چشم ها خطر ابتلا به آلزایمر را پیش بینی می کنند.

در رفتن دانشمندان در یک مطالعه جدید می گویند که نتایج می تواند راه را برای یک آزمایش چشمی ساده که روزی می تواند به پیش بینی خطر بیماری هایی مانند آلزایمر، شایع ترین شکل زوال عقل، هموار شود.

به گفته فرارو، آلزایمر نوعی زوال عقل است که معمولاً به آرامی شروع می شود و بدتر می شود. به عبارت دیگر، این بیماری می تواند چندین دهه قبل از ظهور اولین علائم در زمانی که فرد احساس ناراحتی نمی کند شروع شود. با این حال، هیچ بیماری بدون علامت نیست و فلج مغزی نیز از این قاعده مستثنی نیست. تحقیقات جدید نشان می دهد که نازک شدن شبکیه در میانسالی با اوایل زندگی و عملکرد شناختی در نوجوانی مرتبط است.

اشلی بارت یانگ از دانشگاه اوتاگو در نیوزلند می گوید. متأسفانه دانشمندان هنوز نتوانسته اند آلزایمر مدرن را درمان کنند و گسترش جهانی این بیماری در حال افزایش است. شناسایی افراد در مراحل اولیه که ممکن است هنوز زمان مداخله فرا رسیده باشد، مهم است. افراد مبتلا به آلزایمر اغلب از اختلال بینایی رنج می برند که می تواند منجر به سردرگمی ذهنی، اختلال و زوال اجتماعی شود. در واقع، همه اینها علائمی هستند که با زندگی روزانه میلیون‌ها نفر در سراسر جهان مبتلا به این بیماری، از جمله از دست دادن حافظه، تداخل دارند.

با این حال، این اولین بار نیست که دانشمندان متوجه می شوند که چشم ها ممکن است پنجره ای به سمت مغز باشند. بیش از یک دهه پیش، محققان پروتئین بتا آمیلوئید، مشخصه آلزایمر را در شبکیه افراد مبتلا به این بیماری پیدا کردند و مطالعات بعدی تصویربرداری چشم نشان داد که شبکیه در بیماران آلزایمر نیز نازک‌تر است. یک مطالعه در سال 2018 همچنین ارتباط قوی بین بیماری آلزایمر و سه بیماری شایع چشمی، از جمله گلوکوم و دژنراسیون ماکولا را نشان داد. اگرچه کشف چنین پیوندهایی بسیار جالب بود، اما عوامل خطر برای آلزایمر بسیار و متنوع است، بنابراین هر ارتباطی بین آلزایمر و سلامت چشم در حال حاضر توسط دانشمندان به دقت بررسی می شود.

در مطالعه جدید، محققان داده های یک مطالعه طولانی مدت توسط Dunedin را بررسی کردند که زندگی بیش از 1000 نوزاد متولد شده در بیمارستانی در نیوزیلند را از بدو تولد ردیابی کرد. پنج دهه بعد، بارت یانگ و همکارانش زیرمجموعه‌ای از 865 بزرگسال را که در سن 45 سالگی تحت اسکن چشم قرار گرفتند، همراه با مجموعه‌ای از تست‌های عصبی روان‌شناختی در نوجوانی و اوایل کودکی مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. اسکن‌ها ضخامت دو بخش مختلف شبکیه (لایه‌های فیبر عصبی شبکیه و لایه‌های سلول‌های گانگلیونی) را اندازه‌گیری کردند.

این تجزیه و تحلیل نشان داد که شرکت کنندگان در مطالعه با لایه های نازک شبکیه در تست های عملکرد شناختی هم در نوجوانی و هم در دوران کودکی نمره کمتری کسب کردند. با این حال، هیچ ارتباطی بین نازک شدن شبکیه و کاهش کلی عملکردهای شناختی (بین دوران کودکی و میانسالی) یافت نشد، که نشان می دهد اتفاقی در مغز در حال رخ دادن است. اگرچه لایه‌های نازک فیبر عصبی شبکیه از دوران کودکی در سن ۴۵ سالگی با فرآیندهای کند مغز مرتبط بوده است، اما این نتیجه ممکن است تنها نشانه‌ای از پیری طبیعی باشد و لزوماً به بیماری آلزایمر مرتبط نباشد.

“نتایج نشان می دهد که [ضخامت شبکیه]این می تواند نشانه ای از سلامت روان کلی باشد. هنوز مشخص نیست که او پس از ترک این سمت چه خواهد کرد. با این حال، چندین مطالعه قبلی، از جمله مطالعات مبتلا به زوال عقل، نشان داده اند که نازک شدن شبکیه ممکن است قبل از تشخیص زوال عقل شناختی و زوال عقل رخ دهد. تحقیقات بیشتری برای تعیین توالی وقایع لازم است تا ببینیم آیا نازک شدن شبکیه واقعاً قبل از آلزایمر بوده است یا خیر. “آیا تغییرات شبکیه علائم ثانویه بیماری هستند یا فقط منعکس کننده افزایش سن یا سایر عوامل سبک زندگی هستند؟”

علیرغم همه احتمالات، محققان به وضوح فکر می کنند که مطالعه نازک شدن شبکیه به عنوان نشانگر زیستی تغییرات شناختی، با توجه به آنچه تاکنون کشف شده و افزایش بروز بیماری آلزایمر، قابل ردیابی است. از آنجایی که تست‌های معمول چشم ارزان‌تر از اسکن‌های تصویربرداری مغزی هستند که معمولاً برای آزمایش‌های سلامت روان استفاده می‌شوند، مطالعات بیشتر ثابت کرده‌اند که جایگزین مقرون‌به‌صرفه‌تری برای نظارت بر تغییرات سلامت روان در طول زمان است. بارت یانگ می گوید: «در آینده، این می تواند منجر به استفاده از نتایج شود [هوش مصنوعی]یک اسکن توموگرافی انسجام نوری معمولی که توسط اپتومتریست انجام می شود و آن را با سایر داده های سلامتی ترکیب می کند تا خطر بالقوه بیماری آلزایمر را تعیین کند. نتایج این مطالعه در مجله چشم پزشکی جاما منتشر شده است.

منبع: Science Alert

ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو