[ad_1]
عباس عابدی در مطلبی با عنوان مورچه های سرطانی نوشت: ویژگی حکومت مقتدر و بصیر، پاسخگویی به مظاهر خطر است. او در یکی از مسابقات ورزشی اخیر در کانادا، یکی از تماشاگران خالی را بر گردن مربی تیم حاضر در این مسابقه دید. او با استفاده از تلفن همراه خود به او می گوید که این خال را جدی بگیرید، زیرا سرطان است. بعد از مسابقه هم به دکتر می رود و متوجه می شود که واقعا سرطان دارد. همچنین به کسانی که هشدار می دهند پاداش داده می شود. خوب! خال های زیادی روی بدن وجود دارد، اما برخی خال ها هستند که علائم سرطان دارند، فقط باید آنها را بشناسید و قبل از متاستاز آنها را درمان کنید. در حوزه اجتماعی هم همینطور است. قتل، دزدی، تجاوز، کلاهبرداری، مواد مخدر و غیره همیشه بوده و هست، اگرچه ممکن است تعدادشان کم یا زیاد شود، مثلاً خال های روی بدن، اما اینها جرائمی هستند که باید مراقب آنها باشید و علامت بزنید. جدی تر می دانست.
با هم نگاهی به اخبار بیندازیم.
رئیس پلیس پایتخت از دستگیری چند پیمانکار ساخت پل شهید همدانی در غرب تهران به اتهام سرقت اجزای پل خبر داد. دستگیری ها مشخص کرد که سارقان پیمانکارانی هستند که پل را ساخته اند. آنها پل را باز کردند و آن را دزدیدند و در حفاظت از پل مشکلات شدیدی ایجاد کردند. بعد که دستگیرشان می کنیم می گویند به ما پول نداده اند.
روز پنجشنبه 26 بهمن ماه، در ضلع شرقی به غربی بزرگراه آزادیگان تهران، تابش پرتو نور به راکب سوار شد که باعث بسته شدن کامل بزرگراه و ایجاد بار ترافیکی سنگین در بزرگراه شد. گفته می شود که پیچ های تیر چراغ برق توسط سارقان باز شده است.
چند روز پیش خبری مبنی بر قطع شدن شبکه های اطلاعاتی، عملیاتی و بی سیم در جنوب یکی از خطوط مترو منتشر شد که قصد داشتند کابل میسی را بدزدند و در صورت عدم توجه آن را تعمیر کنند. زمان، خدا می داند که چه اتفاقی می تواند افتاده باشد.
اگرچه این حوادث دزدی است اما شایع نیست اما سرقت سرطان است. کافی است بگوییم که یک وصله یا مجموعه سیم مسی بریده شده از تیر چراغ برق، بعید است که برای فروش یک دزد به ده ها هزار تومان برسد، اما ضرری که به جامعه وارد می شود میلیون ها یا صدها است. میلیون ها تومان را دیگر نمی توان دزدی معمولی نامید. دزدی از پیمانکاران حتی عجیب‌تر است، زیرا وضعیت اجتماعی و اقتصادی پیمانکاران به گونه‌ای است که انجام چنین اعمال شنیع غیر منطقی است، فساد مالی معمول بین آنها کاملاً متفاوت است. کارفرمایان برای انجام این کار چه روز سیاهی را باید طی کنند؟
نباید فراموش کرد که نمی توان به کارفرما وعده برداشت محصول داد، زیرا او باید حقوق کارگران را نیز بپردازد و کالاها و تجهیزات مورد نیاز آنها را خریداری کند. اگر ده سال پیش چنین اتفاقی گزارش می شد، خواننده یا آن را نمی پذیرفت و یا استخدام چنین پیمانکار احمقی را احمقانه می دانست. اما اکنون در شرایطی هستیم که این خبر به راحتی قابل قبول و هضم است در حالی که این خبر مانند “پوسته سرطان” است.
چنین دزدی هایی زیرساخت های زندگی جدید را از بین می برد. به عنوان مثال، بریدن و سرقت چند قطعه سیم برای سارق ارزش مادی چندانی ندارد، در حالی که عواقب آن برای شهر و مترو می تواند بسیار سنگین و کشنده باشد. درست مانند سرقت چند وصله ارزان قیمت باعث ترافیک سنگین در بزرگراه اصلی تهران شد. این وضعیت محصول یک دهه رکود رشد اقتصادی و گسترش فقر و تحریم است. پنج سال پیش تعداد زیادی دزد تلفن همراه نبودند، الان تعدادشان زیاد است، متأسفانه جنایت و برخورد خشونت آمیز با مجرمان در حد محدودی است. .
همه اینها برای هشدار در مورد خطر وخامت بیشتر وضعیت اقتصادی انجام شد. این روند نزولی در اقتصاد نه تنها منجر به فقر و افزایش جرم و جنایت و ناامنی می شود، بلکه زیرساخت های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را چه از نظر سخت افزاری و چه نرم افزاری به شدت تخریب می کند. برای نگهداری طولانی مدت یک ساختمان، هزینه های نگهداری باید سالانه انجام شود. اگر این کار انجام نشود دیر یا زود ساختمان غیرقابل سکونت می شود و با هزینه بسیار زیادی نیاز به تعمیر دارد. اگر زیرساخت های شهری به این شکل تخریب شود، تعمیر آن غیرممکن خواهد بود. این نمادهای اجتماعی را از طریق این سرقت های عجیب و غریب جدی بگیرید. خودت را بشناس
[ad_2]
