“اوکراین به عنوان یک کشور اروپایی مستقل، دموکراتیک و مرفه هم مرز با روسیه، تهدیدی برای دولت حاکم تلقی می‌شود، زیرا می‌تواند تهدیدی برای مردم و همچنین سایر دموکراسی‌هایی باشد که از اتحاد جماهیر شوروی سابق جدا شده‌اند.” وی در بیانیه ای گفت: «روسیه یک نمونه توهین آمیز است.
پوتین همچنین معتقد بود که اختلافات بین دولت های اروپا و آمریکای شمالی که خود او ترویج و تحریک کرده بود، کشورهای غربی را ضعیف و ناامن کرده است. موانع درخواست دولت اوکراین برای عضویت در ناتو.
تاریخ جنگ روسیه و اوکراین در واقع 2013-2014 است. در این سالها، اعتراضات و ناآرامی های گسترده مردم اوکراین که خواستار روابط نزدیکتر با اروپا بودند، ویکتور یانوکوویچ، رئیس جمهور وقت، را به دلیل کمک به دولت روسیه در سرکوب اعتراضات عمومی از قدرت برکنار کرد.
در پاسخ به ناآرامی در اوکراین، دولت روسیه از زور و نیروی نظامی برای ضمیمه کردن کریمه در مرز روسیه در دریای سیاه و حمایت از اقلیت کوچک جدایی طلب روسی زبان در شهرهای دونتسک و لوهانسک استفاده کرد.
پوتین معتقد بود که الحاق کریمه از خاک روسیه، ایالت های جنوبی و شرقی اوکراین را از کیف جدا می کند و به عنوان «روسیه جدید» به فدراسیون روسیه می پیوندد. اما پیش‌بینی‌های او درست نبود و الحاق کریمه به خاک روسیه هیچ تفاوتی در حمایت جدایی‌طلبان دونتسک و لوهانسک از اتحاد اوکراین و تمایل آنها برای پیوستن به روسیه و توسعه‌طلبی آن ایجاد نکرد. از
جنگ کنونی اوکراین در واقع از سرگیری جنگ سرد بین اتحاد جماهیر شوروی و جهان غرب پس از جنگ جهانی دوم است که در آن ایالات متحده و نیروهای ایدئولوژیک شوروی درگیر شدند. پوتین و یاران نزدیکش در واقع وارثان ایدئولوژیک دوران جنگ سرد هستند که هنوز از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق خجالت زده اند و به دنبال بازگرداندن قدرت سابق روسیه هستند.
چیزی که پوتین در ذهن دارد و تلاش می کند به آن دست یابد، بازگشت به زمانی است که روسیه و ایالات متحده هر کدام حوزه های نفوذ خود را داشتند و به دلیل تسلیحات نظامی خود، توازن قوای نظامی وجود داشت. از
به طور خلاصه، گستاخی نظامی و جاه طلبی های سیاسی پوتین او را از مسیر خارج کرد و ایالات متحده و اتحادیه اروپا سعی کردند او را از آتش دور نگه دارند و او را به باتلاقی بکشانند که برای اجتناب از آن و تحمل آن باید بهایی می پرداخت.
پوتین فکر می کرد که بدون نتیجه، اصول پذیرفته شده حقوق بین الملل، رویه جاری در روابط بین کشورها، مفاد منشور سازمان ملل متحد و به طور کلی کلیه سیستم ها و استانداردهای حاکم بر روابط کشورها در جامعه بین المللی را می پذیرد. ممکن است نقض شود. غافل از اینکه جنگ تمام نشده است، صرف نظر از پیامدهای سیاسی ناگوار اعمال تحریم ها، به زودی آسیب اقتصادی شدیدی به اقتصاد روسیه وارد خواهد کرد.
حتی اگر مقاومت نظامی اوکراین شکست بخورد، حفظ حضور خود در این کشور برای این کشور بسیار پرهزینه خواهد بود، زیرا حمله نظامی به اوکراین تنها باعث تقویت احساسات میهن پرستانه مردم اوکراین می شود و به ناچار عرصه را برای آن تنگ می کند. و خیلی گرون بود به حسابش واریز میشه. حضور نیروهای روسی در اوکراین می تواند نمونه ای از این باشد که چگونه می توان به نیزه تکیه داد اما روی آن نشست. از
