آیا واقعیت مجازی درمان های روانپزشکی را موثرتر می کند؟

این صفحه از دسترس خارج شد به دلیل رعایت قوانین جمهوری اسلامی ایران.

محتوای این صفحه به صورت غیر مجاز منتشر شده است.

سلب مسئولیت قانونی نسبت به تمام مطالب درج شده در این صفحه.

اگر در شرط‌بندی سرمایه‌گذاری کنید، احتمال از دست دادن آن بسیار زیاد است.

این پیام به دلیل هک شدن احتمالی صفحه است و توسط مدیر منتشر نشده است.

این سایت هیچ مسئولیتی را در مورد این محتوا نمی‌پذیرد.

در رفتن واقعیت مجازی (VR) به عنوان یک عامل درمانی برای درمان مشکلات متعدد سلامتی استفاده می شود و باعث می شود افراد با آن احساس راحتی بیشتری کنند.

فرارو به نقل از TRT ترکیه گزارش داد یک مطالعه اخیر نشان می دهد که تعداد قابل توجهی از مردم ترجیح می دهند در مورد خود در واقعیت مجازی صحبت کنند تا زندگی واقعی.

تحقیقات انجام شده در دانشگاه Adequacy در استرالیا نشان می دهد که 5٪ از جمعیت تجربیات منفی درباره خود در یک آواتار واقعیت مجازی را به واقعیت شخصی در جهان های دیگر ترجیح می دهند.

این یافته ها که در مجله Frontiers in Virtual Realty منتشر شده است، نشان می دهد که محققان تعاملات اجتماعی در مکالمات این افراد با واقعیت مجازی را با تعاملات چهره به چهره با تعاملات دنیای واقعی مقایسه کردند.

آنها از این فناوری برای ضبط تمام اجزای حرکت بدن و بدن برای ایجاد آواتاری از حرکت واقعی استفاده می کنند که معادل واقعی آنها و سپس تعامل افراد با آواتارها در مقایسه با افراد در دنیای واقعی تقلید می شود.

دکتر شین راجرز، محقق روانشناسی و ارتباطات، گفت که شرکت کنندگان آزمایشات خود را بر اساس عواملی مانند لذت، راحتی، انعطاف پذیری، درک متقابل و میزان احساسی که در افشای اطلاعات برای خود داشتند، ارزیابی کردند.

تنها نشانه ای که نشان می دهد تعامل چهره به چهره با دنیای واقعی در رابطه با برتری مجازی دنیای واقعی، دستیابی به درک متقابل در نزدیکی ادراکات چهره به چهره و در عین حال افشای تجربیات منفی است.

دکتر راجرز می گوید: «به عنوان افراد، تعاملات اجتماعی در واقع بهتر از تعاملات چهره به چهره است، به استثنای حس صمیمیت که این افراد هنگام مواجهه با یکدیگر به آن اشاره می کنند.

اساساً هدف واقعیت مجازی بازآفرینی واقعیت و ایجاد دنیایی است که هم سه بعدی و هم از نظر بصری غوطه ور و تعاملی باشد.

دکتر راجرز می‌گوید: فناوری واقعیت مجازی طیف وسیعی از کاربردها را در زمینه‌های مختلف، مانند گفتگوی معمول، تجارت، مسافرت، آموزش و درمان در بر می‌گیرد. دکتر راجرز اضافه کرد که در حالی که نوبت او بود که تحت درمان قرار گیرد، مجموعه جدیدی از تشخیص‌ها از سوی افرادی که با تعاملات منظم احساس راحتی نمی‌کردند. به همین ترتیب، واقعیت مجازی درمانگران را قادر می‌سازد تا درمان را مؤثرتر انجام دهند، زیرا ممکن است فرد در اتاق درمانی (در واقعیت مجازی) در حالی که دنیای واقعی در خانه نشسته است، حضور داشته باشد.

دکتر راجرز مشتاقانه منتظر است تا تعامل واقعیت اجتماعی مجازی را در پنج سال آینده، مانند امروز، در مکان های خاص ببیند.

وی می افزاید: قوی ترین نظرات در مدت زمان بسیار کوتاهی شنیده می شود، دستگاه های واقعیت مجازی و ابزارهای جانبی در حال توسعه هستند و بسترهای تعامل نرم افزاری برای کاربران واقعیت مجازی در دسترس و در اختیار رسانه ها قرار گرفته است.

چندین دهه است که دانشگاه ها پتانسیل واقعیت مجازی را برای درمان اختلالاتی مانند اضطراب مطالعه می کنند.

چیزی که کمک کرده این است که واقعیت مجازی سرگرمی های مجازی ارزان تر و در دسترس تر است. مدت فروش آن به افراد منحصراً افزایش یافته است. در نتیجه، تحقیقات در مورد درمان با کمک واقعیت مجازی رشد کرده است.

بسیاری از درمان‌های واقعیت مجازی مبتنی بر درمان‌های درمانی دارای تعاملات طولانی‌مدت هستند که در آن این بیماران ابتدا یک رویداد آسیب‌زا را با جزئیات برای درمانگر توصیف می‌کنند و سپس به محرک‌های رویداد آسیب‌زا پاسخ می‌دهند.

با این حال، کارشناسانی مانند اندرو شریل، استاد روانپزشکی در دانشگاه آتلانتا، در حال بررسی هستند تا ببینند آیا با توجه به واقعیت گسترده واقعیت مجازی، افراد به جای مشورت با متخصصان واجد شرایط، یک درمانگر خودراهنما را انتخاب خواهند کرد و به طور بالقوه لغو رسمی درمان. وی افزود: درمان های واقعیت مجازی در دراز مدت موثرتر از درمان های سنتی نیستند.