[ad_1]
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: رئیس جمهور روسیه اهداف متعددی از جمله حمله نظامی به اوکراین را دنبال می کند و یکی از آنها رفع تهدید ناتو از کشورش است.
البته او می توانست بدون حمله نظامی به این هدف برسد و این همه خسارات جانی، مالی و معنوی به مردم اوکراین وارد کند، اما از آنجایی که اهداف دیگری نیز دارد، از فرصت برای رسیدن به آن ها نیز استفاده کرد، برداشت و اشغال کرد. اوکراین. بهترین راه برای رسیدن به این اهداف است.
اهداف پوتین شامل بازگشت به امپراتوری روسیه، به دست گرفتن کنترل اتحاد جماهیر شوروی سابق، تسخیر نبض اقتصاد منطقه، تصرف سیاست خاورمیانه و بازگرداندن اردوگاه مرکزی روسیه در خاورمیانه است.
رفتار پوتین با جدایی طلبان شوروی در 15 سال گذشته نشان دهنده این احساس است و وقایع آبخازیا، اوستیای جنوبی، کریمه و اوکراین نمونه هایی از آن هستند. کارنامه پوتین در سوریه و رابطه او با رژیم صهیونیستی بخشی دیگر از رویاهای او را نشان می دهد. این احساسات منحصر به پوتین نیست و از دوران تزار تا اتحاد جماهیر شوروی مشخصه روس ها بوده است.
آنچه برای ما ایرانی ها اهمیت ویژه ای دارد و تهاجم نظامی روسیه به اوکراین باید برای ما روشن کند این است که روس ها همیشه ایران را در 200 سال گذشته هدف قرار داده اند. روسیه قفقاز را از ایران جدا کرد و به آذربایجان و گیلان حمله کرد و در جنگ تحمیلی در کنار صدام قرار گرفت. در زمان آقای پوتین، روس ها به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران رای مثبت دادند و جیب های آمریکا را به عنوان تجارت بین المللی تحریم در چارچوب تحریم های آمریکا علیه ایران پر کردند.
الان هم روس ها می خواهند در راس مذاکرات باشند، گویی همیشه مانع از رسیدن گاز ایران به اروپا شده اند و در سوریه هم معادله را به نفع خود تنظیم کرده اند. او بیشترین سود را از تنش بین ایران و غرب برده است و قصد دارد به اوکراین حمله کند و آن را به برگه ای برنده برای گمانه زنی های بیشتر در مورد موضوع هسته ای ایران تبدیل کند.
جمهوری اسلامی ایران در صورت اتخاذ سیاست موازنه بین دو بلوک شرق و غرب می تواند از شر روس ها در امان باشد. این تصور که یکی از این دو بلوک متعهد است و دیگری متعهد است یک سوء تفاهم است.
شرق و غرب هر دو متعهد هستند و هر دو منافع خود را می خواهند. تنها از طریق سیاست تعادل در روابط با شرق و غرب است که می توانیم منافع خود را حفظ کنیم. جنگ در اوکراین زنگ خطر را برای روس‌های منطقه به صدا درآورده است، همانطور که روسیه و اتحادیه اروپا وفاداری خود را به اوکراین نشان داده‌اند. این روزگاری است که سیاست «نه شرقی نه غربی» به عنوان میراث جاویدان امام خمینی(ره) باید راهنمای عمل ما باشد.
[ad_2]
