[ad_1]
در رفتنآیا می خواهید از پشه ها دور بمانید؟ قرمز نپوش! مطالعات اخیر نشان داده است که پشه ها جذب رنگ های خاصی از جمله قرمز، نارنجی و سیاه می شوند.
به گزارش دیلی میل، محققان بر این باورند که نتایج تحقیقات جدید به توضیح چگونگی یافتن میزبان پشه ها کمک می کند. صرف نظر از روغن، پوست انسان سیگنال قرمز مایل به نارنجی را در چشم منتشر می کند. یک مطالعه اخیر توسط محققان دانشگاه واشنگتن نشان داد که پشه ها پس از تشخیص گازی که تنفس می کنیم به رنگ های خاصی از جمله قرمز، نارنجی، سیاه و فیروزه ای پرواز می کنند. از سوی دیگر، محققان دریافته‌اند که پشه‌ها رنگ‌های سبز، بنفش، آبی و سفید را نادیده می‌گیرند.
جفری رافائل، استاد زیست‌شناسی در دانشگاه واشنگتن، می‌گوید: «به نظر می‌رسد پشه‌ها از بو استفاده می‌کنند تا به آنها کمک کند آنچه را که در آن نزدیکی است، مانند میزبانی که نیش می‌زنند، شناسایی کنند».
هنگامی که آنها ترکیبات خاصی مانند دی اکسید کربن را از طریق تنفس ما استنشاق می کنند، بوی بد چشم پشه را تحریک می کند تا به سمت رنگ های خاص و سایر الگوهای بصری مرتبط با میزبان احتمالی پرواز کند.
این نتایج نشان می دهد که چگونه حس بویایی پشه تحت تأثیر واکنش آن به نشانه های بصری قرار می گیرد.
محققان می گویند که دانستن اینکه کدام رنگ ها پشه های گرسنه را جذب می کنند و کدام ها نه می تواند به طراحی راه های بهتری برای دور نگه داشتن پشه ها، تله ها و روش های دیگر کمک کند.
ریفل افزود: «یکی از متداول‌ترین سؤالاتی که برای من پیش می‌آید این است که «برای جلوگیری از نیش زدن پشه‌ها چه کاری می‌توانم انجام دهم؟» قبلاً در پاسخ خود اشاره کردم که سه نشانه اصلی برای جذب پشه وجود دارد: نفس، عرق و دمای پوست شما. با این حال، در یک مطالعه جدید، نشانه چهارم را پیدا کردیم: قرمزی که نه تنها روی لباس‌های ما بلکه روی پوست همه افراد نیز دیده می‌شود. رنگ پوست شما فرقی نمی کند. همه ما یک علامت قرمز قوی ارائه می دهیم. فیلتر کردن این رنگ‌های جذاب و رنگ‌های مشابه روی پوست یا پوشیدن لباس‌هایی که چنین رنگ‌هایی ندارند می‌تواند راه دیگری برای جلوگیری از نیش پشه باشد.
در آزمایش‌های خود، تیم تحقیقاتی رفتار پشه‌های ماده Aedes aegypti را در هنگام مواجهه با انواع علائم بصری و رفاهی دنبال کردند.
مانند همه گونه های پشه، فقط ماده ها خون می نوشند و الف. نیش مصری می تواند عفونت های ناشی از تب دنگی، تب زرد، آبله مرغان و زیکا را منتقل کند.
در این مطالعه، پشه‌ها به‌صورت جداگانه در اتاق‌های آزمایشی کوچکی که در آن بوهای خاص اسپری می‌شد و نمونه‌های بصری متنوعی مانند نقاط رنگی یا دست‌های خوشمزه انسان ارائه می‌شد، ردیابی شدند.
بدون هیچ گونه محرک بو، پشه ها تا حد زیادی از یک نقطه در قسمت پایین محفظه صرف نظر از رنگ آن چشم پوشی کردند. با این حال، پس از انتشار دی اکسید کربن به داخل محفظه، پشه ها همچنان به نادیده گرفتن آن منطقه، چه سبز، آبی یا بنفش، ادامه دادند. با این حال، پشه ها هنگامی که قرمز، نارنجی یا سیاه شد به سمت آن نقطه پرواز کردند.
انسان ها نمی توانند دی اکسید کربن را تشخیص دهند، همان گازی که ما و سایر حیوانات با هر نفس از خود خارج می کنیم، در حالی که پشه ها می توانند. تحقیقات قبلی، از جمله توسط تیمی به سرپرستی رافلز، نشان داده است که بوی دی اکسید کربن سطح فعالیت پشه ها را افزایش می دهد و جستجوی پشه ها را در منطقه اطراف، احتمالاً میزبان، افزایش می دهد.
آزمایش نقطه رنگ نشان داد که پس از استشمام دی اکسید کربن، چشم پشه طول موج های خاصی را در طیف بینایی ترجیح می دهد.
این چیزی است که زمانی اتفاق می افتد که یک فرد بوی خوبی می دهد. ریفل می گوید: «تصور کنید در پیاده رو هستید و بوی دارچین می دهید. این احتمالاً نشانه یک شیرینی فروشی در آن نزدیکی است و می توانید برای یافتن یک شیرینی فروشی شروع به جستجو در اطراف کنید. در اینجا نیز ما شروع به یادگیری عناصر بصری می کنیم که پشه ها پس از استشمام احساس می کنند.
[ad_2]
