در رفتن روز سه شنبه 7 دسامبر گزارشی مبنی بر استفاده ستاره شناسان از تلسکوپ منتشر شد جوزا جنوب هنگامی که در شیلی بودند، آنها یک شی درخشان شگفت انگیز را در کهکشان مشاهده کردند که شباهت زیادی به یک پروانه غول پیکر تک بال دارد. تصویر نورانی این شی درخشان به گونه ای است که پروانه را برای پرواز در فضا برای بیننده آماده بیدار می کند.
به گزارش فرارو، این جسم شگفت انگیز جریانی از هوا به نام سحابی فروسرخ است آفتابپرست شناخته شده است که در برخی از طول موج های فروسرخ می درخشد، اگرچه می توان آن را در چنین نور مرئی مشاهده کرد. در هسته این سحابی منعکس شده و در مرکز این تصویر، منبع اصلی سحابی پنهان است. ستاره های کم جرم (کوچکتر از خورشید ما) که با نوارهای عمودی تیره احاطه شده اند. این ستاره جوان، و البته خنک‌تر از خورشید ما، با وجود پنهان بودن از دید، جریانی از هوای گازی را ساطع می‌کند که تونلی از ابرهای بین ستاره‌ای را ایجاد می‌کند. همان نور مادون قرمز و مرئی ساطع شده از ستاره در امتداد تونل و دیواره های آن قرار دارد و سحابی بازتاب شده را تشکیل می دهد.
جسم قرمز روشن در سمت راست در مرکز تصویر نشان می دهد که جریان سریع هوا پس از برخورد با هوای کند در سحابی کجاست. این مورد یک نام دارد هربیگ هارو (HH) این به عنوان HH 909A شناخته می شود. اجسام دیگر علف هارو نیز در محور خروجی ستاره به سمت راست و چپ آن سوی لبه تصویر مشاهده شده اند.
ستاره شناسان پیشنهاد کرده اند که نوار تاریک در مرکز سحابی مادون قرمز آفتاب پرست یک ستاره گرد است. قرص ستاره ای مخزنی از هوا و غبار است که به دور یک ستاره می چرخد. این پدیده ها معمولاً با ستاره های جوان مرتبط هستند و مواد مورد نیاز برای ساختن سیاره را فراهم می کنند. دیسک در این تصویر شبیه یک میله است نه دایره، زیرا یک لبه دارد و روی زمین ناظران تنها یک لبه را می بینند. ستاره شناسان بر این باورند که ستاره مرکزی سحابی، خوشه ای از ستاره های جوان است که در یک دیسک جاسازی شده اند.
تصویر پس زمینه آبی در این تصویر، نور ستاره ای نزدیک را در خارج از کادر تصویر منعکس می کند. سحابی مادون قرمز Chamaeleon نیز در داخل یک ابر تاریک بزرگ Chamaeleon I قرار دارد که در همسایگی Chamaeleon II و Chamaeleon III قرار دارد. این سه ابر سیاه با هم ترکیب می شوند و مجموعه آفتاب پرست را تشکیل می دهند. مجموعه آفتاب پرست ناحیه بزرگی از تشکیل ستاره است که تقریباً کل صورت فلکی آفتاب پرست در آسمان جنوبی را پوشش می دهد.
جزئیات این تصویر توسط دو طیف‌نگار چند شی جمینی (GMOS)، واقع در ارتفاعات سروو پاچان در شیلی، که بخشی از رصدخانه بین‌المللی جمینی و برنامه NOIRLab NSF هستند، امکان‌پذیر شد. تلسکوپ GMOS علاوه بر طیف سنجی بودن، قابلیت تصویربرداری نیز دارد که آن را به یک دستگاه همه کاره تبدیل می کند. دانشمند آلمانی در این مرکز گفت: «این تلسکوپ به دلیل میدان بصری اش که می تواند کل سحابی را به خوبی به تصویر بکشد و توانایی آن در گرفتن گازهای گازی یونیزه شده، ابزاری عالی برای انجام مشاهدات است.
منبع: فیزیکی
ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو
