کاهش شکاف درآمدی با کمک یارانه های جدید

شهروند: ارقام رسمی سال 1998 نشان دهنده تأثیر توزیع آذوقه و یارانه بنزین بر کاهش شکاف درآمدی در ایران و تعدیل صلاحیت گینه است. بدون شک این ارقام نیز موید بهبود وضعیت درآمد خانوارها در طبقه متوسط ​​رو به بالا است که در سایه جهش تورم حاصل شد و توانست میانگین درآمد خانوارها را نسبت به سال 97 افزایش دهد. در این شرایط، توزیع یارانه های نقدی و کالایی جدید تنها به عنوان یک شوک به تورم برای طبقه پایین عمل می کند و درآمد پایین آنها علیرغم مخارج بسیار فشرده و محدود آنها را ارتقا می دهد.

بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران، افزایش نرخ ارز در سال 97 و تنش های اقتصادی، روند رو به بهبودی را در ایران برای کاهش شکاف درآمدی و افزایش 2.8 درصدی ظرفیت گینه متوقف کرده است، زیرا نرخ افزایش قیمت تمام شده بالاتر از نرخ است. نرخ افزایش درآمد و افزایش شکاف درآمدی در جامعه. با این حال، به دلیل تغییر در توزیع یارانه نقدی و کالایی و تلاش دولت برای حمایت از تصمیمات کم درآمد، معادلات توزیع درآمد در سال 1998 تغییر کرد و شکاف درآمدی افزایش یافت که منجر به ضریب جینی 2.5 درصد شد.

افزایش تورم

در اقتصاد تورمی ایران با افزایش نرخ ارز، نرخ ارز تغییر می کند و ارزش ریالی کالاهای سرمایه ای افزایش می یابد. قدرت خرید صاحبان این کالاها را تغییر نمی دهد، اگرچه؛ اما درآمد ریالی آنها را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. این افزایش به حدی است که با وجود اینکه درآمد بیش از نیمی از افراد جامعه به دلیل افزایش هزینه ها ضعیف است، به افزایش متوسط ​​درآمد خانوارهای کشور کمک می کند و ظاهراً وضعیت درآمدی آنها نیز در حال کاهش است. بهتر از قبل.

به عنوان مثال، آمارها نشان می دهد که در سال 1998، در شرایط اقتصاد متورم و تحت فشار ایران، متوسط ​​درآمد خانوارها 24.4 درصد افزایش یافته است در حالی که میانگین هزینه ها تنها 20.6 درصد افزایش یافته است. در نتیجه خانوارهای شهری به طور متوسط ​​نه تنها توانستند با درآمد خود هزینه های جاری را تامین کنند، بلکه توانستند 12.3 درصد از درآمد خود را پس انداز کنند.

این ارقام شاید از نظر اقشار پایین جامعه غیر واقعی به نظر برسد اما واقعیت این است که بر اساس این آمار ثروتمندترین جامعه شهری ایران در مقایسه با 10 درصد فقرا سهمی 10 درصدی دارد. جامعه در سال گذشته 13.7 برابر بوده و این نسبت قابل تکرار است.

در این شرایط، به عنوان مثال، افزایش درآمد خانوارهای اعشاری دهم ممکن است اثرات منفی کاهش درآمد خانوارهای 13.7 دهکی را خنثی کند و از ظاهر آمار به نظر می رسد که درآمد عمومی (نه متوسط) وضعیت در سال 1377 وضعیت خانواده های ایرانی رو به بهبود بود. اما این توصیه ممکن است در نهایت برای سطح متوسط ​​جامعه اعمال شود و ممکن است برای سایر اعشار بالاتر یا پایین تر از واقعیت باشد.

بخش بزرگی از یارانه در درآمد فقرا است

بهبود ظرفیت گینه در سال 1998 نسبت به سال 1997 اتفاقی است که با توجه به افزایش دستمزدها در سال 1998، نمی توان آن را به تغییرات مثبت شاخص های اقتصادی ناشی از افزایش تورم و افزایش قیمت کالاها نسبت داد. اما تجربه پرداخت دور اول یارانه معیشتی پس از زمستان 97 و ادامه آن برای سه تصمیم کم درآمد در نیمه اول سال 98 و همچنین تکرار یارانه معیشتی پس از طرح بنزین دولت در سال 98 کاهش یافت. می تواند به عنوان یک عامل موثر در بهبود شاخص های درآمدی عمل کند. غنی باید در جامعه ایران تربیت شود.

به ویژه اینکه با توجه به درآمد بسیار پایین 3 دهک کم درآمد، حتی توزیع یارانه 100 هزار تومانی تأثیر بسزایی در سطح درآمد و هزینه این خانوارها دارد و به آنها کمک می کند بر استرس اقتصادی غلبه کنند. بی شک از سرگیری نرخ ارز و تورم از ابتدای سال 99 تا اوایل پاییز امسال از مواردی است که می تواند دوباره این حرکت مثبت را متوقف کند. اما ادامه اصلاحات در بخش توزیع یارانه ها و تلاش برای افزایش تاثیر یارانه های توزیع بر اقتصاد ایران عواملی هستند که حداقل می توانند از وخامت اوضاع جلوگیری کنند.

ذکر این نکته ضروری است که طبق آمار و محاسبات، اعشار اول تنها 1.3 درصد از کل یارانه بنزین را مصرف می کند، در حالی که اعشار دهم به عنوان غنی ترین درآمد، تنها از 25 درصد کل یارانه و 20 برابر بیشتر استفاده می کند. اعشار اعشاری بر این اساس دستکاری کارشناسانه در شاخص های توزیع یارانه ها راه میانبری است که می تواند توزیع درآمد را در کشور بهبود بخشد و در عین حال دامنه معافیت های مالیاتی بر دستمزد و حقوق و همچنین پایه های مالیاتی تصاعدی را افزایش دهد، مانند اجرای مالیات بر ثروت. و مالیات. کل درآمد نیز باید برای کاهش ضریب جینی در دستور کار سیاست گذار قرار گیرد.