و شی جین پینگ، رئیس جمهور چین در ماه نوامبر، برخی از لفاظی ها علیه یکدیگر در ماه های اخیر را کاهش داده است. با این حال، خصومت بین این دو غول سایه طولانی بر امور جهانی می افکند و خطر مکان های قابل اشتعال در شرق آسیا را افزایش می دهد.

در حالی که واشنگتن رابطه خود با چین را به عنوان یک رقیب می‌بیند، پکن از همکاری در مورد موضوعاتی مانند تغییرات آب و هوایی امتناع کرده است زیرا علاقه زیادی به آن نمی‌بیند.

5- ایران در برابر آمریکا و اسرائیل

در حالی که امیدها برای احیای مجدد برجام کم رنگ می شود، تنش ها در حال افزایش است. حوادث می تواند خطر درگیری مستقیم بین ایران و ایالات متحده، ایران و اسرائیل، یا بین ایران و ایالات متحده و اسرائیل را افزایش دهد. این گونه درگیری ها می توانند به راحتی در خشکی، دریا و فضای مجازی و یا از طریق عملیات مخفیانه از کنترل خارج شوند.

6- یمن

جنگ یمن در سال 2021 از سرفصل اخبار ناپدید شد، اما همچنان ویرانگر است و ممکن است بدتر شود. اگر انصارالله کنترل استان مارب، تنها شهر بزرگ و تأسیسات هیدروکربنی مجاور آن در دست دولت «عبد ربه منصور هادی» را به دست گیرد، به یک پیروزی بزرگ اقتصادی و نظامی دست خواهند یافت.

با کمک نفت و گاز در آن مناطق، انصارالله می تواند قیمت سوخت و برق را در مناطق تحت کنترل خود کاهش دهد و وجهه خود را به عنوان یک حاکم شایسته به رسمیت شناختن بین المللی تقویت کند. از دست دادن مارب، آخرین سنگر دولت هادی در شمال، ممکن است نشانه مرگ سیاسی رئیس جمهور باشد. جنگ یمن اما یک درگیری چند جانبه است و جدایی طلبان در جنوب یمن در حال جنگ هستند. فضای بیشتری روی میز برای هر گونه امید به دستیابی به توافق واقعی مورد نیاز است.

7- اسرائیل و فلسطین

سال گذشته شاهد چهارمین و ویرانگرترین جنگ در بیش از یک دهه گذشته بین غزه و اسرائیل بودیم که بار دیگر نشان داد که روند صلح مرده است و شانس راه حل دو کشور کمتر از قبل به نظر می رسد. تنش در اورشلیم شرقی با درگیری در ماه رمضان آوریل 2021 بین جوانان فلسطینی و پرتاب سنگ توسط پلیس اسرائیل و در آوریل 2021 با تهدید اسرائیل به اخراج ساکنان فلسطینی افزایش یافته است.

این در حالی است که دموکرات ها در ایالات متحده از الفاظ تندی علیه اسرائیل استفاده کرده اند. با این حال، مبانی بدون تغییر باقی می ماند. اگرچه اسرائیلی ها ظاهراً از شدت شلیک موشک حماس غافلگیر شده بودند، اما این جنگ با هدف تضعیف حماس و ایجاد تفرقه در میان فلسطینیان، سیاست اسرائیل در غزه را بهبود بخشید. علیرغم انتظارات اولیه از تعداد معتدل، دولت جدید اسرائیل در حال توسعه شهرک های یهودی نشین و سرکوب فلسطینیان است.

منبع: فارین پالیسی