کشف یک راز جالب در مورد دایناسورهای ترک

در رفتن Tyrannosaurus rex Tyrannosaurus rex یا به اختصار Tyrex معروف ترین دایناسور جهان است که موضوع داستان ها و فیلم های زیادی بوده است اما واقعیت این است که اطلاعات ما در مورد این شکارچی بزرگ هنوز ایرادات زیادی دارد. در همین حال، اخیراً زیست شناسان در یک مطالعه جدید روی استخوان های موجودات متوجه شده اند که تی رکس در واقع از سه گونه تشکیل شده است.

به گزارش فرارو، علیرغم تحقیقات گسترده بر روی جنس تیرانوسوروس، تمام نمونه های یافت شده از دشت های کانادا تا جنوب غربی ایالات متحده متعلق به یک گونه هستند. اما مطالعه دقیق تغییرات اسکلتی و تجزیه و تحلیل داده ها توسط مطالعه زیست شناس جدید نشان می دهد که این دایناسور وحشتناک ممکن است در واقع سه گونه متفاوت داشته باشد.

مدتی است که دانشمندان متوجه تفاوت‌هایی در شکل اسکلتی نمونه‌های تیرانوسوروس، به ویژه استخوان ران در نمونه‌های هم‌اندازه، و نمونه‌هایی با یک یا دو حسگر باریک در فک خلفی شده‌اند. با این حال، این تفاوت ها با تفاوت های جزئی جنسیتی بین زن و مرد تشدید می شود. یک رابطه وجود داشت. برخی از دانشمندان فرضیه‌های دیگری را مطرح کرده‌اند که این تفاوت‌ها مربوط به مراحل مختلف تکامل ژنتیکی یا صرفاً محل قرارگیری گونه‌ها بر روی تنوع فردی است. اگرچه بسیاری از محققان فرضیه ایجاد تفاوت‌های خاص و فردی در برخی گونه‌های تیرانوزاروس را جذاب‌تر دانستند، اما فرضیه وجود گونه‌های مختلف نیز تقویت شد.

بر این اساس، زیست شناسان به طور خاص بقایای استخوان و دندان 38 نمونه Tyrannosaurus را اندازه گیری کردند. آنها استخوان های فمور را در 24 نمونه دایناسور مقایسه کردند که نشان دهنده قدرت آنها بود. آنها همچنین قطر اصلی دندان ها یا محل لثه ها را اندازه گرفتند تا مشخص کنند دایناسورها یک یا دو حسگر دارند یا خیر. درجه “قدرت” (که استحکام استخوان ها را از نظر دور و طول توصیف می کند) به نظر نمی رسد با اندازه مطلق نمونه ها مرتبط باشد و نشان می دهد که تغییرات زنانه محدود به سن و اندازه نیست. در واقع، برخی از نمونه‌های بزرگ‌تر استخوان‌های نسبتاً «زیبا» داشتند که نازک‌تر و منحنی‌تر بودند.

به طور کلی، استخوان‌های ران قوی در نمونه‌ها نسبت به سایر استخوان‌های ران رایج‌تر بود، که نشان می‌دهد این تفاوت‌ها به دلیل دوجنس‌گرایی نبوده است، جایی که توزیع یکنواخت‌تر انتظار می‌رود. 19 نمونه از ستمگران در این مطالعه در لایه های زمین شناسی خاصی از رسوبات در سازندهای Lancian بالایی شمال لنکاوی در آمریکای شمالی یافت شده اند (تصور می شود که قدمت حدود 67.5 تا 66 میلیون سال پیش باشد). این رسوبات را می توان به سه سطح زیرین، میانی و بالایی تقسیم کرد. جالب اینجاست که هر شش استخوان فمور پایین‌تر قوی‌تر بودند. در لایه میانی فقط یک فمور Gracyl یافت شد و در لایه بالایی هر دو نوع دارای ترک های یکنواخت تری بودند. در لایه بالایی این تنوع به طور قابل توجهی بیشتر از سایر گونه های تروپود موجود در این رسوبات بود. این نتایج به شدت نشان می دهد که با گذشت زمان، تیرانوزاروس به سمت الگوهای فیزیکی مختلف حرکت کرد.

گریگوری پل، آسیب شناس و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: «ما دریافتیم که تغییرات در استخوان ران تیرانوزاروس نمی تواند به جنسیت یا سن نمونه مربوط باشد. “ما گمان می کنیم که این تغییرات در استخوان ران ممکن است در طول زمان توسط یک اجداد مشترک ایجاد شده باشد که انفیه قوی تر بوده است.” تفاوت در استحکام زنانه بین لایه‌های رسوب را می‌توان از نظر اندازه متفاوت در نظر گرفت تا الگوهای احتمالاً متفاوتی را نشان دهد.

در نتیجه این یافته ها، محققان اکنون سه “مورفوتیپ” متمایز از گونه تیرانوزاروس را شناسایی کرده اند. بر این اساس، تیم دو گونه جدید احتمالی از این دایناسور شکارچی را معرفی کرد که اولین آنها T. imperator است. الگوها در لایه های زیرین و میانی رسوب یافت می شوند و استخوان ران قوی تر است و معمولاً دارای دو حسگر است. گونه دوم، به نام T. regina (ملکه رکس)، در لایه های بالایی و احتمالا میانی رسوب یافت شد و استخوان ران کوچکتر و ظریف تر و یک ثنایا داشت. خود تی رکس که قبلا شناخته شده بود در لایه های بالایی و میانی رسوب شناسایی شد و یک استخوان ران قوی تنها با یک ثنایا حمل می شد.

با این حال، نویسندگان این مطالعه با احتیاط بیان می‌کنند که این تفاوت‌ها برای سویه‌های جدید و مجزای تیرانوزاروس قطعی نیست و احتمال تمایل جنسی غیرطبیعی یا سایر توضیحاتی که قبلاً توضیح داده شد، ممکن است به دلیل تعداد کم نمونه‌های مورد تجزیه و تحلیل باشد. . برخی را رد کنید. با عدم اطمینان در مورد مکان آنها. با این حال، تیم بر این باور است که رابطه بین تنوع فیزیکی نمونه ها و جایگاه آنها در پرونده زمین شناسی در واقع به وجود دو گونه ناشناخته قبلی تیرانوزاروس اشاره دارد. در آینده، محققان انتظار دارند که اگر نمونه‌های بیشتری را پیدا کنند که با چارچوب جدید توسعه‌یافته‌شان مطابقت داشته باشد، بررسی این گونه‌های جدید عملی‌تر خواهد بود. نتایج این تحقیق در یک مجله دقیق سیر تکاملی زیست شناسی منتشر شده است.

منبع: Science Alert

ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو