نکات برجسته از پرتاب طولانی مدت تلسکوپ فضایی جیمز وب

آرایه ها و آنتن های پنل خورشیدی وب در روز اول به طور خودکار بیرون می آیند. سپس همه چیز توسط مدیران ماموریت زمینی انجام می شود، که تصمیم می گیرند با توجه به اینکه روند چقدر خوب پیش می رود، چه زمانی با هر استقرار بعدی ادامه یابد.

سه روز پس از پرتاب، مهندسان از هر طرف تلسکوپ می‌خواهند با دو بازو خم شوند تا از سپر خورشیدی تلسکوپ که 69 فوت ارتفاع و 46 فوت عرض دارد، حمایت کنند. این سپر یک پتوی پنج لایه ظریف از پلاستیک نازک نقره ای است که از ابزار علمی وب در برابر گرمای خورشید محافظت می کند. دو روز پس از باز کردن بازو، انتظار می‌رود که سپر خودبه‌خود بیرون بیاید، دو روز دیگر با دقت خود را سفت کرد، کاری که مهندسان فرآیند آن را استرس می‌نامند.

بسیاری از دستگاه های دیگر در طول فرآیند مستقر خواهند شد. 10 تا 14 روز پس از پرتاب، آینه‌های اولیه تلسکوپ باز می‌شوند و در جای خود می‌چسبند و صفحه‌ای زنبور مانند با وسعت 21 فوت و حجم‌های آینه‌ای با روکش طلا را تشکیل می‌دهند.

سی و نه روز پس از پرتاب، تلسکوپ به مقصد نهایی خود می رسد و نیروهای گرانشی زمین و خورشید را در آن سوی ماه به دام می اندازد. اگر مدیر ماموریت تصمیم بگیرد که استقرار برخی تجهیزات را در طول فرآیند به تاخیر بیاندازد، جدول زمانی استقرار ممکن است بیشتر طول بکشد.

پس از آن، اخترشناسان شش ماه را صرف آزمایش ارتباطات و تغییر تنظیمات مختلف قبل از استفاده از آنها، کاوش در نور باستانی از دوران اولیه جهان خواهند کرد.