پشت خط • ملیسا کلارک
ملیسا کلارک، نویسنده غذاهای تعطیلات، شیرینی مورد علاقه او و نحوه آرامش او وقتی آشپزی نمی کند.
ملیسا کلارک، نویسنده غذا، که از سال 1997 در تایمز همکاری داشته است، دیپ فرید توینکی را به جهان معرفی کرده است. او هزاران دستور غذا را منتشر کرده است و از سال 2007 ستون هفتگی خود را در تایمز می نویسد. . خانم کلارک با تقسیم روزهای خود بین تست دستور پخت و نوشتن، داستان‌های روند، راهنماها، مقالات بی‌شماری، ویدیوها و 44 کتاب آشپزی را منتشر کرده است که به زودی کتاب جدیدی منتشر خواهد شد. در اینجا، او در مورد چگونگی تعطیلات برای یک نویسنده غذا، شیرینی مورد علاقه او – شیرینی کوتاه – و اینکه چگونه می تواند با چشم بند یک دسته درست کند صحبت می کند.
این مصاحبه ویرایش و خلاصه شده است.
چگونه نوشتن برای تایمز را شروع کردید؟
فکر می کنم اولین مطلب را در سال 1997 نوشتم. آقایی به نام ریک فلاست در آن زمان سردبیر بخش Dining In / Dining Out بود و از من خواست که یک ستون کوتاه به نام زنجیره غذایی انجام دهم. این درست قبل از رفتن شما به WikiHow بود. مردم با سؤال می نویسند و ما چیزی را برای پاسخ چاپی انتخاب می کنیم. اولین کار من زدن سفیده تخم مرغ و تکنیک درست برای انجام آن بود. هر هفته در روزنامه نبود. احتمالاً ماهی دو بار همینطور بود. ریک سوال را انتخاب می کند و سپس من پاسخ را می نویسم. سپس، در سال 2007، زمانی که پیت ولز سردبیر ناهارخوری بود، یک ستون به من داد و آن زمان بود که A Good Appetite متولد شد.
تمرکز کار خود را در تایمز چگونه توصیف می کنید؟
وبلاگ های غذایی زمانی شروع به کار کردند که در سال 2007 شروع به نوشتن ستون کردم. و ما به دستور العمل ها صدایی می دادیم که قبلاً نداشتند. این ایده جدیدی برای پیت بود که به نویسندگان فضایی بدهد تا کمی شخصی تر در مورد دستور العمل ها بنویسند. کمی شخصی و کمی اعتقادی بود – ما چیزی به شما یاد می‌دادیم. ما هم اجازه می دادیم به ذهن کوک بیایی. ما هنوز از این ایده مطلع هستیم که قرار است چیزهایی را به شما آموزش دهیم و غذای لذیذی به شما بدهیم و اجازه دهیم وارد شوید و شخصیت هایی را به شما نشان دهیم.
چه زمانی تصمیم گرفتید نویسنده غذا شوید؟
همیشه می‌دانستم که می‌خواهم نویسنده شوم و نمی‌دانستم چه شکلی خواهد داشت. و بسیاری از نویسندگان غذا، به ویژه آنهایی که در نسل من هستند، خواهند گفت: “خب، من MFK Fisher را خواندم.” و آنها دور هم جمع شدند، و من متوجه شدم، هی، من می توانم در مورد غذا با دقت، متفکرانه بنویسم، که فراتر از نوشتن در مورد دستور العمل ها است. در آن زمان شروع به کار آزاد کردم و تا جایی که می توانستم غذا نویسی کردم.
