محاصره در مرز ایالات متحده و کانادا برای چهارمین روز در روز جمعه جریان منابع حیاتی را متوقف کرد و شرکت‌ها را در تلاش برای یافتن مواد و تعطیلی کارخانه‌های بزرگ خودرو از انتاریو تا آلاباما قرار داد.
بسته شدن جزئی پل سفیر، شلوغ ترین گذرگاه زمینی بین کشورها و مجرای حیاتی برای صنعت خودروسازی، موج هایی را در زنجیره های تامین آمریکای شمالی ایجاد کرد. گروه‌های تجاری از مقامات خواستند تا معترضانی را که پل را مسدود کرده‌اند، به زور از بین ببرند.
برخی از شرکت ها سعی کردند قطعات کلیدی را بین کارخانه های خود توزیع کنند و به دنبال راه های دیگری برای جابجایی محصولات بودند.
اما به نظر می رسد که دیگران از تعطیلی ها استعفا دادند و گفتند که دور زدن پل سفیر، که دیترویت و ویندزور، انتاریو را به هم متصل می کند، بسیار گران یا دشوار است.
تویوتا گفت که این اختلالات منجر به “فعالیت های دوره ای” در کارخانه های موتور خود در ویرجینیای غربی و آلاباما و همچنین کارخانه هایی در کانادا و کنتاکی شده است و احتمالاً وقفه ها تا آخر هفته ادامه خواهد داشت. فورد ظرفیت دو کارخانه در ویندزور و اوکویل را که در انتاریو نیز قرار دارد کاهش داد و کارخانه مونتاژ اوهایو را تعطیل کرد.
با اعتراض رانندگان کامیون و اعضای گروه های راست افراطی به دستورات واکسن و سایر محدودیت های بیماری همه گیر در کانادا و خواهان استعفای نخست وزیر جاستین ترودو، این اختلالات همچنان ادامه خواهد داشت.
برایان کینگستون، رئیس انجمن تولیدکنندگان خودروی کانادا که اعضای آن شامل فورد، جنرال موتورز و استلانتیس است که دارای برندهای جیپ، رم و سایر برندها هستند، گفت: “هر ساعت این امر ادامه دارد، هزینه ها افزایش می یابد.” آنها باید قانون را اجرا کنند و معترضان را از جاده منتهی به پل خارج کنند.»
شرکت تحقیقاتی IHS Markit روز جمعه هشدار داد که تعطیلی تولید کمبود وسایل نقلیه جدید را تشدید می کند، که قبلاً قیمت ها را افزایش داده است.
هر دو دولت کانادا و آمریکا در تلاش بودند تا قطعات خودرو، میوه‌ها و سبزیجات تازه و سایر محصولات را از طریق مرز دریافت کنند.
مقامات کانادایی به برخی از شرکت‌ها اجازه می‌دادند کالاها را از طریق سایر بنادر ورودی بدون نیاز به ثبت مجدد اسناد ارسال کنند. مقامات گمرک ایالات متحده با افزودن پرسنل و خطوط غربالگری در آن گذرگاه های جایگزین به این تلاش کمک می کردند.
کلی استفانیچ، سخنگوی تویوتا، گفت که تولیدکنندگان و شرکت‌های لجستیکی گاهی کامیون‌ها را صدها مایل از مسیر خود به پل‌ها و پست‌های بازرسی مرزی که هنوز باز بودند، هدایت می‌کردند، اما جایگزین‌های پل سفیر محدود است.
به عنوان مثال، ارسال محموله ها از طریق بوفالو و مکیناو، میش، به رانندگان و کامیون های بیشتری نیاز دارد که قبلاً کمبود داشتند.
جنیفر فریگر-لاتام، معاون فروش و بازاریابی در EMO Trans، یک شرکت تدارکات، گفت: برخی از کسب و کارها برای تغییر مسیر بار از طریق بوفالو، جایی که گذرگاه باز بود، پرداخت می کردند.
لیندا داینز، معاون اجرایی عملیات کانادایی فارو، یک دلال گمرک 100 ساله، گفت که یافتن مسیرهای جایگزین همیشه آسان نبود.
او گفت: “به نظر می رسد هر بار که یک مسیر جایگزین پیدا می کنید، یا توسط یک وسیله نقلیه مزرعه یا یک کامیون مسدود می شود.”
او افزود که قیمت های نقدی داخلی برای حمل و نقل در برخی موارد سه برابر شده است که باعث شده بسیاری از شرکت ها حمل و نقل را متوقف کنند.
بسیاری از کامیون ها سعی می کنند از پلی استفاده کنند که پورت هورون، میش را به شهر کانادایی سارنیا در شمال دیترویت متصل می کند. اما ترافیک آنقدر سنگین است که کامیون ها اغلب مجبورند ساعت ها برای عبور صبر کنند. کینگستون گفت، و افزود که او شنیده است که انتظار می رود تا هشت ساعت باشد.
برخی از خودروسازان قطعات را با حمل و نقل هوایی یا حتی هلیکوپتر جابجا کرده اند. اما او گفت: “محموله هوایی برای قطعات بزرگ و حجیم کارآمد نیست.” کینگستون گفت.
وی خاطرنشان کرد که پل سفیر به گونه ای طراحی شده است که تعداد زیادی کامیون سنگین را در خود جای دهد. برخی از مواد خطرناک یا بارهای تخصصی دیگر نمی توانند از راه دیگری عبور کنند.
خودروسازان و تامین کنندگان همچنین محموله ها را تجزیه کرده و آنها را در کامیون ها و ون های کوچکتر قرار می دهند که می توانند از تونلی که بین دیترویت و ویندزور باز است، عبور کنند.
اما چنین اقداماتی توقف های گران قیمتی هستند و بسیاری از شرکت ها به سادگی تولید را تا پایان محاصره کاهش می دهند. دن هرش، مدیر عامل AlixPartners، یک شرکت مشاوره که به شرکت‌های خودروسازی کمک می‌کند تا با این آشفتگی کنار بیایند، گفت: «امید این است که این به زودی تمام شود.
