کنترل مغز بر مرحله بعدی ایلان ماسک

در رفتن گام بعدی در کنترل مغز، تاجر و مدیر عامل شرکت اسپیس ایکس و تسلا، آلن ماسک خواهد بود که به دنبال داوطلبان انسانی برای رسیدن به این هدف است.

دانشمندان ده ها سال است که سعی کرده اند مغز را به یک کامپیوتر متصل کنند، اما NeuralLink ماسکی برای این کار دارد. این شرکت آمریکایی در فناوری نورون ها تخصص دارد و تراشه هایی به کمک کامپیوتر در مغز تولید می کند.

اخیراً آگهی ای توسط نورلینک منتشر شده است. در نگاه اول به نظر می رسید که نامزد مناسب فقط به مجموعه ای از مهارت های مدیریتی استاندارد نیاز دارد: “چند وظیفه ای موثر”، “ارتباطات کلامی و نوشتاری عالی” و “توجه به جزئیات”. اما پس از آن شرایط استخدام سخت تر و دور از دسترس می شود: «آشنایی با انتقال دهنده های عصبی قابل کاشت کلاس III».

واضح است که همه منابع لازم برای کار در یک شرکت پنج ساله فناوری عصبی به ریاست آلن ماسک را ندارند. این آگهی مشابه آگهی های شغلی دیگر نیست. این تبلیغ برای مهندسان نرم افزار یا طراحان دیجیتالی که رویای محصولات آینده را در سر می پرورانند، فرصت فناوری معمولی نیست.

این یک آگهی استخدام برای یک مدیر کارآزمایی بالینی است تا محصولی را آزمایش کند که اکنون برای جراحی و قرار دادن روی مغز آماده است. به نوعی، جای تعجب نیست که نورلینک دارای مشاغل باقی مانده است، مانند متخصص مراقبت از حیوانات، تکنسین دامپزشکی که مجوز دریافت گواهی برای آزمایش آزمایشی روی میمون ها را دارد.

اگرچه ماسک نورلینک با نام های تسلا و اسپیس ایکس شناخته نمی شود و توسط وسایل نقلیه الکتریکی و موشک های فضایی این شرکت ها کنترل می شود، اما هدف آن توسعه دستگاهی به نام رابط ماشین مغز (BMI) است که در نهایت از هم می پاشد و ماده را تغییر می دهد. درون مغز مستقیماً به دنیای دیجیتال متصل می‌شود و ما را قادر می‌سازد دستگاه‌ها را کنترل کنیم، از دانش جهانی استفاده کنیم و حتی از طریق افکارمان با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم.

جای تعجب نیست که عنوان «آنچه ما ارائه می دهیم» به این شرح است: «فرصتی برای تغییر جهان». البته بازی با مغز، تکان دادن، تغییر دادن، گاز گرفتن یا گاز گرفتن هر قسمتی از آن بخشی از داستان پزشکی بوده است، حداقل از زمانی که ماری شلی ایده دکتر فرانکنشتاین و هیولای او را نوشت، بخشی از آن تقریباً برای مدت طولانی. دو قرن داستان اول ..

ایده وجود دستگاه های دائمی در مغز اصلا جدید نیست. برای یک ربع قرن، شرکتی به نام مدترونیک برای جلوگیری از تشنج، در بیماران پارکینسونی تحریک عمیق مغزی داشت. به عنوان یک ضربان ساز برای مغز عمل می کند، یک وسیله درمانی که سیگنال های مغز را تثبیت می کند.

اما امروزه، نسل جدیدی از افراد باهوش فناوری، از جمله ماسک‌ها، رویای حرکت مغز را ندارند، بلکه رویای اتصال مغز به دنیای رایانه را در سر می پرورانند. یک جهش بزرگ در درک ایده این طیف جدید از پیشگامان فناوری.

انجام این کار نشان دهنده پیشرفت عمیق است، زیرا دانشمندان بیش از 50 سال است که برای اتصال مغز به یک کامپیوتر کار می کنند. در سال 1969، سال ماموریت آپولو، یک عصب شناس جوان آلمانی به نام ابرهارد فتز با اتصال یک نورون در مغز یک میمون به دستگاهی که در صورت آتش سوزی نورون به حیوان غذا می داد، کار بی سابقه ای را انجام داد.

میمون این فرآیند را در دو دقیقه درک کرد و دستگاه را تنها با میل خود راه اندازی کرد. در قرن حاضر، ایمپلنت‌ها برای کمک به بیماران معلولی که اندام‌های مصنوعی مانند بازوهای رباتیک را تنها با افکار خود حرکت می‌دهند، مورد استفاده قرار گرفته‌اند. اما این ابزار می تواند ناقص باشد: فرآیند خواندن سیگنال های الکتریکی در مغز می تواند ناقص باشد. رمزگشایی آن و ارسال سیگنال به هر شیئی که می خواهیم کنترل کنیم نیز کند است.

فیلم فایرفاکس در سال 1982 با بازی کلینت ایستوود نشان داد که چه چیزی ممکن است. در این فیلم هدف کنترل یک جت جنگنده شوروی بود که فقط می توانست از طریق مغز پرواز کند. به گفته محققان برجسته امروزی، این فیلم نه تنها در بین تماشاگران سینما بلکه در ارتش ایالات متحده نیز انقلابی در تخیل ایجاد کرده است.

جالب اینجاست که اندرو شوارتز، استاد علوم اعصاب زیستی در دانشگاه پیتسبورگ در ایالات متحده می گوید که سناریوی فایرفاکس بر بسیاری از پروژه های کنترل مغز در ارتش آمریکا تأثیر گذاشته است. تحت تأثیر فایرفاکس، دارپا برنامه ای از پروژه های تحقیقاتی دفاعی پیشرفته برای توسعه بازوی مصنوعی رباتیک تحت کنترل مغز دارد. در سال 2018، نیسان نمونه اولیه مجهز به فناوری مغز و ارتباط با خودرو را معرفی کرد که در آن خودرو می تواند مستقیماً با مغز راننده ارتباط برقرار کند و پیام هایی را از نورون ها تا پدال دریافت کند.

علاوه بر این، ارتش آمریکا از مزایای این فناوری در حوزه ارتباطات نیز غافل نشده است. محققی که بر روی BMI کار می‌کرد، به این فکر افتاد که کلماتی را که فرد فقط به آنها فکر می‌کند، ضبط کند. او خاطرنشان می کند که یک افسر از اداره تحقیقات ارتش ایالات متحده علاقه مند به ایجاد کلاه ایمنی بود که بتواند افکار ناگفته را از یک سرباز به سرباز دیگر در میدان جنگ بفرستد.

با این حال، برای چندین دهه، بخش خصوصی تمایلی به اجرای ایده پرخطر کاشت فناوری اثبات نشده در افراد سالم نداشت و محدودیت‌هایی در بودجه وجود داشت. نیات راه اندازی بارها شکست خورده است. با این حال، پس از این شکست، سرانجام در سال 2016، ایلان ماسک Nuralink را تأسیس کرد و به نظر می رسید که همه چیز تغییر کرده است.

دستگاه پیوند عصبی با 64 سیم بسیار نازک، 16 الکترود متصل به 1024 نورون خاص در داخل هر سر تقریباً نامرئی است، که فعالیت آنها را تشخیص می دهد و سپس این فعالیت را در رایانه ای کوچکتر از یک سکه رمزگشایی می کند. این دستگاه زیر پوست پنهان شده و با دستورات عمدی به صورت بی سیم کار می کند.

فیس بوک نیز رقابت کرد و در سال 2017 اعلام کرد که در حال کار بر روی دستگاهی است که می تواند ایده ها را بخواند و آنها را به جملات برای اشتراک گذاری با سرعت 100 کلمه در دقیقه تبدیل کند. تفاوت این است که فیس بوک این کار را بدون سوراخ کردن سر فرد انجام داد و در عوض از کلاه پوشیدنی روی پوست سر استفاده کرد. این پروژه توسط رئیس سابق دارپا، رجینا دوگان رهبری شد.

این آژانس نظامی با همکاری نورلینک به تامین مالی یک ماشین جراحی کمک می کند که مانند چرخ خیاطی عمل می کند و ماسک می خواهد از آن برای بخیه زدن به مغز استفاده کند. بیشتر پروژه های BMI برای اهداف درمانی استفاده می شود، از جمله ارائه نابینایی به افراد نابینا با ارسال سیگنال های دوربین به طور مستقیم به مغز، کمک به افراد برای خواندن و صحبت کردن افکار و جذب این افکار. انتشار این خبر و کمک به افراد فلج. برای برقراری ارتباط با جهان یا حرکت دادن پروتزهای رباتیک یا مکان نماهای رایانه فقط از طریق مغز.

برای ناتان کوپلند، که در یک تصادف رانندگی فلج شده بود و با همکاران شوارتز کار می کرد، BMI مانند موشی است که به او اجازه می دهد از نرم افزار کامپیوتری برای طراحی یا بازی های ویدیویی استفاده کند. از آنجایی که چنین بازی‌هایی بر فرد غلبه می‌کنند، توانایی برقراری ارتباط با آنها به افراد فلج فرصت‌های واقعی می‌دهد تا حتی در عمل از موقعیت خود فرار کنند.

با این حال، آلن ماسک بارها اعلام کرده است که نورلینک هدف والایی دارد و آن ارتقای توانایی های انسان از طریق ادغام آنها در دنیای کامپیوتر است. در چنین دیدگاهی، رابط ماشین و ماشین یا BMI به ما اجازه می دهد با روبات های بسیار هوشمند رقابت کنیم، زیرا در غیر این صورت آن ربات ها می توانند ما را نابود کنند. این شرکت در بیانیه ای گفت: “اگر نمی توانید آنها را شکست دهید، به آنها بپیوندید.”

با این حال، نگرانی اصلی بسیاری از دانشمندان خطر اخلاقی توسعه چنین فناوری هایی است. آنها می پرسند، “وقتی یک دستگاه فیس بوک بتواند افکار شما را بخواند، چه چیزی حریم خصوصی خواهد بود؟” علاوه بر این، امکان هک یا تقلب رابط ماشین (BMI) وجود دارد. در این صورت، هکرها قادر خواهند بود رابط را وادار به درک چیزهایی کنند که در آنجا نیستند، یا آن را مجبور به درک دستگاه هایی کنند که تصور نمی شود کنترل شوند.

شوارتز می گوید: «به نظر می رسد که مهندسی افتخار می کند. کارشناسان بر این باورند که با فناوری مناسب، تقریباً هر کاری را می توانند انجام دهند.

او می‌گوید: «تیم NoorLink روی کوچک‌تر کردن دستگاه خود متمرکز است و من فکر می‌کنم که می‌توانند کار بهتری با آن انجام دهند. با این حال، از نظر او، انجام این بخش آسان است. بخش دشوارتر درک سیگنال های مغز و تفسیر معنای آن است. سیگنال‌های مغزی که برای رمزگشایی کنترل حرکت نسبتاً ساده هستند، به همین دلیل است که بسیاری از پروژه‌های BMI فعلی بر روی پروتزهای متحرک یا مکان‌نما تمرکز می‌کنند.

به همین دلیل است که برای بیماران دارای ناتوانی و سکته مغزی و بیماران فلج بسیار منطقی است که در پنج تا 10 سال آینده از ایمپلنت BMI برای استفاده پزشکی انتظار داشته باشند. با این حال، شوارتز می‌گوید که درک ایده‌های پیچیده یا ادغام آنها با اینترنت، حداقل در کوتاه‌مدت فاصله زیادی دارد و این ایده همچنان در حوزه علمی تخیلی باقی خواهد ماند.