[ad_1]
در رفتن داستان یأجوج و ماجوج برای اولین بار در کتاب مقدس یهودیان به ویژه در کتاب حزقیال ذکر شده است. در آنجا یأجوج (یأجوج) پادشاهی شیطانی است که بر سرزمین ماجوج حکومت می کند و سرانجام با لشکری عظیم بر ضد دین خدا قیام کرد و سرانجام شکست خورد. کتاب مکاشفه (از کتاب مقدس مسیحیان) نیز آمدن یأجوج و مأجوج را در روزهای آخر پیشگویی می کند. در این کتاب، یأجوج و ماجوج در واقع ملل گمراهی در سراسر جهان هستند که در حال جنگ و از دست دادن دین خدا هستند.
به گزارش فرارو؛ قرآن کریم نیز در دو سوره کهف و انبیاء از یاجوج و ماجوج یاد کرده است. در سوره کهف یأجوج و ماجوج ظاهراً وحشی و کافر هستند. در سوره انبیاء نبوت هجوم یأجوج و ماجوج و شکستن حصار از نشانه های قیامت بیان شده است.
از آنجایی که کتب مقدس یأجوج و ماجوج نیروهای اهریمنی را به تصویر میکشند، در طول تاریخ، قبایل و گروههای مختلف دشمنان آنها (مانند قبایل مغول یا هون) در کتب مقدس با یاجوج و ماجوج یکسان شدهاند. یکی از معروفترین نمونههای مدرن این استفاده در طول جنگ سرد رخ داد، زمانی که بسیاری در بلوک غرب (از جمله شخص رئیسجمهور رونالد ریگان) اتحاد جماهیر شوروی و بلوک شرق را یکسان دانستند. در کتاب حزقیال آمده است که فرمانروای یأجوج سرزمین ماجوج و سرور «مشک» است. شباهت کلمه “مشک” به “مسکو” پذیرش این ایده را بسیار آسان کرد.
اما در حالی که نامیدن دیگران “یأجوج و ماجوج” اغلب یک توهین آخرالزمانی است، حداقل یک شهر در جهان وجود دارد که دیدگاه دوستانه ای نسبت به یأجوج و ماجوج دارد. این دو موجود مرموز و عجیب قرن هاست که نگهبانان شهر لندن بوده اند و مجسمه آنها احتمالا بیش از پانصد سال قدمت دارد که در یکی از مهم ترین ساختمان های تالار اصناف شهر قرار دارد. البته این مجسمه ها بارها به دلایل مختلف تخریب شده اند اما هر بار مجسمه های جدیدی جای آنها را گرفته اند. مجسمه های فعلی در سال 1953 ساخته و در سالن نصب شده اند (در زیر تصویر مجسمه ها و فیلمی از ورود مجسمه ها به سالن در سال 1953 مشاهده می شود).
اما علاقه به یأجوج و مأجوج در لندن بیش از نصب مجسمه است. اکنون هشتصد سال است که در اواسط نوامبر هر شنبه در لندن کارناوالی برگزار می شود که به «نمایش لرد شهردار» معروف است که نمادی از اعلام وفاداری لندن به تاج و تخت است. یکی از نمادهای همیشه حاضر این کارناوال مجسمه غاز و ماجوج است که راهپیمایان در خیابان ها آن را حمل می کنند. مجسمه هایی که در حال حاضر در این رویداد مورد استفاده قرار می گیرند توسط انجمن سازندگان عالی بسکتبال در سال 2006 ساخته شده اند (تندیس های یأجوگ و ماگوگ اختر در خیابان های لندن و حرکات آنها را در زیر ببینید).
اما یأجوج و ماجوج چه ربطی به لندن دارند؟ داستان به اسطوره های قدیمی بریتانیا برمی گردد. این داستان ها به اشکال مختلف در مناطق مختلف بریتانیا روایت می شوند، یکی از اولین داستان های مکتوب زنده را می توان در تاریخ پادشاهان بریتانیا (قرن دوازدهم) توسط جفری مونموث (جفری) مونموث مشاهده کرد. بر اساس این افسانه ها، نام “بریتانیا” از قهرمان بروتوس تروا گرفته شده است. بروتوس از نوادگان قهرمان معروف اینیاس از شعر هومر است. او به سرزمین آلبیون (نام قدیمی بریتانیا) می آید و پس از کشتن شیاطین ساکن در آن، فرمانروای این سرزمین می شود.
اینکه چگونه شیاطین در این سرزمین پراکنده شدند، خود داستانی است. بر اساس افسانه، امپراتور روم دیوکلتیان 33 دختر شیطان صفت داشت. او برای اینکه آنها را کنترل کند، تصمیم می گیرد آنها را به زور به شوهرش تحمیل کند. اما دختران به رهبری خواهر بزرگترشان آلبا، شوهران خود را می کشند و از کشتی فرار می کنند. یک سال بعد آنها به جزیره بزرگی به نام آلبیون به نام دختر بزرگتر می رسند. در آنجا با شیاطین ازدواج می کنند و این شیاطین را به دنیا می آورند.
دو تا از این شیاطین یاجوج و ماگوج نام دارند که پس از کشته شدن توسط بقیه شیاطین توسط بروتوس دستگیر و به لندن (که اکنون “تروی جدید” نامیده می شود) برده می شوند. بروتوس دو دیو را کنترل می کند و آنها را از کاخ خود به زنجیر می کشد و آنها را به عنوان نگهبانان قصر به کار می گیرد. اینجاست که این دو به عنوان نگهبان شهر لندن شناخته می شوند (تصویر زیر نقاشی نبرد بریتانیایی ها با شیاطین در اوایل قرن نوزدهم است).
شخصیت های مختلفی برای این دو گارد وجود دارد. به عنوان مثال، طبق یک روایت، یکی از آنها گوگماگوج و دیگری کورین نام داشت که از یاران بروتوس بود. اما در نهایت نامی که معروف شد یأجوج و مأجوج بود که همان حروف در کتب مقدس است.
این اسطوره از این جهت جالب است که فرهنگ رومی، اساطیر یونانی و متون کتاب مقدس را ترکیب می کند تا زمینه اسطوره ای را برای بریتانیا فراهم کند. قطعا هیچ بخشی از این اسطوره امروزه تاریخی تلقی نمی شود. نه نام بریتانیایی از بریتز گرفته شده است و نه نام آلبیون از آلبا. تاریخ واقعی بریتانیا شامل ازدواج با شیاطین و کنترل شیاطین نمی شود. با این حال، خرافات قدیمی، حتی پس از یافتن، کم و بیش در فرهنگ ها و سنت ها باقی مانده است.
[ad_2]