درس هایی که اساتید مذاکره کننده هاروارد می توانند از پوتین بیاموزند!

در رفتن– دکتر. کنت دکلوا از سال 2002 تا 2016 روانپزشک وزارت امور خارجه بود و در حال حاضر استادیار روانپزشکی در مرکز پزشکی ساوت وسترن در یوتا، تگزاس است. جورج دبلیو. او عضو ارشد بنیاد بوش برای روابط ایالات متحده و چین است.

ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه هرگز در مدرسه بازرگانی هاروارد شرکت نکرده است، اما در بحران کنونی اوکراین کار بزرگی انجام داده است و بله، او می تواند یکی دو نکته را به بهترین اساتید هاروارد آموزش دهد.

پوتین با ترکیبی از استراتژی بلندمدت، موفقیت استراتژیک، استراتژی منطقه خاکستری، جنگ ترکیبی و مدیریت اطلاعات به این مهم دست یافته است، که می تواند به عنوان مطالعات موردی در سمینار هاروارد در مورد چگونگی بهترین مذاکره در یک موقعیت عمل کند. و به اهداف بلند مدت برای استفاده همزمان دست پیدا کنید. درک چنین مفهومی می تواند برای پرزیدنت بایدن و متحدان ایالات متحده در ناتو هنگام بررسی گام های بعدی مفید باشد.

دشمنان مخل مانند پوتین اغلب دست کم گرفته می شوند. پوتین خود را “متخصص در روابط انسانی” توصیف می کند. او توسط KGB به خوبی آموزش دیده است و به یک \u0628\u0627\u0632\u06ccگر سیاسی بی رحم، بسیار استراتژیک و منطقی تبدیل شده است. پوتین مدت‌هاست که با استفاده از ابزارها و نظریه‌های قرن بیست و یکم، با استفاده از استعدادها، سرمایه‌ها و مناطق خاکستری و رویکردهای دولتی، با جنگ سرد جدید مواجه شده است.

این سیاست ها شامل استفاده از ابزارهای نظامی، اقتصادی، سیاسی، دیپلماتیک، سایبری و اطلاعاتی و امنیتی برای غلبه بر درگیری های جمعی است. غرب (در رابطه با اوکراین) با تقویت جبهه‌هایی مانند اتحادیه اروپا و ناتو واکنش نشان داده و معتقد است که دیپلماسی می‌تواند مانع از حرکت پوتین به جلو شود، زیرا روسیه با تهدید روسیه مبنی بر اعمال تحریم‌های اقتصادی سخت‌گیرانه، از جمله نمایش قدرت و تحریم‌های سوئیفت، مواجه است. متأسفانه، پس از الحاق کریمه در سال 2014 و درگیری در دونباس در شرق اوکراین، تحریم ها نتوانست تاکتیک های تهاجمی و رفتار سیاسی پوتین را مهار کند.

مخالفان ایالات متحده و رهبران آنها، از جمله پوتین، شی، کیم و مقامات ایرانی، برداشت آنها از اقدامات بایدن نشان دهنده ضعف سیاسی ایالات متحده است، حتی در شرایطی که اتحادیه اروپا و ناتو در اجرای تعهدات خود جدی نیستند. شولتز صدراعظم آلمان مورد آزمایش قرار نگرفته و اخیراً به قدرت رسیده است و با توجه به اینکه ماکرون رئیس جمهور فرانسه در سال 2022 مجدداً انتخاب خواهد شد) پوتین ممکن است از اتحادیه اروپا یا ناتو نترسد. پوتین با نگاهی به سرمایه‌گذاری‌های شگفت‌انگیز روسیه در بانک‌های بریتانیایی و اروپایی و سایر موسسات مالی، متوجه می‌شود که او دست بالا را دارد و قبلاً نوعی پیروزی کسب کرده است و تحریم‌های مربوط به سوئیفت برای کشورهای غربی کارساز نخواهد بود.

اظهارات اخیر بایدن مبنی بر اینکه ایالات متحده و ناتو به اوکراین نیرو اعزام نخواهند کرد، به پوتین احساس قدرت فزاینده ای بخشیده است. علاوه بر این، بایدن هنوز سفیر بعدی آمریکا در اوکراین را معرفی نکرده است. با توجه به موضع سخت هر دو طرف و لفاظی های جنگ سرد، عدم پیشرفت در مذاکرات کنونی آمریکا و روسیه و مذاکرات ناتو و روسیه تعجب آور نیست.

پوتین بارها و آشکارا خط قرمز خود را ترسیم کرده است که اوکراین هرگز نباید اجازه داشته باشد به ناتو بپیوندد. بنابراین اقدام احتمالی آن نه حمله به اوکراین، بلکه استفاده از کارت منطقه خاکستری برای تضعیف موقعیت طرف مقابل و تداوم فشارهای مختلف ترکیبی است. در حالی که پوتین به شدت از خطوط قرمز خود دفاع می کند، خطر این را دارد که به عنوان “تهدیدی برای تهاجم امپریالیستی علیه کشورهای همسایه” توصیف شود. اگر روسیه حمله نظامی به اوکراین را آغاز کند، ممکن است بخواهد به ناتو بپیوندد، همسایه بی طرف سابق مانند سوئد و فنلاند. این یک ضرر بزرگ برای پوتین خواهد بود و مزیت قابل توجه او را در درگیری فعلی جبران می کند.

بایدن در مذاکرات جاری بر عزم آمریکا و ناتو تاکید کرد. افسوس که به نظر می رسد مذاکرات به بن بست رسیده است و هر دو طرف نقشی سخت و حتی غیرممکن دارند. تصور اینکه پوتین بدون در نظر گرفتن هزینه های روسیه دستور حمله به اوکراین را بدهد احمقانه و آسان است. با این حال، چنین رویکردی این نکته را نادیده می گیرد و به شدت بر تاکتیک های سنتی مذاکره جنگ سرد متکی است. منتقدانی نیز وجود دارند که معتقدند اگر ترامپ امروز در قدرت باقی می ماند، مذاکرات با روسیه امکان پذیرتر و موفقیت آمیزتر بود. بله، پوتین می تواند “هنر چانه زنی” را نیز بپذیرد (اشاره به کتابی به همین نام که توسط ترامپ در سال 1987 نوشته شده است).

بایدن با ایجاد تناقضات و حرکات غیرقابل پیش بینی مانند ترامپ می تواند از روسای جمهور سابق امتیاز بگیرد و در مذاکرات با پوتین از آنها استفاده کند. بایدن باید یک فرستاده ویژه در سطح بالا (احتمالاً رئیس جمهور سابق، معاون رئیس جمهور یا عضو سنا) را برای چنین نقشی منصوب کند و اگر آن فرد جمهوری خواه باشد، قاطعیت بیشتری از خود نشان خواهد داد.

این وضعیت به پوتین احساس احترام و عزت می دهد و این همان چیزی است که او و روسیه در آشفتگی جدید و پیچیده پس از جنگ سرد می خواهند. این وضعیت به پوتین اجازه می دهد تا راهی برای حفظ وجهه نخبگان و مخاطبان داخلی روسیه بیابد، زیرا طبق رای اخیر در روسیه، اکثریت روس ها تمایلی به جنگ ندارند. قمار پوتین در اوکراین می تواند یک مطالعه موردی در یک دوره مذاکره در هاروارد باشد. هم پوتین و هم بایدن می توانند به دنیا نشان دهند که استفاده از دیپلماسی از موضع قدرت بیش از هر چیز دیگری در مناقشه پیچیده قرن بیست و یکم امروز مانند اوکراین مهم است.

منبع: متفکر رمزی

ترجمه: فرارو