تجدید چاپ اولین اثر آهنگساز ایرانی

خبرگزاری مهر: اولین کتاب آموزش آلات موسیقی ایرانی که در سال 1315 توسط علینقی وزیری از آهنگسازان موسیقی ایرانی نوشته شده است بار دیگر در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

ماهور کتاب «نظم جدید تار» اثر مرحوم علینقی وزیری، یکی از اولین آهنگسازان و آهنگسازان موسیقی ایرانی را منتشر کرد که به گفته بسیاری از کارشناسان موسیقی، اولین اثر مکتوب برای آموزش سازهای ایرانی بود. موسسات فرهنگی و هنری.

در توضیحات کتاب آمده است: کتاب حاضر اولین کتابی است که در کشور به آموزش نواختن ساز ایرانی اختصاص دارد و بخش بزرگی از کتاب سیم سیم پیش از سفر وی به اروپا تالیف شده است. ، آن را در سال 1300 در برلین منتشر کرد.

چند سال پس از بازگشت به ایران، کتاب‌های «سرودهای مدرسه»، «دستور زبان ویولن» و «تئوری موسیقی» را در سال‌های 1312 تا 1312 در تهران منتشر کرد، اما «دستور زبان جدید» قسمت دوم و تکمیل کننده آن است. دستور زبان «» در برلین منتشر شد و شاید بتوان آن را نخستین اثری دانست که برای آموزش آلات موسیقی ایرانی در این کشور تدوین و تألیف شد که در سال 1315 منتشر شد.

علینقی وزیری معروف به کلنل وزیری آهنگساز و آهنگساز سازهای موسیقی ایرانی بود که از تاثیرگذارترین هنرمندان تاریخ موسیقی کشورمان به شمار می‌رود.

وزیری در تهران به دنیا آمد و در نوجوانی از طریق پدرش وارد ارتش شد و از آنجا با موسیقی نظامی آشنا شد. او در طول زندگی در مناصب مختلف نظامی خدمت کرد و به درجه سرهنگی رسید، اما علاقه او به موسیقی در نهایت بر علاقه اش به امور نظامی غلبه کرد و بیشتر عمر خود را در موسیقی گذراند.

این هنرمند که فارغ التحصیل مدرسه سنت لوئیس تهران بود، در 30 سالگی به اروپا رفت و در آلمان و فرانسه به تحصیل موسیقی غربی پرداخت. وزیری پس از بازگشت به تهران «مدرسه عالی موسیقی» را برای آموزش موسیقی غربی تأسیس کرد. او با ایجاد دو نماد «عرضی» و «ذرت» نت نویسی را در موسیقی سنتی ایران ترویج داد. وزیری برای اولین بار یادداشتی درباره موسیقی ایرانی نوشت و از طریق آن و همچنین شاگردان زیادی که تربیت کرد، تأثیری ماندگار بر موسیقی سنتی ایران گذاشت.

وزیری چندین کتاب مهم از جمله موسیقی نظری و زیبایی شناسی در زمینه موسیقی ایرانی تالیف کرده است. البته تنها چند قطعه ضبط شده از این هنرمند روی پرده باقی مانده است.

این نوازنده فقید ایرانی به‌عنوان اولین کسی که در موسیقی سنتی ایران چنین خویشتن‌داری را ترویج کرد، شناخته می‌شود. نوازندگان زمان خود و بعد از آن وزیری را به دلیل ترویج نوآوری‌هایش و روش‌های غربی در آموزش موسیقی مورد انتقاد قرار داده‌اند، اما منتقدان موافقند که وزیری تأثیر ماندگاری بر موسیقی ایرانی داشته است.