به روز رسانی زنده المپیک: کلویی کیم به دنبال یک پیروزی دیگر در اسنوبورد المپیک است

این یک پایان دلخراش بود، دومین خروج زودهنگام میکایلا شیفرین از یک مسابقه المپیک در سه روز گذشته. اما شیفرین برای ادامه کار آماده نبود. نه فقط هنوز.

شیفرین که از اشتباه رویای المپیک پکن در زمان واقعی ناامید و گیج شده بود، صبح چهارشنبه روی برف کنار زمین اسلالوم نشست و سرش را بین زانوهای خمیده اش فرو برد. او بیش از 20 دقیقه در آنجا ماند زیرا برخی از رقبای او از گذشته غافلگیر شده بودند، در افکار و ناامیدی خود گم شده بودند و سعی می کردند بفهمند چه اشتباهی رخ داده است.

وقتی بالاخره از تپه پایین آمد، شیفرین جوابی نداشت.

شیفرین در حالی که اشک هایم را پس می زد به خبرنگاران گفت: «من قصد داشتم بهترین اسکی و سریع ترین پیچ هایم را انجام دهم. “اما برای انجام این کار، باید خط و تاکتیک ها را پیش می بردم. و واقعاً در آن حد است. و همه چیز آنقدر سریع اتفاق می‌افتد که واقعاً فضایی برای لغزش وجود نداشت، حتی اندکی.»

هیچ چیز در حرفه حرفه ای شیفرین مجموعه ای از ناامیدی های سریع و کامل را که او این هفته در بزرگترین صحنه ورزشی خود تحمل می کند، نشان نمی دهد. اسلالوم دقیق ترین رشته مسابقه اسکی است، اما برای شیفرین، قهرمان دو دوره المپیک و پرافتخارترین اسکی باز اسلالوم در تاریخ، دوام تنها پنج ثانیه در بهترین مسابقه خود تقریبا غیرقابل درک بود.

در حالی که شیفرین در تلویزیون زنده اشک هایش را پاک می کرد، دوستان و غریبه ها به سمت او جمع شدند. دوست پسر او، ستاره اسکی نروژی الکساندر آمودت کیلد، در اینستاگرام پیامی حمایتی را در کنار تصویری از شیفرین منتشر کرد که تنها در برف نشسته است.

او نوشت: “وقتی به این تصویر نگاه می کنید، می توانید جملات، معانی و افکار زیادی بسازید.” “بیشتر شما احتمالاً به آن نگاه می کنید و می گویید: “او آن را از دست داده است”، “او نمی تواند فشار را تحمل کند” یا “چه اتفاقی افتاده است؟” … که من را ناامید می کند، زیرا تنها چیزی که می بینم این است که یک ورزشکار برتر در حال انجام چه کاری عالی است. ورزشکار انجام می دهد! این بخشی از بازی است و اتفاق می افتد.”

سیمون بایلز، ژیمناستیک که در بازی‌های تابستان گذشته توکیو به دلیل انسداد ذهنی که او را از مسابقه ایمن منع می‌کرد از چندین رویداد کناره‌گیری کرد، سه قلب سفید را در توییتر پیشنهاد داد.

اگر شیفرین بخواهد در آن ها شرکت کند، سه مسابقه المپیک باقی می ماند، چیزی که دیگر قطعی به نظر نمی رسد.

او گفت: «من دوباره سعی می‌کنم ریست کنم و شاید این بار بهتر ریست کنم. “اما من همچنین نمی دانم چگونه آن را بهتر انجام دهم، زیرا نمی دانم. من قبلاً هرگز در این موقعیت نبوده ام و نمی دانم چگونه با آن رفتار کنم.

“اگر قرار است روی دروازه پنجم اسکی کنم، خوب، چه فایده ای دارد؟”

همانطور که او صحبت می کرد، اسلالوم بدون او ادامه یافت. پترا ولهوا که در این فصل رقابت سختی با شیفرین داشت، پس از اولین حرکت نامنظم برای کسب مدال طلا بازگشت و اولین مدال‌آور المپیک آلپاین از اسلواکی شد. کاترینا لینزبرگر از اتریش با هشت صدم ثانیه عقب‌تر در جایگاه دوم قرار گرفت و به سختی سریع‌تر از وندی هولدنر از سوئیس که برنز را به دست آورد.

شیفرین که انتظار می رفت در این بازی ها برای کسب مدال های طلای متعدد تلاش کند، تقریباً از همان ابتدا در مسابقه روز چهارشنبه با مشکل مواجه شد، زیرا پاها و بازوهایش هماهنگ نبودند، تعادلش به هم می خورد و به نظر می رسید دروازه ها سریعتر از آنچه که می توانست واکنش نشان دهد به سمت او می آمدند. . . او تقریباً در اطراف دروازه چهارم به زمین افتاد، و تحمل معمولاً متشکل او به هم ریخته بود. همانطور که از دروازه پنجم رد شد، به سمت مسیر حرکت می کرد و می دانست که مسابقه او به پایان رسیده است. او قبل از دروازه ششم محروم شد.

او در مصاحبه ای توضیح داد که در حالی که در کنار مسیر نشسته بود به چه چیزی فکر می کرد. او گفت که احساس ناامید کردن خود و دیگران بر او غلبه کرده است.

او گفت: «سعی داشتم به گذشته نگاه کنم و به روزهای آخر فکر کنم، و فکر کنم که در حال انجام چه کاری بوده‌ام و با اسکی کردنم چه می‌کردم که نشان می‌دهد در دروازه پنجم به خودم فشار می‌آورم. کمی خیلی سخت است که در واقع نتوانم در این دوره بمانیم.”

شیفرین، 26 ساله، برنده اسلالوم بازی های المپیک 2014 شد و از آن زمان تاکنون بر این مسابقات مسلط بوده و بیش از هر مسابقه دهنده دیگری، چه مرد و چه زن، در مسابقات اسلالوم جام جهانی، 47 ساله، پیروز شده است. او به ندرت اشتباه می کند. هنگامی که او در ماه گذشته نتوانست یک اسلالوم را به پایان برساند، این اولین بار بود که تقریباً در چهار سال گذشته اتفاق افتاد.

شیفرین هفته های گذشته را صرف صحبت در مورد موانع خارجی کرده است. تست کرونای او در ماه دسامبر مثبت شد و از مشکلات لجستیکی مربوط به رفتن به چین می‌ترسید.

در اولین روزهای حضورش در بازی‌ها، او اغلب در مورد باد و تصادفی بودن آنچه می‌توانست روی یک کوه تندباد اتفاق بیفتد بحث می‌کرد. اما هیچ یک از این عوامل وارد عمل نشدند و روز چهارشنبه سعی کرد آنها را کنار بگذارد.

شیفرین گفت: “این پایان دنیا نیست.” و خیلی احمقانه است که اینقدر اهمیت بدهیم. اما احساس می‌کنم الان باید خیلی سوال کنم.»

شیفرین در دو المپیک قبلی سه مدال کسب کرده است، اما این اولین مدال از زمانی است که پدرش جف شیفرین دو سال پیش درگذشت. هنگامی که برای ترک منطقه مسابقه آماده می شد، این از ذهن او دور نبود.

شیفرین گفت: «در حال حاضر، واقعاً دوست دارم با او تماس بگیرم.