در رفتن «پیاده روی طولانی» سومین فیلم بلند متیو دو است. متیو کارگردان آمریکایی-لائوسی و اولین و تنها کارگردان زن در لائوس است. این فیلم در سال 2019 ساخته شد و پس از مدت ها وقفه در جشنواره های مختلف، سرانجام برای اکران عمومی آماده شد.
به گزارش فرارو؛ این فیلم تصویر جدیدی از مسائل فلسفی مربوط به سفر در زمان است و این موضوع جالب را از دریچه نوعی داستان ارواح به ما نشان می دهد.
در ابتدای فیلم پیرمردی را می بینیم که در خیابان های خاکی روستایی نزدیک خانه اش قدم می زند تا مشتی ضایعات و زباله بفروشد. خریدار هزینه کالا را از طریق میکروچیپ نصب شده در بازوی خود پرداخت می کند. مشخص است که داستان فیلم در آینده جلو خواهد رفت. اما به جز این ریزتراشه، فناوری پیشرفته دیگری را در روستا نمی بینیم.
سال‌ها پیش بسیاری از سازمان‌های غیردولتی پنل‌های خورشیدی و فناوری‌های دیگر را به روستا آوردند، اما این موج مدرن‌سازی دوام نیاورد و به تدریج این مناطق به فراموشی سپرده شد. به همین دلیل است که گاهی گردشگران شهری برای فرار از تکنولوژی روز شهر به این روستا سفر می کنند.
ماجرا وقتی عجیب می شود که متوجه می شویم پیرمرد در این سفر کوتاه از خانه تا روستا یک همراه دارد. همراه او روح زنی است که پنجاه سال پیش درگذشت و پیرمردی که در آن زمان کودک بود شاهد مرگ او بود.
بسیاری از اهالی روستا ادعا می کنند که بارها روح را با پیرمرد دیده اند. از زمانی که پیرمرد برای اولین بار روح را دید، مزرعه خانوادگی او ویران شد و مادرش به بیماری سل مبتلا شد و به مرگ غم انگیزی از دنیا رفت. او با تأسف از شکست خود در جلوگیری از مرگ مادرش، در طول سال ها به بسیاری از زنان کمک کرده است که از این بیماری بهبود یابند.
روزی پیرمرد به حقیقت مهمی پی برد. او متوجه می شود که با کمک این روح می تواند سفر کند. بنابراین تصمیم گرفت مادرش را نجات دهد. این سفر گذشته رویدادهای شگفت انگیز و قابل تاملی را نشان می دهد، مانند دوستی پیرمرد با مردان جوانش. اما در نهایت، تلاش های او برای تحقق گذشته، آینده را بسیار فراتر از انتظارات او تغییر می دهد.
متیو دی در این فیلم نیز مانند دیگر فیلم هایش از داستانی دلهره آور و تا حدودی دلهره آور برای بیان پرسش های عمیق درباره مسائل اجتماعی و زندگی انسان ها استفاده کرده است. فیلم «پیاده روی طولانی» که بیشتر در فضاهای باز زیبا و نور طبیعی فیلمبرداری شده است، از نظر بصری خیره کننده است و مناظر باشکوه آن با تصاویر چندوجهی از اجساد پوسیده، کنتراست چشمگیری ایجاد می کند.
بازی های فیلم قدرتمند و قابل اعتماد هستند. روحی که پیرمرد را به گذشته می برد، به ندرت صحبت می کند، اما حضورش بسیار ترسناک و دلخراش است. رابطه پیرمرد و دخترش نیز بسیار عمیق و عاطفی است و همین امر پایان فیلم را موثرتر و غم انگیزتر می کند.
پیچ و تاب های مداوم در فیلم وجود دارد و هیجان و تنش فیلم را به اوج می رساند. این ایده که تغییر یک چیز کوچک در گذشته منجر به تغییرات بزرگ در آینده خواهد شد، ایده جدیدی نیست، اما متیو دو داستان بسیار خلاقانه و تازه را به ما می دهد. تمام فیلم پر از حسرت و اندوه است اما این احساسات ناخوشایند نیز به شکلی شگفت انگیز و جذاب ارائه می شود.
در نهایت، متیو دو در این فیلم پیچیده و عمیق، عناصر ترسناک، علمی تخیلی و فلسفی را با هم ترکیب کرده و محصولی درخشان و تاثیرگذار خلق کرده است.
- کارگردانمتیو دو
- فیلمنامه نویس: کریستوفر لارسون
- قالب: Yannawoutthi Chanthalungsy، Vilouna Phetmany، Por Silatsa
- نمره: 7.0 / 10
