فسیل‌هایی که راز بزرگی نهنگ‌ها را کشف می‌کنند!

در رفتن اکتشافات باستان شناسی در پایان سال 2021 هیجان انگیز شد، زمانی که دانشمندان در نوادا فسیل یک دایناسور غول پیکر از این گونه را کشف کردند. فعال کننده 244 میلیون سال پیش نکته جالب در مورد این کشف، گونه جدید و ناشناخته این حیوان است که ممکن است بسیاری از باورها را در مورد این هیولای دریایی باستانی تغییر دهد.

به گزارش فرارو، با اندازه جمجمه 2 متر (6.6 فوت) و اندازه تقریبی بدن 17 متر (56 فوت)، گونه تازه شناسایی شده محرک بزرگترین حیوانی است که از دوره تریاس میانه (242-244 میلیون سال پیش) پیدا شده است. این یک خزنده دریایی غول پیکر است سمبوسپوندیلوس یانگورام آنها 8 میلیون سال پس از ظهور اولین ایکتیوزاروس وجود داشتند. این نشان دهنده افزایش سریعتر اندازه آنها است که ممکن است به دلیل فرآیند پس از انقراض حیوانات در دوره پرمین (250 تا 290 میلیون سال پیش) باشد.

ایکتیوزاروس گروه موفقی از خزندگان بزرگ دوره مزوزوئیک بود. این جانوران برای اولین بار حدود 248 میلیون سال پیش (اوایل دوره تریاس) پس از انقراض دسته جمعی حیوانات در دوره پرمین در اقیانوس ها ظاهر شدند و در اوایل کرتاسه یعنی 90 میلیون سال پیش منقرض شدند. آنها مانند دلفین‌ها و نهنگ‌ها هوا را تنفس می‌کنند، بدن‌های سیال دارند تا در آب شناور شوند، چشم‌های درشتی برای بهبود دید عمیق دارند و جمجمه‌های کشیده با دندان‌های مخروطی شکل پر از ماهی و ماهی مرکب دارند.

مانند نهنگ های قاتل امروزی، این جانوران غول پیکر ممکن است پادشاهان شکارچیان دریایی در زمان خود بوده باشند، اما تا همین اواخر هیچ مدرک مستقیمی از این موضوع وجود نداشت. دکتر ایکتیوزاروس از گروه ناشناخته ای از خزندگان روی زمین سرچشمه گرفت و آنها در هوا تنفس کردند. گفت: مارتین ساندر، دیرینه شناس در دانشگاه بن و موسسه دایناسورها در موزه تاریخ طبیعی شهرستان در لس آنجلس. از زمان اولین اکتشافات فسیلی در 250 سال پیش در جنوب انگلستان و آلمان، ما از قبل از دایناسورها با این حیوانات غول پیکر آشنا بودیم و همین امر باعث ایجاد افسانه ها و افسانه های زیادی در مورد آنها شده است.

جمجمه Symbospondilus yangoram که به خوبی حفظ شده است، اکنون در کوه های آگوستا نوادا در ایالات متحده، از جمله نخاع، شانه و لوب فرونتال یافت می شود. این فسیل متعلق به تریاس میانه است که نشان دهنده اولین مورد از ایکتیوزاروس است که به اندازه بزرگ رسیده است. در واقع، تکامل سیمبوسپوندیلوس یانگورام تنها 2.5 میلیون سال پس از ظهور قدیمی‌ترین خویشاوند پیشنهادی محرک، که اندازه آن کمتر از یک متر بود، رخ داد که نشان‌دهنده تکامل سریع در اندازه بدن است.

دهان بلند و دندان های مخروطی شکل نشان می دهد که این حیوان ماهی مرکب و ماهی را شکار می کند، اما اندازه آن نشان می دهد که می تواند خزندگان کوچک را نیز شکار کند. دکتر A.S می گوید: ما به عنوان محقق اغلب در مورد شباهت های بین Ichthyosaur و Sitasos صحبت می کنیم، اما به ندرت وارد جزئیات می شویم. جرج ولز جواربه گفت. این کشف یکی از فرصت‌هایی است که می‌تواند به این فرآیند کمک کند، زیرا به ما امکان می‌دهد تا تکامل شکل‌های بدن این گروه از حیوانات دریایی را بررسی کنیم و بینش بیشتری به دست آوریم.»

اکنون محققان دریافته‌اند که در حالی که مرکبات و ایکتیوسورها بسیار بزرگ بودند، تکامل آنها با غول‌ها متفاوت بود. در حالی که ایکتیوسورها در مراحل اولیه تکامل خود به هیولا تبدیل شدند، نهنگ ها برای رسیدن به چنین ابعادی راه درازی در پیش داشتند. او همچنین رویکرد متفاوتی در رابطه بین اندازه بزرگ بدن و شکارچی شدن یا از دست دادن دندان داشت.

دانشمندان می گویند که تکامل سریع هیولاهای ایکتیوسور احتمالاً به دلیل تعداد زیاد آمونیت ها و کنودونت های مارماهی فک مانند است که پس از انقراض توده پرمین، خلاء اکولوژیکی را پر کرده اند. با این حال، در حالی که مسیرهای تکاملی آنها متفاوت است، هم نهنگ ها و هم ایکتیوسورها به استفاده از زنجیره غذایی بستگی دارند که بدن آنها را واقعا بزرگ می کند. این یافته ها در مجله معتبر Science منتشر شده است.

منبع: اخبار علمی

ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو