مسکو – راه اندازی سیستم تشخیص چهره برای پرداخت خودکار متروها در زومیت

مسکو روز جمعه Face Pay را راه اندازی کرد. سیستم پرداخت تشخیص چهره بر اساس بیش از 240 ایستگاه مترو. گفته می شود که “بزرگترین استفاده جهان از فناوری تشخیص چهره”. مقامات ادعا می کنند که این سرویس به عکس های ذخیره شده برای تأیید پرداخت های مترو متکی است ، که این امر نگرانی های زیادی را در مورد استفاده قبلی پلیس روسیه از فناوری تشخیص چهره ایجاد کرده است.

به گزارش ورج ، فیس پی از مسافران مترو می خواهد عکس های خود را بارگذاری کرده و کارت های بانکی و مترو خود را به برنامه موبایل Mosmetro متصل کنند. پس از بارگذاری همه این اطلاعات ، فقط باید به دوربین های مشخص شده نگاه کنید تا پرداخت شما به صورت خودکار و آسان انجام شود. مقامات مسکو انتظار دارند 10 تا 15 درصد از مسافران مترو به طور منظم در دو تا سه سال آینده از FacePay استفاده کنند. به امید خدا ، در روزهای کرونا ، که باید کمتر شلوغ و شلوغ در خانه باشد ، رویکرد جدید دولت روسیه می تواند جمعیت زیرزمینی را کاهش دهد.

حداقل روی کاغذ استفاده از این فناوری برای توده ها خوب به نظر می رسد. مثال دیگر احراز هویت بیومتریک با استفاده از فناوری شناسایی کف دست Amazon One USA است. این سیستم مانند سیستم تشخیص چهره عمل می کند و هزینه بلیط مترو مسکو را پرداخت می کند.

به گزارش گاردین ، ​​دپارتمان فناوری اطلاعات مسکو مدعی است که عکس های جمع آوری شده از طریق کانال رسمی در اختیار پلیس قرار نمی گیرد و در مرکز ذخیره و پردازش داده های مسکو (GIS ETSHD) به طور کامل رمزگذاری می شود.

البته این ادعا مناسب مدافعان حریم خصوصی روسیه نبود. برخی این اقدام را تلاشی جدید از سوی روسیه برای کنترل جمعیت دانستند. استانیسلاو شکیروف ، بنیانگذار گروه حقوق دیجیتال Roscomsboboda ، به گاردین گفت:

شما باید در مورد نحوه عملکرد این برنامه کاملاً شفاف باشید. مترو مسکو یک آژانس دولتی است و می تواند برای همه خدمات امنیت داده در دسترس باشد.

شکیروف دلایل خوبی برای نگرانی در مورد سیستم جدید مترو روسیه دارد. پیاده سازی سیستم تشخیص چهره در شبکه بزرگ بیش از 10000 دوربین مدار بسته کمی دلهره آور است. اما احتمال سوء استفاده از مجریان قانون محلی مسکو تنها نگرانی نیست. زیرا ظاهرا هکرها می توانند به این سیستم حمله کنند. این خطر واقعی استفاده از روش تشخیص چهره در زندگی روزمره شهری است. دولت نه تنها می تواند تحرکات شهروندان را به راحتی ردیابی کند ، بلکه خود سیستم یک هدف ناامن برای بهره برداری بیشتر سودجویان است.