چه کسی برای اولین بار زعفران کاشت؟

در رفتن از یونان تا ایران، از نقاشی و نقاشی گرفته تا ادویه و عطر، طعم و رنگ فوق‌العاده زرد زعفران – گران‌ترین ادویه جهان – اثر خود را در تاریخ بشر به جا گذاشته است. اما واقعا چه کسی این گیاه گرانبها را برای اولین بار پرورش داد و آن را به عنوان یک گیاه همه کاره کاشت؟ محققان هنرهای باستانی و ژنتیک اخیرا مطالعه ای را برای کشف منبع تکاملی زعفران انجام دادند که نتایج آن در مجله Frontiers in Plant Science منتشر شد.

به گفته فرارو، زعفران از گل‌هایی به همین نام، گونه‌ای از گیاهان گلدار از جنس Crocus و از خانواده سوسن Iridaceae گرفته شده است. 15000 تا 16000 گل که جمع آوری آنها 370 تا 470 ساعت کار انسان طول می کشد، به طور متوسط ​​یک کیلوگرم زعفران تولید می کند که بین 1300 تا 10000 دلار ارزش دارد. با این حال، منشا این گیاه ارزشمند مدت ها مورد بحث محققان بوده است. آنچه مسلم است دریای مدیترانه زادگاه بسیاری از گونه های کروکوس محسوب می شود که یونان و ترکیه بیشترین تعداد آنها را تشکیل می دهند. از این رو مطالعه نوشته ها و آثار باستانی در این مناطق می تواند ما را در آشنایی بیشتر با کشت اولیه زعفران یاری دهد.

اولین استفاده از کلمه زعفران مربوط به قرن دوازدهم و به اصطلاح فرانسوی قدیم safran است که از کلمه لاتین safranum، عربی za’farān و فارسی zarparan به معنی “سیم طلا” گرفته شده است. از آنجا که استانداردهای رایج برای تشخیص گونه های گیاهی قبل از رسمیت یافتن سیستم لینه استفاده می شد، انواع مختلف کروکوس های ارغوانی و گلدار قبل از قرن هجدهم هرگز متمایز نشدند. بنابراین در آن زمان اکثر کروکوس ها یک گونه محسوب می شدند و نمی توان برای اطلاعات واضح گونه به این متون اعتماد کرد. با این حال، دانشمندان بر این باورند که Crocus cartwrightianus، Crocus thomasii یا Crocus hadriaticus گونه هایی هستند که بیشتر توسط مورخان باستان ذکر شده است.

در مورد هنر باستانی، نقاشی ها را می توان به دو دسته تقسیم کرد. از یک طرف آنهایی که با رنگدانه کروکوس رنگ شده اند و از طرف دیگر کسانی که گل زعفران را رنگ می کنند. اگرچه استفاده از روغن‌های با پایه کروکوس را می‌توان به نقاشی‌های غارهای ماقبل تاریخ در شمال غربی ایران (عراق امروزی) در حدود 50000 سال پیش برمی‌گرداند، اما اولین نشانه‌های کشت و پرورش آن بسیار دیرتر، حدود 1700 سال قبل از میلاد مسیح است. کرت

با مشخص شدن ارزش دارویی و ظرفیت آنتی اکسیدانی بالای زعفران، ارزش تجاری آن به عنوان ادویه در دوره های بعد افزایش یافت و باعث گسترش آن در مدیترانه شد. دکتر لودویگ مان از دانشگاه درسدن می گوید: “هم آثار باستانی و هم ژنتیک به یونان عصر برنز اشاره می کند، منبع کشت زعفران در حدود 1700 سال قبل از میلاد یا قبل از آن.” دکتر سیدا صنم کاظمی شاهاندشتی، دانشجوی مؤسسه علوم زیستی و زمین شناسی Forschungszentrum Jülich و نویسنده اصلی مقاله، گفت: “پیدا کردن اینکه زعفران برای اولین بار در کجا و چه زمانی پرورش یافته است، کار آسانی نیست، زیرا شامل سه نسخه از هر کدام است. کروموزوم، به جای دو کروموزوم مشترک، “ما انتظار داشتیم که آنها بتوانند ما را در برخی مناطق راهنمایی کنند.”

به گفته محققان، آثار تمدن مینوی احتمالاً قدیمی‌ترین آثاری است که زعفران خانگی را نشان می‌دهد. به عنوان مثال، تکه های بزرگ گل کروکوس روی دیواری از کلکسیونرهای زعفران در جزیره سانتورینی (حدود 1600 سال قبل از میلاد مسیح) نشان از کشت این گیاه دارد. دیوار دیگری در همان جزیره، آدورانتز، گل‌هایی با لکه‌های قرمز بلند و عمیق را نشان می‌دهد که نمونه‌ای از زعفران خانگی است. گل‌هایی با این ویژگی‌ها بر روی سرامیک‌ها و منسوجات یونانی عصر برنز نیز به تصویر کشیده شده‌اند و به صورت نمادین در ایدئوگرام‌های زعفرانی در امتداد خط B باستانی به تصویر کشیده شده‌اند.

در مصر، مقبره‌های قرن 15 و 14 قبل از میلاد نشان می‌دهد که چگونه سفرای کرت خراج خود را (نوعی مالیات) به شکل پارچه زعفرانی می‌آوردند. منشا زعفران عصر برنز یونان نیز با نتایج مطالعات ژنتیکی در سال 2019 مطابقت دارد. این مطالعه نشان می دهد که Crocus cartwrightianus که فقط در سرزمین اصلی یونان و کرت یافت می شود، نزدیک ترین نسبت وحشی به زعفران است. نویسندگان می گویند: “زعفران زعفرانی امروزی به طور طبیعی با سه ژنوم خود از طبیعت به دست می آید، یا منحصراً از Crocus cartwrightianus یا از هیبریدهای بین Crocus cartwrightianus و گونه های دیگر کروکوس.” یونانی ها آن را به عنوان ادویه به دلیل خواص برتر آن نگهداری می کردند.

دکتر تونی هیثکام، مدیر بخش ژنومیک گیاهان در دانشگاه درسدن گفت: «ما به بررسی خواص زعفران ادامه خواهیم داد. امروزه در سرتاسر جهان، زمان ظهور زعفران در یونان باستان بر روی تمام کروکوس‌های زعفرانی نقش بسته است. با این حال، علیرغم اشتراک ژنوم یکسان، زعفران ممکن است بسته به منطقه ویژگی های متفاوتی داشته باشد. به همین دلیل است که ما شروع به مطالعه علل مولکولی، به ویژه تفاوت های به اصطلاح “اپی ژنتیک” برای این تنوع منطقه ای کرده ایم.”

منبع: ساینس نیوز

ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو