[ad_1]
با از سرگیری آلودگی هوا در پایتخت، دستورالعمل های متعددی برای کاهش اثرات مخرب آلودگی بر محیط زیست و سلامت انسان وجود دارد. یکی از این توصیه ها کاهش فعالیت ورزشی است. شواهد نشان می دهد که ورزش در هوای آلوده اثرات منفی آلودگی هوا بر سلامت انسان را تشدید می کند.
به گزارش ایسنا، برای کاهش آسیب های محسوس و اثرات منفی این پدیده بر سلامتی در روزهای آلوده، توصیه هایی وجود دارد که یکی از آنها پرهیز از فعالیت های ورزشی در فضای باز است.
اگرچه ورزش تاثیر مثبتی بر سلامت جسم و روح انسان دارد، اما باید توجه داشت که ورزش در هوای آلوده می تواند اثرات منفی آلودگی هوا بر انسان را افزایش دهد زیرا باعث افزایش عملکرد ریه ها و میزان هوای موجود در کیسه های هوایی می شود. در نتیجه مقدار زیادی ذرات معلق، گرد و غبار و گازهای آلوده وارد بدن می شود. مطالعات نشان داده است که در حین ورزش، تنفس شدید و تنفس طولانی مدت باعث تجمع سطح بالایی از این ذرات در ریه ها می شود. ذرات معلق کوچکتر از 10 میکرون در ریه ها در حین ورزش پنج برابر بزرگتر از حد معمول هستند.
بازیکنان بیشتر از افراد عادی در هوای آلوده آسیب می بینند
در حین ورزش، از آنجایی که تنفس عمدتاً از طریق دهان انجام می شود، آلاینده ها و ذرات به طور مستقیم از طریق مخاط بینی وارد راه های هوایی تحتانی می شوند که آلاینده های هوا را جذب و به دام می اندازند. در نتیجه برخی از آلاینده های هوا مانند ازن و اکسیدهای نیتروژن می توانند در حین ورزش حتی در غلظت های کم به ریه ها آسیب بزنند. برخی از آلاینده ها در کوتاه مدت اثر مخربی بر بیماران دارند.
مشکلات تنفسی باعث آلودگی هوا برای ورزشکاران می شود
مونوکسید کربن و آلاینده های ذرات معلق باعث افزایش بیماری های قلبی عروقی و فشار خون می شود و رگ های خونی قلب را باریک می کند. در نتیجه آلودگی هوا خطر حمله قلبی و سکته را افزایش می دهد. آلاینده‌های ازن و دی‌اکسید گوگرد برای بیماران ریوی، به‌ویژه بیماران مبتلا به آسم یا آلرژی‌های تنفسی، مشکل‌سازتر هستند و می‌توانند باعث یا تشدید بیماری زمینه‌ای شوند. دی اکسید گوگرد توسط برخی از ورزشکاران به عنوان عامل اصلی تنفس ناشی از ورزش، مانند حملات آسم در حین ورزش، شناسایی شده است.
بازیکنان بردبار بیشتر از آسیب های آلودگی هوا متاثر می شوند
بر اساس گزارش سایت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، به طور کلی ورزشکاران بردبار مانند دوندگان، دوچرخه سواران و عابران پیاده نسبت به ورزشکاران قدرتی و سرعتی مانند وزنه برداری و سرعتی بیشتر در معرض اثرات منفی آلاینده ها هستند. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد ورزشکاران حرفه ای، به ویژه آنهایی که در آب و هوای سرد ورزش می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های تنفسی هستند، بنابراین بیشتر در معرض تأثیرات آلاینده های هوا هستند.
[ad_2]
