محسن هاشمی در روزنامه شرق نوشت: تقریبا دو هفته از حمله روسیه به اوکراین می گذرد. در اولین روزهای هفته جاری، کارشکنی های گسترده ای علیه آیت الله هاشمی رفسنجانی در فضای مجازی و برخی رسانه های دولتی صورت گرفت.
اما در سال ششم رحلت آیت الله، کسانی که در هر زمان و به هر بهانه ای نگران مأموریت تخریب، تهمت و اهانت به شما هستند، قابل تامل هستند. اما آنچه در هفته‌های اخیر رخ داده است را می‌توان در خود جستجو کرد.
انتساب توئیت جعلی به آیت الله هاشمی رفسنجانی درباره «موشک و گفتگو» در حالی که بارها حضور ایشان در شبکه های اجتماعی تکذیب شده و حکم مورد بحث در بیانیه رسمی ایشان که در اطلاعیه رسمی دفتر نیز آمده است، درج نشده است. وی سپس با اشاره به موج بعدی تجربه موفق آلمان و ژاپن در به کارگیری دانشمندان نظامی در صنایع پس از جنگ جهانی دوم، بخشی از سخنرانی مفصل خود را در مورد لزوم تمرکز علما بر اقتصاد منتشر کرد. وی با انهدام آیت الله هاشمی رفسنجانی با خلع سلاح کشور و تسلیحات موشکی و توان دفاعی مخالفت کرد.
اما کارشناسان و مسئولان دفاعی به ویژه به نقش جبران ناپذیر آیت الله هاشمی رفسنجانی در توسعه صنایع دفاعی و موشکی ایران به ویژه در دوران جنگ و به ویژه در دوران ریاست جمهوری خود واقف هستند. مقام معظم رهبری از این تأثیر بی نظیر در دستیابی ایران به فناوری نظامی و موشکی تمجید کردند.
اما اظهارات ایشان مبنی بر اهمیت و اولویت اقتصاد دانش بنیان و توان علمی، صنعتی و اقتصادی کشور در زمینه قدرت نظامی غیرقابل انکار است و حوادث دو هفته اخیر روسیه نشان می دهد که قدرت نظامی هر چند وجود یک کشور ضروری است. حکومت از و امروز، روسیه با تمام قدرت نظامی هسته ای و توانایی هایش که از اتحاد جماهیر شوروی به ارث رسیده است، با پیامدهای جدی سیاسی، اقتصادی و اعتباری حمله به اوکراین مواجه است.
قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد که با 141 رای موافق و تنها 5 رای مخالف تصویب شد، اعتبار بین المللی روسیه را به شدت خدشه دار کرد و تحریم های اقتصادی، سیاسی و ورزشی گسترده را توجیه کرد و می بینیم که فشار اقدامات بین المللی علیه روسیه هر روز در حال افزایش است. . و حمایت از متحدان این کشور قدرتمند در حال کاهش است.
علاوه بر رد گمانه زنی ها در مورد نقش جدید روسیه در شورای امنیت سازمان ملل متحد و کارشکنی آن در حصول توافق برای بازگشت به شورای امنیت سازمان ملل، درس جنگ اوکراین این است که دولت اوکراین برای حفظ تعادل قدرت ملی، علی رغم همه مشکلات را شاهد هستیم و شاهد تقویت حمایت های مردمی و مردمی از خود هستیم، اما در روسیه تنها تظاهرات مخالفان جنگ و بازی های معروف بین المللی روسیه در جهان و مشاهده محکومیت جنگ توسط هنرمندان را داریم. بنابراین، نیروهای دموکراتیک از قدرت نظامی روسیه حمایت نمی کنند.
از سوی دیگر، وابستگی اقتصاد روسیه به فروش نفت و گاز، اگرچه وابسته به اروپا و بازار جهانی انرژی است، اما کارت مهمی در دست دولت روسیه برای مقابله با تحریم های شدیدتر است. اما این کشور را تحریم می کند و در نتیجه با افزایش قیمت جهانی نفت، ارزش پول ملی روسیه کاهش می یابد و اقتصاد این کشور در بلندمدت توان مقابله با آن را ندارد. بنابراین، اقتصاد روسیه قادر به حمایت از قدرت نظامی خود نیست.
ثالثاً محکومیت جنگ در افکار عمومی و جهانی آن گونه که مقام معظم رهبری تاکید کرده اند قابل تردید و مناقشه نیست و اگر دولتی با بسیج و توسعه مشکلات خود را با همسایگان حل کند، نظام بین الملل نابود می شود. عجله کنید و ما باید منتظر جنگ باشیم. در تمام دنیا همینطور باشید. بنابراین، عرصه حقوقی بین المللی از اقدام دولت روسیه حمایت نمی کند.
البته در پس این جنگ باید نفوذ سازمان های اطلاعاتی غرب به ویژه سیا و همچنین منافع اتحادیه اروپا را تحلیل کرد. زیرا تجاوز روسیه به اوکراین، هر چند ظاهراً علیه کشورهای غربی; اما در داخل، از یک سو، این آغاز سقوط پوتین به عنوان یک رئیس جمهور قدرتمند و بدون تغییر در خاورمیانه و از سوی دیگر، کاهش تمایل اتحادیه اروپا به تقویت بحران های داخلی و هماهنگی آنها و شاید تصمیم پوتین است. حمله به روسیه آن را با تصمیم رئیس جمهور ایالات متحده برای حمله به ویتنام در سال 1965 مقایسه کرد که قدرت ملی آمریکا را تضعیف کرد و اعتبار ملی و بین المللی آن را به شدت تخریب کرد.
بنابراین درسی که از ماجرای جنگ اوکراین می‌توان گرفت این است که تصمیمات عجولانه و به ظاهر سخت علیه دشمن می‌تواند به نفع باطن دشمن و نفوذ دشمن با پرده شعارهای تند در تصمیم‌گیری باشد. از. اقدام رقابتی
