اعراض مهریه چیست و آیا می توان به اعراض مهریه اشاره کرد؟

طبق ماده 1082 قانون مدنی، مهریه مالی است که با اتمام عقد ملک زوجه می شود. بنابراین مهریه یا صداقت یک تکلیف مالی است که شوهر در زمان عقد به زن خود می دهد و موظف است پس از انعقاد عقد هر گاه زن آن را مطالبه کند آن را بدهد. لازم به ذکر است که برای استفاده از پول به عنوان جهیزیه، فقط داشتن مالیات ارزش واقعی دارد.

مهریه انواع مختلفی دارد; اما در کشور ما املاک معمولاً سکه بهار آزادی یا وجه نقد را مهریه می دانند و از این سه مورد بیشتر مهریه را بهار آزادی می دانند. البته در مواردی مهریه یکسان محسوب می شود (مثلاً سه دانگ خانه یا شیء خاص). به بیان ساده، هوندا یا دین است یا یک شی (پولی که وجود خارجی دارد و با حس لامسه قابل لمس است، مانند آپارتمان و ماشین). با توجه به این تقسیم بندی می توان در مورد اینکه آیا می توان به هوندا اشاره کرد یا خیر صحبت کرد. در ادامه این مقاله با ما همراه باشید تا با ابعاد این موضوع بیشتر آشنا شوید.

مهریه بر حسب نوع آن به دو صورت معذور است

1– بخشودگی مهریه به صورت ترخیص

اگر هندا، مانند اکثر موارد رایج در جامعه، به صورت دین و مثلاً به صورت سکه تجویز می شد، مشمول مقررات تخلیه می شد. برائت مطابق ماده ۲۸۹ قانون مدنی عبارت است از اسقاط حقوق مدیون و اسقاط کامل حق; پس در این صورت وقتی زن به شوهرش می گوید من تو را از مهریه منع می کنم یعنی به نظر من دیگر اجباری به مهریه نخواهی داشت. این عبارت تکلیف شوهر را در پرداخت مهریه کاملاً ساقط می کند. در نتیجه در این صورت زن حق عفو مهریه را ندارد.

2– جهیزیه به صورت هدیه

هبه در لغت به معنای بخشیدن و دادن چیزی به کسی بدون گرفتن پول در مقابل است. حتی در مفهوم حقوقی، هبه از تعریف کلمه دور نیست. هبه یک قانون قرارداد است که در آن یک شخص مالی شخص دیگری را به صورت رایگان دریافت می کند.

لازم به ذکر است که هبه دهنده (بخشنده) ممکن است هبه را به قبض مال یا به شرایطی شرط کند; اما این تغییری در قرارداد (بیع) ایجاد نمی کند. مثلاً وهیب می گوید اگر به من زبان فرانسه یاد بدهی این خانه را به تو می دهم یا زنت به تو می گوید اگر طلاقم بدهی مهریه ام را به تو می دهم. در ادامه به بررسی معافیت هوندا به عنوان هدیه غیر متقابل و متقابل می پردازیم.

معافیت مهریه به صورت هدایای غیر قابل استرداد

زوجه در اعطای جهیزیه به صورت هبه غیر متقابل در صورت عذرخواهی بدون اجرت مهریه می دهد. لازم به ذکر است که هبه به مواردی اطلاق می شود که مهریه جزء اقلام خاص محسوب می شود و مثلاً مالکیت مال است. در این صورت زن به شوهر می گوید من مهریه ام را به تو داده ام. در این صورت به طور کلی تکلیف شوهر در پرداخت مهریه ساقط نمی شود. زیرا تحت شرایط خاصی نمی تواند تقاضای بازگشت و مهر خود را داشته باشد.

در این صورت اگر زنی بخواهد به هدیه رجوع کند، ابتدا به شوهرش می گوید که می خواهم به هدیه مراجعه کند. در صورت اقرار زوج به عدم وجود اشکال، در صورت عدم قبول رجوع، به دادگاه مراجعه و دادخواست رجوع به هبه را تقدیم می کند. یکی از این دو مورد نیز در دادگاه قابل مشاهده است. ابتدا هدیه ثبت شده و سند رسمی است. در این صورت طلبکار بدون اثبات هبه درخواست خود را تسلیم می کند.

اما فرض دوم این است که وقتی هدیه به طور رسمی ثبت نشده باشد; بلکه باید به صورت هبه نامه ساده یا شفاهی باشد که در این صورت بدهکار موظف است انعقاد هبه را در دادگاه اول ثابت کند. سپس اعلام کند که می خواهد به توافق نامه رجوع کند.

لازم به ذکر است در صورتی که طرفین عقد هبه، عدم مراجعه به هبه خود را شرط کرده باشند، هبه غیر قابل فسخ خواهد بود. اگر به روشی غیر از غیر منبع تعیین شود، امکان پناهندگی ساقط نخواهد شد و به قوت خود باقی خواهد ماند.

قرارداد خارجی مورد نیاز، توافقی است علاوه بر قرارداد هدیه بین طرفین. این قرارداد یک نوع توافق ضروری است. این بدان معنی است که هیچ یک از طرفین توافق هرگز نمی توانند آن را به طور یکجانبه نقض کنند. به بیان ساده، طرفین علاوه بر توافق ضروری دیگر، بیان می کنند که اختلافی که قبلاً بین آنها حل شده است، اجتناب ناپذیر است. مثلاً شرط عدم توسل به هبه در اجاره ذکر شده است.

ب. اعراض مهریه به صورت غرامت

مهریه در مقابل طلاق به صورت اجرت المثل به شوهر تعلق می گیرد. طلاق و دعوا مهر و موم شده است. به این ترتیب زن به شوهر پول می دهد و از او می خواهد که او را طلاق دهد. در این صورت شوهر دیگر حق کمک ندارد و به این ترتیب زن حاضر می شود با مهریه ای معادل و کم و بیش از شوهر خود طلاق بگیرد. اگر در روز طلاق (مدتی که زوجه باید بعد از طلاق منتظر ازدواج مجدد باشد) در صورت عذرخواهی زوجه، طلاق باطل می شود و زوج باید مهریه را بپردازد.

طبق ماده 1146 قانون مدنی طلاق عبارت است از انحلال زن به دلیل کراهت شوهر در مقابل مالی که به شوهر داده می شود. اعم از مهر مال یا معادل آن یا بیشتر یا کمتر از مهر. به عبارت دیگر زن می تواند با قبول نفقه ای که به شوهرش داده شده یا با دادن و قبول تمام یا قسمتی از مهر خود به شوهر خود را طلاق دهد. اگر بعد از طلاق به پول داده شده مراجعه کرد; یعنی پس بگیرید، طلاق باطل می شود.

در این صورت ممکن است مرد در مدت عادت ماهانه به همسر خود مراجعه کند. در مبارزه برای طلاق، زوجین هر دو از یکدیگر متنفرند. بنابراین زن مالی را به شوهر تصاحب می کند تا شوهر در ازای این مال او را طلاق دهد. این مال ممکن است برابر یا کمتر از همان مهریه باشد; اما نباید بیشتر از مهریه باشد.

مهریه فلان سکه طلا کاملا خارجی خواهد بود و بدون مثال، اگر زن تمام یا مقداری از آن را به شوهر بدهد، بخشیدن یا بخشیدن است، نکته قابل توجه است. نظر قضایی یک واحد نیست. برخی آن را حقی عینی می دانند و در نتیجه، هبه هدیه ای از بدو تولد است که زوجه تحت شرایطی حق پناهندگی دارد; اما برخی آن را حق شرعی می دانند و در صورت گذشت آن را عذر و پناهندگی برای زوجه نمی دانند.